Νέες κατευθυντήριες οδηγίες CPR για Covid-19

             

  Το ευρωπαϊκό συμβούλιο αναζωογόνησης εξέδωσε νέες κατευθυντήριες οδηγίες για CPR για την αντιμετώπιση του Covid-19. Χρήση μάσκας, γαντιών και απολυμαντικού υποχρεωτικά από τον ανανήπτη, ενώ συνιστάται αρχικά η απινίδωση, εφόσον υπάρχει απινιδωτής στον χώρο. Σε περίπτωση εφαρμογής CPR προτείνεται η εφαρμογή συμπιέσεων και όχι εμφυσήσεων στον απνοϊκό ασθενή, εκτός αν χρησιμοποιηθεί μάσκα ή ασκός αναζωογόνησης. 

https://www.erc.edu/covid

Η σοδειά. Το τραγούδι του εκπαιδευτή

Για τους συνάδελφους εκπαιδευτές
Βασικής Υποστήριξης Ζωής

   Υπάρχει ένα πανέμορφο τραγούδι που λέγεται «Η σοδειά» (The harvest). Οι ρομαντικοί στίχοι του αναφέρονται στο ιερό λειτούργημα του εκπαιδευτή και στο καθήκον του για την ανθρωπότητα. Μπορεί να το φανταστεί κανείς ως μια ωδή για όλους εκείνους που φέρουν τον τίτλο του δασκάλου ή του εκπαιδευτή. Είναι πραγματικά μαγική η αίσθηση, όταν μερικές μελωδικές λέξεις μιλούν απευθείας στην καρδιά σου, πλαισιώνοντας με καλλιτεχνική χάρη και λυρισμό, το μεγαλείο των συναισθημάτων για εκείνα που είσαι ταγμένος να προσφέρεις.

Οι στίχοι τραγουδούν : «Γίνε ο θεριστής 100 χωραφιών

                                     πρόσφερε φως στην επερχόμενη μέρα

                                           γίνε έμπνευση για ένα παιδί

                                                      πότισε το χωράφι

                                                    παραδώσου στη Γη»

  Όσοι διδάσκουμε τους αλγόριθμους των ενοτήτων της θαυματουργής Βασικής Υποστήριξης Ζωής, μπορούμε να νιώσουμε ως το κόκκαλο τη συγκίνηση που μας προκαλούν αυτοί οι στίχοι. Το χωράφι μας είναι γεμάτο από φρέσκα στάχυα, τα οποία αν θεριστούν σωστά, η πολύτιμη γνώση της καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης, της απινίδωσης και της μεθόδου Heimlich (χειρισμού πνιγμονής), μπορούν να σώσουν ανθρώπινες ζωές μέσω της εφαρμογής τους από τους χιλιάδες μαθητές μας.

«Προσφέρουμε φως στην επερχόμενη μέρα», με κάθε διδασκαλία που μπορεί να δώσει πνοή σε έναν απνοϊκό συνάνθρωπο, όταν οι μαθητές μας εκτελέσουν κατά γράμμα την πρακτική δεξιότητα στην οποία τους εκπαιδεύουμε αυστηρά, με πολλαπλά σενάρια καρδιακής ανακοπής.

«Εμπνέουμε ένα παιδί», που γίνεται μάρτυρας μιας διασωστικής πράξης και «ποτίζουμε το χωράφι» της ζωής με τη φιλοσοφία του αλτρουισμού και της αγάπης για τον άνθρωπο.

  Κάθε φορά που μας καλεί ένας πιστοποιημένος μαθητής, γεμάτος ενθουσιασμό, για να μας περιγράψει τη συμμετοχή του σε ένα συμβάν αναζωογόνησης ενός απνοϊκού θύματος, καταλαβαίνουμε τη σημαντικότητα του εκπαιδευτικού ρόλου που κατέχουμε αλλά και της διδασκαλίας της Βασικής Υποστήριξης Ζωής.

«Είμαστε οι θεριστές» στα στάχυα μιας ιερής συγκομιδής. Ζυμώνουμε τους καρπούς μας με τη γνώση της ανθρώπινης αξίας. Διδάσκουμε την πρώτη ανταπόκριση με δύναμη ψυχής, ώστε κανένας μαθητής μας να μην εγκαταλείψει την ανάνηψη. Δείχνουμε την οδό που περνά το ζωογόνο οξυγόνο. Από τα πνευμόνια ενός ζωντανού, στα στήθη ενός νεκρού με το φιλί της ζωής και όχι με το φιλί του Ιούδα, για να έχει ο συνάνθρωπος μια ευκαιρία να αναστηθεί από τους μαθητές μας.

«Παραδινόμαστε στη Γη» σαν το λίπασμα που καλλιεργεί άπειρους γόνιμους καρπούς δισωστικής συμπεριφοράς και σωτήριας παρέμβασης. Η σοδειά μας μεγαλώνει κάθε φορά που πιστοποιούνται με επαρκείς γνώσεις οι τάξεις των ανανηπτών μας.

Το τραγούδι μας έχει το ρυθμό μιας καρδιάς που επανεκκινήθηκε και χτυπά από ευγνωμοσύνη γιατί είμαστε η αιτία που ένας ανανήπτης διδάχτηκε σωστά πώς να πολεμά τον θάνατο.

Για όλους εμάς που στεγνώνουμε τα λαρύγγια μας πάνω από ένα πρόπλασμα μαζί με τους δεκάδες τρομοκρατημένους μαθητές μας, φωνάζοντας «Απνοϊκός Ανέστη!!!», εύχομαι οι σοδειές μας να φωτίζουν με το αναστάσιμο φως την επερχόμενη μέρα όσων επιστρέφουν ζωντανοί από την άβυσσο. "Arrive Alive!"

Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά φίλοι εκπαιδευτές!

"Join the harvest of 100 fields

   hearty and tame

  All going back to one single grain

  Offer light to the coming day

  Inspire a child

  Water the field

  Surrender to the earth
    Arrive Alive!"

Το τραγούδι : https://www.youtube.com/watch?v=Xy29T7LBM_I

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι το ίδιο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου, αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ για την εκτίμηση και για τον σεβασμό!

Ενσυναίσθηση και Ναυαγοσωστική. Το αόρατο συναισθηματικό δίκτυο που ξεπερνά τη γενετική κληρονομιά μας και αναδεικνύει το μεγαλείο της ψυχής. Η ιστορία του Ασόκα.

Για τους μαθητές μου

                                      

   Το να είσαι ζωντανός, σημαίνει ότι θα ζεις με τον κίνδυνο. Με κάθε ανατολή του ήλιου και το ξεκίνημα μιας νέας μέρας, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις πιθανότητες μιας θλιβερής στατιστικής. Οι κίνδυνοι πιθανών ατυχημάτων που παρουσιάζονται στην καθημερινότητά μας, μπορεί να ανακόψουν την πορεία μας προς το μέλλον και να γίνουν η αιτία να μη ξαναδούμε το φως της δημιουργίας που ξεπροβάλλει αδιάκοπα κάθε αυγή.

  Μοναδική μας ελπίδα σε αυτό το ημερήσιο παιχνίδι του τροχού της τύχης είναι η αίσθηση πως δεν είμαστε μόνοι και ότι κάποιος ευγενής συνάνθρωπος θα νοιαστεί για εμάς και θα απλώσει χείρα βοηθείας σαν από μηχανής θεός, ώστε να συνεχίσουμε το πολύτιμο ταξίδι της ζωής.

  Έχουν γίνει αρκετές επιστημονικές έρευνες για να διαπιστωθεί ο μηχανισμός της ενσυναίσθησης. Πώς ένας άνθρωπος νιώθει συμπόνια για τον συνάνθρωπο και τα όρια που καθορίζουν την αυτοθυσία της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Έχει παρατηρηθεί από πολλούς διακεκριμένους γενετιστές ότι το γενετικό μας υλικό μπορεί να καθορίσει τη μοίρα μας και κατ’ επέκταση και τη μοίρα των συνανθρώπων μας. Αρκετές ιστορίες ηρωισμού και αγιότητας, σε παγκόσμια κλίμακα, φέρουν το σημάδι της γενετικής κληρονομιάς μας. Υπάρχει ένας αρχέγονος κώδικας, γραμμένος στο dna μας, που μας αναγκάζει σε προγραμματισμένες από τη φύση συμπεριφορές, όταν κάποιος που φέρει το γενετικό μας υλικό είναι σε κίνδυνο. (π.χ τα παιδιά μας, οι γονείς μας, τα αδέλφια μας). Αυτό ονομάζεται επιστημονικά, «επιλογή συγγενών». Είμαστε προγραμματισμένοι να προστρέξουμε σε βοήθεια ή και να θυσιαστούμε ακόμα για έναν συγγενή, λόγω μιας κωδικοποιημένης γενετικής παρόρμησης. Η ενσυναίσθηση, η ευφυΐα και η συμπόνια μας διεγείρονται για τους κοντινούς μας συνανθρώπους.

  Τι γίνεται όμως με εκείνους που δε φέρουν τον ίδιο γενετικό κώδικά με εμάς ή βρίσκονται μακριά μας; π.χ τα χιλιάδες παιδιά που πεθαίνουν από την πείνα στην Αφρική; Πονάμε για τον συγγενή αλλά αδιαφορούμε για τον συνάνθρωπο που υποφέρει σε απόσταση. Γιατί; Πώς μπορούν να διευρυνθούν τα όρια της ενσυναίσθησής μας, ώστε να συμπεριλαμβάνονται όλοι στη συναισθηματική αγκαλιά μιας πανανθρώπινης οικογένειας; Πώς μπορεί αυτή η γενετική σπίθα να ξεπεράσει τον κληρονομικό γενετικό προγραμματισμό και να αφυπνιστεί η άγια πρόθεση της προσφοράς βοήθειας για το σύνολο, ώστε να αποτελέσει το επόμενο εξελικτικό βήμα του είδους μας;

  Οι επιστήμονες φέρουν ως παράδειγμα την ιστορία του Ινδού βασιλιά Ασόκα. Ο Ασόκα ήταν ένας αιμοβόρος πρίγκιπας που πήρε τον θρόνο με τη βία, σκοτώνοντας τα 99 ετεροθαλή αδέλφια του. Μετέτρεψε το παλάτι σε ένα βασίλειο πόνου και βασανιστηρίων για όσους εναντιώνονταν στη θέλησή του. Στους πολέμους που έκανε με γειτονικές φυλές, διψασμένος για εξουσία, σφάγιαζε δίχως έλεος ακόμη και τα νεογέννητα βρέφη, ώσπου μια μέρα συναντήθηκε στο πεδίο της μάχης με έναν βουδιστή μοναχό. Ο μοναχός, χωρίς ίχνος φόβου για τον αιματοβαμμένο τύραννο, πήρε ένα νεκρό μωρό στα χέρια του και πήγε κοντά στον Ασόκα, λέγοντας : «Εσύ μεγαλοδύναμε βασιλιά που παίρνεις τόσες ψυχές με μια εντολή σου, δείξε μου τη δύναμή σου, δίνοντας ζωή έστω και σε έναν νεκρό». Ο Ασόκα σιώπησε στην αρχή και μετά από λίγο λύγισε, ξεσπώντας σε λυγμούς γιατί συνειδητοποίησε το μέγεθος της θηριωδίας του. Ο μοναχός είχε βρει την ευαίσθητη χορδή μιας σκληρόπετσης καρδιάς. Από εκείνη τη στιγμή ο Ασόκα εξελίχθηκε στον σημαντικότερο φιλάνθρωπο και μεταρρυθμιστή που γνώρισε η Ινδία.

  Η ιστορία αυτή μας διδάσκει εμφανέστατα πως η ενσυναίσθηση για τον μακρινό συνάνθρωπο έγκειται στην εκπαίδευση της ανθρώπινης ψυχής. Νοιάζεσαι όταν έχεις τα κατάλληλα ερεθίσματα και πράττεις με την καρδιά, ανεξάρτητα από τις συνήθειες του γενετικού κώδικα, όταν νιώσεις τη σύνδεση στο συναισθηματικό δίκτυο που ενώνει αόρατα όλους τους ανθρώπους. Το μυστικό είναι να νιώσεις αυτή τη σύνδεση!

  Η ναυαγοσωστική είναι ένα ενδεικτικό και πρόσφορο ερέθισμα που εγείρει την ενσυναίσθηση για τον συνάνθρωπο, καθώς με τη συνεχή εξάσκηση ψυχής και συναισθημάτων, νοείται ως συγγενής, κάθε συνάνθρωπος που βρίσκεται σε επικείμενο κίνδυνο πνιγμού.

  Συνδέσου στο αόρατο συναισθηματικό δίκτυο της ενσυναίσθησης και νιώσε την ένωση και τη ζεστασιά που προσφέρει η πανανθρώπινη οικογένεια.

Όταν το «εγώ» γίνει «εμείς» θα ξεκινήσει η εποχή μιας ιστορικής εξελικτικής αλλαγής, που δε θα βασίζεται στη γενετική μας ανάπτυξη, αλλά στο μεγαλείο της ψυχής!

Πράξε με την καρδιά!

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου, αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό!