No rest for the dreamer! Κάποιοι όταν έχουν ρεπό κοιμούνται και ξεκουράζονται και άλλοι δεν έχουν ησυχία...Κι εγώ θα ήθελα πολύ να κοιμηθώ στο ρεπό μου όταν δεν είμαι στην υπηρεσία της Πολιτικής Προστασίας αλλά όταν ξέρω πως ο Σάσα, η Κλέλια, ο Νικόλας, η Κλόντια, η Μαρία, ο Άγγελος και ο Ηλίας με περιμένουν να κολυμπήσουμε, τρέχω κοντά τους και ως άγρυπνος φύλακας και υγειονομικός τους είμαι παρούσα στις προπονήσεις τους δύο φορές την εβδομάδα στο κολυμβητήριο της Γλυφάδας. Παίζουμε, μαθαίνουμε κολύμπι και όση κούραση και να υπάρχει εξαφανίζεται μονομιάς και στο τέλος αυτό το αίσθημα του ευτυχισμένου γυρισμού στο σπίτι... Αυτή η γαλήνη που σε βοηθά να αντέξεις και να αποδράσεις από την ασχήμια.. Η ελπίδα πως υπάρχει αθωότητα σ΄αυτή τη γη και μια περηφάνεια πως την ανακάλυψες και δεν την προσπέρασες. Τα "Special" παιδάκια μου δεν ήθελε να τα αναλάβει κανείς άλλος υγειονομικός γιατί δεν ήθελαν να χαλάσουν την ψυχολογία τους ή φοβόντουσαν πως δεν θα μπορούσαν να διαχειριστούν τέτοιες καταστάσεις. Τους ευχαριστώ γι αυτό το δώρο!
Στη πρώτη φωτογραφία ο Σάσα, ένα παιδί με βαρύ αυτισμό και άλαλο, έμαθε κολύμπι και ευελπιστούμε πως θα πάρει μέρος στους επόμενους αγώνες. Το πιο σημαντικό όμως είναι πως είναι χαρούμενος που συμμετέχει και δεν ζει στο περιθώριο. Στη δεύτερη φωτογραφία ο Νικόλας και η Κλόντια...Να είστε καλά παιδάκια μου! Είμαι περήφανη για εσάς!
