Βαρέθηκα τις πομπώδεις εξεγέρσεις και τις θυελλώδεις επαναστάσεις που υπόσχονται ανεξαρτησία και φθηνή αξιοπρέπεια. Νιώθω την ανάγκη ν' αναπνέυσω τον αέρα της αληθινής ελευθερίας. Θέλω ν' αντικρίζω τ' ασημένια φεγγάρια της παιδικής μου αθωότητας. Τα μάτια μου να γεμίζουν με όνειρα και να φουντώνω από νεανικό ενθουσιασμό, ώστε να βρίσκω αιτίες κι αφορμές να γράφω και να ζω. Χρειάζομαι το φρέσκο αεράκι που αναδύεται απ' τη νυχτερινή αύρα να ξεσηκώνει το παιδικό φεγγάρι μου στον ουρανό για να μην σταματήσω ποτέ να αισθάνομαι...
Αν λέτε πως μοιάζω με παιδί τότε σας λέω πως δεν είμαι... Αν όμως ο κόσμος των μεγάλων κατακλύζεται από την ασχήμια, εγώ θα προτιμήσω αυτόν που βρίθει από ομορφιά! Αν επιμένετε πως σας θυμίζω ένα παιδί και πίσω από τους ώμους μου κρυφά γελάτε... τότε σας λέω χωρίς καμιά περιστροφή πως είμαι ένα παιδί λουσμένο από την αστερόσκονη της παιδικής ψυχής μου... Βλέπω ακόμα παιδικά φεγγάρια, για να ξεγελώ τη φρικαλέα και ζοφερή πραγματικότητα.
Θα είμαι πάντα το παιδί που δίχως φόβο και ντροπή κοιτάζει το φεγγάρι, αναζητώντας τον Παράδεισο.
A Paradise seeker...
Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό!
