Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2018

Στα χέρια της Κίρκης





«Η πρόσβαση στη γνώση μπορεί να είναι θέμα τύχης. 
  Η ικανότητα στη γνώση μπορεί να είναι θέμα δεξιότητας. 
  Η θέληση όμως για γνώση είναι πάντοτε θέμα επιλογής»
  Brian Herbert - Αμερικανός Συγγραφέας

Δεν είναι τυχαίο που ο Όμηρος διδάσκεται στα σημαντικότερα Πανεπιστήμια του κόσμου και χαίρει το σεβασμό αμέτρητων ιστορικών. Σπουδαίοι πανεπιστημιακοί των ΗΠΑ υποκλίνονται στη σημασιολογία και τον συμβολισμό της ομηρικής μυθολογίας. Τα αλληγορικά νοήματα που κρύβονται περίτεχνα στα επικά μέτρα των ομηρικών στίχων, έχουν διδακτικό ύφος και λόγω της διαχρονικότητάς τους, αποτελούν μια ιδανική επιλογή για ηθική διδασκαλία από καθηγητές σε ολόκληρο τον πλανήτη. Είναι παγκοσμίως γνωστό, ότι η περιπλάνηση του Οδυσσέα μέχρι να φτάσει στην Ιθάκη, συμβολίζει τον αγώνα και τον μόχθο της ζωής του ανθρώπου.
Τα ομηρικά έπη δεν είναι ευφάνταστες παραδοσιακές ιστορίες. Εμπεριέχουν μεν το φανταστικό στοιχείο, αλλά το χρησιμοποιεί ο ποιητής για να εξυπηρετήσει τον σκοπό του. Σκοπός του είναι να προσελκύσει τον ακροατή του με μια ευχάριστη ιστορία, ώστε να περάσει στο υποσυνείδητο τα μηνύματα που τον απασχολούν. 
Ένα κομμάτι της Οδύσσειας που πάντοτε ξεχώριζα είναι η περιπέτεια του Οδυσσέα στο νησί της Κίρκης. Θαλασσοδαρμένοι και διψασμένοι για πιοτό και έρωτα οι ταξιδιώτες φτάνουν στο νησί της Κίρκης. Ο Οδυσσέας στέλνει τους συντρόφους του να εξερευνήσουν το νησί ενώ εκείνος μένει πίσω να προσέχει το καράβι. Οι ναυτικοί μόλις αντικρίζουν τα ανάκτορα της Κίρκης και τα πλουσιοπάροχα εδέσματα που τους προσφέρει η μάγισσα, ξεχνούν τον Οδυσσέα και το ταξίδι και ρίχνονται αχόρταγα στο φαγητό και στο γλυκό πιοτό των κοριτσιών της. Η Κίρκη τους παγιδεύει και αγγίζοντάς τους με το ραβδί της, τους μεταμορφώνει σε χοίρους. Ο Οδυσσέας που είναι μοναχός του στο πλοίο, ανησυχεί και αποφασίζει να πάει να τους βρει. Πλησιάζοντας στο μέγαρο της μάγισσας, βλέπει τους ναυτικούς του να κυλιούνται στη λάσπη και ρίχνεται μπροστά στην Κίρκη, απαιτώντας να τους μεταμορφώσει ξανά σε ανθρώπους. Εκείνη που αποτυγχάνει να τον μαγέψει, τον ερωτεύεται, δίνοντάς του μέχρι και συμβουλές για το ταξίδι της επιστροφής. 
Τι κρύβει όμως αυτή η ιστορία; Αρκετοί ιστορικοί πιστεύουν πως η μεταμόρφωση των συντρόφων σε χοίρους συμβολίζει την εικόνα του απαίδευτου κι αμόρφωτου ανθρώπου που δε διαθέτει αυτοσυγκράτηση, γνώση και πολιτισμένη συμπεριφορά, βγάζοντας στη φόρα τα ζωώδη ένστικτά του, δίχως να χρησιμοποιεί τη σκέψη. Από την άλλη ο Οδυσσέας που γλιτώνει από αυτή την κατάντια, παρουσιάζεται από τον ποιητή ως ο πολυμήχανος Βασιλιάς που έχει μάθει να σκέπτεται, συλλέγοντας στον δρόμο του τη γνώση. Μην ξεχνάμε πως είναι ο εκλεκτός της θεάς Αθηνάς που συμβολίζει τη Σοφία. Ξεκάθαρα ο Όμηρος τον διαχωρίζει από το κοπάδι των χοίρων για τη γνώση του, τη σκέψη του και την αυτοσυγκράτησή του, βάζοντας την Κίρκη να τον ερωτευτεί για τα χαρίσματά του. Τον διαλέγει επειδή τον θεωρεί ισάξιό της. 
Τι είναι λοιπόν αυτό που θα σε ξεχωρίζει από το κοπάδι; Το φωνάζει ο Όμηρος από την αρχαιότητα. Η μόρφωση κι η γνώση οδηγεί στη σύνεση και στην ορθή σκέψη, συνεπώς και στην εξέλιξη του ανθρώπου. Αν θέλεις να διαφέρεις από τους χοίρους και συνεχώς να εξελίσσεσαι στο ταξίδι της δικής σου Ιθάκης, θα πρέπει να μη σταματάς ποτέ σου να μαθαίνεις. Μπορεί να βρίσκεσαι μέσα στο ίδιο καράβι με ανθρώπους που θα μεταμορφωθούν σε χοίρους, όμως η αξία σου θα φανεί όταν θα έρθεις αντιμέτωπος με το ραβδί της Κίρκης. Η σκέψη και η σωστή κρίση σου θα σε κρατάνε πάντοτε με τη μορφή του ανθρώπου και θα σε απομακρύνουν από τη μοίρα που έχουνε οι χοίροι. 
Σαν τον περίφημο Οδυσσέα που άστραφτε στη θάλασσα η λαμπερή μορφή του σαν έπλεε περήφανος μακριά από τα λάγνα χέρια της πλανεύτρας Κίρκης.
Καλό ταξίδι!

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2018

Η σκοτεινή πλευρά του ανθρώπινου πνεύματος

"Οι μορφωμένοι άνθρωποι είναι εκείνοι
       που δημιουργούν τον κόσμο...
 Οι φωτισμένοι άνθρωποι όμως είναι
      εκείνοι που θα τον αλλάξουν!"


Κάποιοι επαγγελματίες στον χώρο της συγγραφής, μού λένε πως τα γραπτά μου και οι ιστορίες μου δε θα επιβιώσουν στο εμπόριο. "Όμορφη γραφή μα η θεματολογία σου δεν πουλάει". Αν θέλεις να γίνεις γνωστός στο πλήθος, θα πρέπει να ακολουθήσεις τα συναξάρια του επίκερου ανθρωποκεντρικού κατεστημένου. Να παράγεις φόβο και ωμή ασχήμια. Να ενσαρκώνεις με τις λέξεις πάνω στο χαρτί αισχρά αισθήματα και κτηνώδεις συμπεριφορές, για να πουλάς στο σκλαβοπάζαρο κι έτσι να βγαίνει ζεστό κι ολόφρεσκο το χρήμα.
Έχουν δίκιο! Όπου κι αν γύρισα το ταλαιπωρημένο βλέμμα μου, είδα ν' αναπαράγεται η κόλαση σ' όλο το μεγαλείο της, με τόση ευκολία... Βλέπω στο δέκτη μου κάθε τόσο να αναπαρίστανται εγκλήματα και ν' ανθίζουν στο υποσυνείδητο οι απεχθείς αυτές πράξεις από τους σεναριογράφους, με δικαιολογία την ευημερία της τέχνης και της παραγωγικότητας. Ποτίζουνε τα μάτια μου από φθηνιάρικη κι εφήμερη "ποιότητα". Βλέπω παντού το αίμα να κυλάει σαν το ποτάμι για να ξεδιψούν αυτοί που είναι εξαρτημένοι από τη βία.
Γιατί να θέλουμε να ζούμε με τον φόβο και να μην ευχαριστιόμαστε με τη γαλήνη;
Γιατί να μην υμνούμε μόνο την ομορφιά και την ευγενική πλευρά της ανθρώπινης φύσης; Πώς έμαθε ο κόσμος να ενθουσιάζεται τόσο πολύ με την ασχήμια ώστε να καθιερωθεί στην αγορά γραφής και θεάματος η φρίκη και η παραβατικότητα, πλαισιωμένη από ανήθικα σενάρια και να προβάλλεται με τέτοια φυσικότητα μόνο η σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου; Είναι ένα ακόμη σημάδι παρακμής αυτό το είδος γούστου;
Δεν μπορώ να ζήσω σε αυτό το σκοτάδι και άλλο τόσο δεν μπορώ να γράψω για τα ζωώδη ένστικτα του ανθρώπου γιατί έτσι θα παραταχθώ κι εγώ στην σκοτεινή πλευρά του ανθρώπινου πνεύματος. Από το πληκτρολόγιό μου θα βγαίνουν μονάχα χρωματιστά κι ολάνθιστα λουλούδια! Η εμπορικότητά σας δεν με απασχολεί. Η ψυχή μου και η αγνή γραφή μου δεν είναι για πούλημα! Θα χρειαστεί να βρείτε άλλο εργαλείο για να συμβάλλει με τη ματαιοδοξία του σε αυτό το υποχθόνιο έγκλημα. Θα γίνω ένας μοναχός τζεντάι και θα μάχομαι με το φωτόσπαθό μου την σκοτεινή πλεύρα του ανθρώπινου πνεύματος μέχρι να καταφέρω να τη φωτίσω.
Καλές πωλήσεις στο σκοτάδι! Τα λουλούδια μου θα καλλιεργιούνται πάντοτε κάτω από το ηλιακό φως για να τα μυρίσετε όταν θα έχετε ξεφύγει από τον φόβο. Όταν θα είστε έτοιμοι ν' αφήσετε τη σκοτεινή πλευρά...
Καλή τύχη!

Master Yoda rules!!!

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2018

Ανοιχτό παράθυρο

''Με το λύχνο του άστρου στους ουρανούς εβγήκα
 στο αγιάζι των λειμώνων, στη μόνη ακτή του κόσμου'' 
 Οδυσσέας Ελύτης-Άξιον Εστί


Περπατώ στον απόηχο των άστρων και περιστοιχίζομαι από το φως τους. Κοιτάζω από το ανοιχτό μου παράθυρο και σκέπτομαι... Αφήνω ένα δάκρυ να φύγει με χαρά σαν συνειδητοποιώ πως τώρα πια ξέρω... Ξέρω πως είμαι κι εγώ ένα θαύμα μέσα στα τρανά και μεγαλειώδη θαύματα. Παρατηρώ τους ανθρώπους και νιώθω πως τους αγαπώ όλους, ακόμη κι αν δεν τους αντέχω... Τους ακούω να μιλούν για τα κατoρθώματά τους και κρυφογελώ. Κάποτε θύμωνα μαζί τους, μα τώρα ένα αμυδρό χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μου. Να τους πω, άραγε, πως για όλα αυτά που ανησυχούν κι αυτά που με μανία αγωνίζονται να αποκτήσουν, θα σκεπαστούν εν ριπή οφθαλμού από το ευλογημένο γήινο χώμα και θα σπάσουν σε μυριάδες θρύψαλα σαν τα συντρίψουν τα ακατάπαυστα κλάσματα του χρόνου;
Δε θα με ακούσουν... Ήμουν κι εγώ κάποτε σαν κι αυτούς. Ίσως γι' αυτό τους αγαπώ. Δεν έχουν μάθει ακόμη να σκέπτονται και ν' αναλογίζονται την εφήμερη και καταιγιστική μοίρα τους. Δε γνωρίζουν το λόγο που ανασαίνουν κάτω από τον γαλάζιο ουρανό. Λούζονται από το ηλιακό φως, μα το αφήνουν να χαθεί ακατέργαστο στο βύθισμα των ζωηρών κυμάτων, χωρίς να μαζέψουν έστω μια μικρούλα ηλιαχτίδα για να ομορφύνουν την αχαροσύνη της καρδιάς τους.
Τα βλέπω όλα απ' το ανοιχτό μου παράθυρο... Χάνομαι στο κυανό ηλιοβασίλεμα κι αλωνίζω στο φεγγαρόχρωμα πάνω απ΄ την απαστράπτουσα θάλασσα. Είμαι το παιδί που στέκεται τις νύχτες μπροστά απ' τ' ανοιχτό παράθυρο και περιμένει ένα γλυκό φιλί για καληνύχτα. Τώρα πια ξέρω! Αυτός ο ουρανός εκεί ψηλά είναι το νησί μου κι εκεί θα ζήσω μέχρι να με καλέσουν κοντά τους τ' ανδρειωμένα χέρια του Ωρίωνα...
Μια αγκαλιά κι ένα φιλί απ' τη μητέρα φύση με βάζουνε κάθε νυχτιά για ύπνο και με σκεπάζει η πλάση χωρίς να πνίγομαι από περίσσιες έγνοιες. 
Καληνύχτα! Ευχαριστώ!

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2018

Η υπερδύναμή σου



Ο Ινδός φιλόσοφος Τζίντου Κρισναμούρτι κάποτε είπε πως δεν είναι δείγμα υγιούς προσωπικότητας να είσαι ικανοποιημένος μέσα σε μια βαθιά άρρωστη κοινωνία. Αυτό σημαίνει πως αν δεν προσαρμόζεσαι με τον μοντέρνο κώδικα ηθικής που επικρατεί γύρω σου, θα είσαι αναπάντεχα διαφορετικός και ταγμένος να παλεύεις με εκείνους που δε θα σε καταλαβαίνουν. Με αυτούς που δε θα συναισθάνονται την ευαισθησία σου και την ικανότητά σου να συλλέγεις ερεθίσματα και να ανταποδίδεις συναισθήματα σε μια κοινωνία που η παράλογη φιλοδοξία βαπτίζεται ως χάρισμα και επιβραβεύεται σαν το σπουδαιότερο προσόν, για να σε τοποθετήσει στα υψηλότερα κλιμάκια στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Αν δεν μπορείς να ακολουθήσεις αυτό το χιλιοπερπατημένο μονοπάτι, γιατί είσαι γεννημένος από τη φύση σου να ζεις με ευαίσθητη καρδιά, θα πρέπει να βρεις μια άξια μοίρα για να μπορείς να αναμετρηθείς με το καθιερωμένο πλέον εγωκεντρικό δόγμα.
Αν η ευαισθησία σου συντροφεύεται από καθάριο φλογισμένο πάθος τότε αυτή είναι η κυρίαρχη δύναμή σου. Μια τέτοια δύναμη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και να επέμβει στο πεπρωμένο των ανθρώπων. Αν τολμήσεις να ζήσεις με ευαισθησία και σε κάθε βήμα που κάνεις, αισθάνεσαι την ανάγκη να ακούσεις τις καρδιές των συνανθρώπων σου, απλώνοντας το χέρι σ’ αυτούς που το χρειάζονται, τότε θα γίνεις ένας υπεράνθρωπος που με σωσίβιο την αγάπη σου θα γίνεις χρήσιμος στον κόσμο. Αυτή η δύναμη σε ξεσηκώνει κάθε φορά να διασώσεις έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε κίνδυνο, χωρίς δεύτερη σκέψη. Η ευαισθησία γίνεται το ισόβιο πάθος σου που σε αφυπνίζει για ν’ αγωνιστείς να αλλάξει η αυτοκαταστρεπτική ροή της ανθρωπότητας. Χωρίς αυτή τη δύναμη δε θα γινόσουν διασώστης...
Γι’ αυτό ποτέ μην αισθανθείς άσχημα αν διαφέρεις και μην απογοητευτείς με τη μορφή που έχει ο κόσμος γύρω σου. Είσαι προικισμένος με μια μοναδική ιδιότητα και δοσμένος σε μια σημαντική αποστολή. Να νιώθεις το ανθρώπινο συναίσθημα, για να μπορείς να αντισταθμίζεις τη σκληρότητα με την ευαισθησία σου και να υπάρχει ελπίδα να διασώνονται οι άνθρωποι.
Κάθε φορά που θα απλώνεις το γενναίο χέρι σου να σώσεις τον συνάνθρωπο, αναλογίσου τι είναι αυτό που σε κάνει χρήσιμο και δυνατό... Είναι η παθιασμένη ευαισθησία σου που με μια λέξη τη φωνάζουμε Ψυχή!
Είναι η υπερδύναμή σου!

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 


Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2018

Μια σφαίρα για τους Βαλεντίνους σας


Αγαπώ τη γραφή. Όταν γράφεις, γράφεις τις σκέψεις σου και βγάζεις την ψυχή σου στο χαρτί. Ανεβάζεις τους ανθρώπους στους επτά ουρανούς ή τους σκοτώνεις με τις σφαίρες από το μελάνι σου.
Σήμερα, γράψτε όμορφα μηνύματα στους αγαπημένους σας. Δείξτε την αγάπη σας και τον ερωτισμό σας με ρομαντικές ευχές και κατακόκκινες καρδιές.
Σκοτώστε τους με την αγάπη σας! Κάθε λέξη και μια σφαίρα αληθινής αγάπης στην καρδιά!

Χαρούμενη μέρα Αγίου Βαλεντίνου! Εnjoy!

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

Αυτοεκτίμηση


Για να γνωρίσεις τον εαυτό σου πρέπει ν' ακούσεις τους ψιθύρους της απομόνωσης. Να φύγεις μακριά, να γίνεις ασκητής για να γυρίσεις πίσω στους ανθρώπους κάποιο δειλινό και να μην κινδυνεύει η ψυχή σου. Όταν θα έχεις μάθει από τι υλικό είσαι φτιαγμένος και θα έχεις ανακαλύψει όλα τα μυστικά που κρύβονται μεσ' στη σιωπή, θα ξέρεις πως αυτή η σύντομη εσωτερική ενασχόληση θα σε βοηθήσει να σταθείς στο ύψος όλων των περιστάσεων που ορίζονται απ' τους ανθρώπους.
Αυτοέλεγχος σημαίνει αξιοπρέπεια και σαν θα ξέρεις πια να συγκρατείσαι, θα έχεις και αυτοεκτίμηση. Είναι η ικανότητα να ξεχωρίζεις τ' άξια απ' τα χαμένα και να τοποθετείς τον εαυτό σου μέσα σε πλαίσια δεινής ακεραιότητας, χωρίς να φοβάσαι πως θα παρασυρθείς από των συναναστροφών την καθημερινή ανοησία. Η αυτοεκτίμηση είναι μια δύναμη που αποκτά ο ισχυρός χαρακτήρας κι ο αγαπημένος Καβάφης έρχεται να το θυμίσει κάθε φορά που αναρωτιέμαι αν παραστράτησε το βήμα μου από αυτούς τους στίχους...
Όσο μπορείς... μέσα στον όχλο να συγκρατηθείς... για να μη γίνεις φορτικός και με την ύπαρξή σου ξένος, γιατί δεν θα υπάρχει μέρος πια για να σταθείς... Για σένα που μπορείς...
Selfrespect

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2018

Η αστερόσκονη της παιδικής ψυχής μου


Βαρέθηκα τις πομπώδεις εξεγέρσεις και τις θυελλώδεις επαναστάσεις που υπόσχονται ανεξαρτησία και φθηνή αξιοπρέπεια. Νιώθω την ανάγκη ν' αναπνέυσω τον αέρα της αληθινής ελευθερίας. Θέλω ν' αντικρίζω τ' ασημένια φεγγάρια της παιδικής μου αθωότητας. Τα μάτια μου να γεμίζουν με όνειρα και να φουντώνω από νεανικό ενθουσιασμό, ώστε να βρίσκω αιτίες κι αφορμές να γράφω και να ζω. Χρειάζομαι το φρέσκο αεράκι που αναδύεται απ' τη νυχτερινή αύρα να ξεσηκώνει το παιδικό φεγγάρι μου στον ουρανό για να μην σταματήσω ποτέ να αισθάνομαι... 
Αν λέτε πως μοιάζω με παιδί τότε σας λέω πως δεν είμαι... Αν όμως ο κόσμος των μεγάλων κατακλύζεται από την ασχήμια, εγώ θα προτιμήσω αυτόν που βρίθει από ομορφιά! Αν επιμένετε πως σας θυμίζω ένα παιδί και πίσω από τους ώμους μου κρυφά γελάτε... τότε σας λέω χωρίς καμιά περιστροφή πως είμαι ένα παιδί λουσμένο από την αστερόσκονη της παιδικής ψυχής μου... Βλέπω ακόμα παιδικά φεγγάρια, για να ξεγελώ τη φρικαλέα και ζοφερή πραγματικότητα.
Θα είμαι πάντα το παιδί που δίχως φόβο και ντροπή κοιτάζει το φεγγάρι, αναζητώντας τον Παράδεισο. 
A Paradise seeker...

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2018

Aνάσες της καρδιάς

"Γέμισε το χαρτί σου με τις ανάσες
  της καρδιάς σου."
William Wordsworth
Βρετανός ρομαντικός ποιητής





















Όταν γράφω είναι σαν να ανασαίνω στο χαρτί... Είναι ένα ολοκληρωτικό δόσιμο της καρδιάς! Γράφω ό,τι αισθάνομαι και ό,τι αξίζει να ειπωθεί με την ελπίδα να βρω αποδέκτες τους ανθρώπους που νιώθουν και σκέπτονται το ίδιο σαν κι εμένα...
Είναι συγκινητικό να βλέπεις τα γραπτά σου να τυπώνονται και να διανέμονται δημόσια από ανθρώπους που εμπιστεύονται τους χτύπους της καρδιάς σου και συναισθάνονται τις βαθιές ανάσες της γραφής σου.
Σας ευχαριστώ για την εκτίμηση και τ' οξυγόνο που δίνετε στο λόγο μου για ν' ανασαίνει ελεύθερα.

Σ Α Σ    Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω     Α Π Ο     Τ Α     Β Α Θ Η   Τ Η Σ    Κ Α Ρ Δ Ι Α Σ     Μ Ο Υ

Φωτος: Αναδημοσιεύσεις του blog στην πειραική εφημερίδα "Ο Δημότης" και στο διασωστικό περιοδικό "Ο Αθλοσώστης".