μόνιμα μεθυσμένος για να
μην αισθάνεται το φριχτό
φορτίο του Χρόνου που τσακίζει
τους ώμους του και τον υποχρεώνει
να γέρνει προς τη γη. Ρωτήστε τον άνεμο,
το κύμα, το αστέρι, το πουλί, το ρολόι,
ό,τι φεύγει, ό,τι βοά, ό,τι μιλά, ό,τι άδει
και θα απαντήσουν: -Είναι ώρα να μεθύσετε
για να μην είστε σκλάβοι μαρτυρικοί του
Χρόνου. Μεθάτε χωρίς σταματημό.
Με κρασί, ποίηση ή αρετή. Ό,τι προτιμάτε…»
Σαρλ Μπωντλέρ -Μεθάτε-
Γάλλος ποιητής (1821-1867)
Βαρύτητα. Η πιο σημαντική δύναμη στο Σύμπαν. Αν δεν υπήρχε, όλα θα ήταν ένας καυτός χυλός από ανακατεμένα ηλεκτρομαγνητικά σωματίδια. Σκοτεινά και φωτεινά νεφελώματα θα ταξίδευαν στον χώρο, χωρίς να έχουν τη μηδαμινή ελπίδα να καταλήξουν στη σημερινή τους κατάσταση. Να σχηματίσουν σμήνη γαλαξιών γεμάτα με τροχιές εκατομμυρίων αστρικών συστημάτων.
Αυτή η δύναμη έλκει τη μάζα των ατόμων μου, για να δεθώ με την ύλη της Γης και κατά συνέπεια με το αδιέξοδο τούνελ του Χρόνου. Η βαρύτητα μπορεί να σπάσει τα κόκκαλά μου και να με συνθλίψει αν η αναλογία της δύναμής της μπορούσε να αλλάξει ξαφνικά από το 1g π.χ στα 20g. Ο Χρόνος μπορεί να κάνει το ίδιο με τη βαρυτική επίδρασή του στην ψυχή μου.
Πρέπει να είναι κανείς μονίμως μεθυσμένος για να αντέξει την παραδοξότητα αυτού του φαινομένου, που καθορίζει με την ίδια αυστηρότητα, τη μοίρα κάθε υλικής ύπαρξης. Μόλις συνειδητοποιήσεις ότι το μόνο κέρδος στη ζωή είναι ο Χρόνος, τότε καταλαβαίνεις ότι ζεις σε μια τεράστια φούσκα από απατηλές ψευδαισθήσεις. Η ζωή είναι ένα μεθυσμένο όνειρο. Ένα σύντομο ψέμα. Μια μνήμη που θα σβηστεί απρόσμενα μια μέρα, γιατί έτσι προστάζουν οι κανόνες του μεγάλου παιχνιδιού. Χρειάζεται, λοιπόν, ένα καλό μεθύσι με κρασί, ποίηση και αρετή, για να μη νιώθεις τη σφοδρότητα της βαρύτητάς του στο σώμα και στην ψυχή.
Είμαστε οι επαναστάτες της ματαιότητας του Χρόνου και ζούμε με την ψευδή αίσθηση ότι κατέχουμε τον έλεγχο του πεπρωμένου μας. Είμαστε η σκόνη που απέκτησε νόημα από τη βούληση των φυσικών δυνάμεων. Οι αναβάτες ενός περήφανου ζώου που καλπάζει μαζί με το φως πάνω στα διάφανα βαρυτικά πεδία.
Tα πόδια μου αγγίζουν τη γη, αλλά η πραγματικότητα με τσακίζει σαν να δέχομαι ακαριαία 300g από ελεύθερη πτώση στη Γη. Ο θάνατος πλησιάζει, ο Χρόνος λοξοκοιτά και οι νοήμονες επαναστάτες μεθάνε, δίχως σταματημό, γιατί γνωρίζουν την αναπάντεχη αλήθεια…
"Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ'αυτό μένειν".
Καλή Χρονιά σε όλους τους μεθυσμένους επαναστάτες.
Ας γραφτεί στον Χρόνο, άλλη μια γήινη χρονιά για χάρη μας…
2021! Εβίβα! Χρόνια πολλά!
