Η Ελλάδα καίγεται για άλλη μια φορά. Δεν υπάρχει επαρκής υποδομή και εξοπλισμός για την αντιμετώπιση και την αποκατάσταση των καταστροφών. Τα πυροσβεστικά οχήματα, ντακότες, υδροφόρες κλπ δεν έχουν ούτε τα κατάλληλα λάστιχα για να ανέβουν στα βουνά να σώσουν σπίτια, ζωές και τα δάση μας που παράγουν το πολύτιμο οξυγόνο για να ζήσουμε... Σε μια περίοδο που έχουμε για 15 συνεχόμενες ημέρες, ανακοινώσεις από την Πολιτική Προστασία για επίπεδο επικινδυνότητας 4 και 91 πυρκαγιές να μαίνονται σε όλη την επικράτεια, η Πολιτεία στέλνει εναέρια βοήθεια σε γειτονική χώρα, ξεχνώντας πως έχει ήδη 3 Δήμους σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης... Έχω ζήσει από κοντά την αναλγησία και την έλλειψη υποδομής αυτού του Κράτους... Οργανωμένο έγκλημα ή όχι το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Όσο και να θέλεις να προσφέρεις στον συνάνθρωπο, ακόμα και με την ίδια σου τη ζωή, η αδιαφορία της κρατικής μηχανής καθιστά μάταιη την κάθε σου προσπάθεια σαν να θέλει σκόπιμα να σε απαρνηθεί ή να την απαρνηθείς...
Μοναδική ελπίδα το γαλήνιο Βασίλειο της Θάλασσας. Μακριά από την Κόλαση των ανθρώπων...σε αγκαλιάζει ο Ωκεανός...
Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό!
