Οι Σειρήνες ήταν γυναικείες θεότητες που σχετίζονταν με το νερό, τον έρωτα και το θάνατο. Ακριβέστερα όμως φέρονται ως θαλάσσιοι δαίμονες της Ελληνικής μυθολογίας. Απεικονίζονταν με ανθρώπινο γυναικείο κεφάλι και σώμα αρπακτικού πουλιού.
Κατά το μύθο οι Σειρήνες ήταν θαλάσσιες νύμφες (Ναϊάδες) συνοδοί της Περσεφόνης. Όταν τη Περσεφόνη την απήγαγε ο Άδης η μητέρα της Δήμητρα τους έδωσε σώμα πτηνών για να τη βοηθήσουν στην αναζήτηση. Όταν πλέον δε κατάφεραν να τη βρουν εγκαταστάθηκαν σε ένα νησί από όπου με το πανέμορφο τραγούδι τους προσείλκυαν τους ναύτες των πλοίων που πλησίαζαν στην περιοχή τους και προκαλούσαν στην συνέχεια την καταστροφή τους.
Πρώτη φορά αναφέρονται στην Οδύσσεια απο τον Όμηρο.
Τι μπορεί να ήταν όμως οι σειρήνες;
Ο γνωστός σε όλους μας Λιακόπουλος θα έλεγε ότι είναι τα Νεφελίμ και τα διάφορα τέρατα που υποστηρίζει πως πραγματικά υπήρχαν στην προιστορική εποχή. Πέρα από αυτή την τραβηγμένη εξήγηση, η μυθολογία μπορεί να κρύβει συμβολισμούς όπως και κάθε ιστορία ή μοντέρνο μυθιστόρημα, ο συγγραφέας θέλει να περάσει κάποιο μήνυμα.
Η δική μου εκδοχή είναι πως οι Σειρήνες συμβολίζουν τους κινδύνους της θάλασσας και την αντίσταση που πρέπει να προβάλλουν οι ναυτικοί για να τιθασεύσουν την επιθυμία τους να τα βάλουν με τα κύματα. Πολλές φορές οι ναυτικοί υπερεκτιμούν τις δυνάμεις τους και θέλουν να δοκιμάσουν τον εαυτό τους βάζοντας επικίνδυνους στόχους. Πιστεύουν ότι είναι άξιοι θαλασσοπόροι αφηφώντας τους κινδύνους της μεγάλης δύναμης της θάλασσας.
Πόσοι ιστιοπλόοι χάθηκαν άδικα επειδή ένιωσαν την επιθυμία να τα βάλουν με τα κύματα;
Ακόμα και καλοί κολυμβητές πνίγηκαν πιστεύοντας ότι είναι ικανοί να νικήσουν τη θάλασσα. Είτε από υπερεκτίμηση δυνάμεων, είτε απο υπερβάλλοντα ζήλο πολλοί ακούγοντας τις Σειρήνες μέσα στο μυαλό τους κινδύνεψαν λόγω του μεγάλου πόθου τους να διασχίσουν τη θάλασσα όταν αυτή ήταν ανίκητη.
Σαν τον πολυμήχανο Οδυσσέα πρέπει να δέσουμε στο κατάρτι την εμμονή του θαλασσοπόρου και να αφήσουμε τις Σειρήνες να τελειώσουν το τραγούδι τους για να πρυτανεύσει η λογική. Δεν τα βάζουμε ποτέ με τη θάλασσα όσο κι αν ακούγεται τολμηρά ελκυστικό στις αισθήσεις μας το τραγούδι των Σερήνων. Εκτιμούμε τους κινδύνους και τιθασεύουμε την επιθυμία να την κατακτήσουμε.
Μόνο τότε θα γυρίσουμε ασφαλείς στην δική μας Ιθάκη!
