Υπάρχουν και γαλαζοαίματοι...

Ένας ψαράς αστακών, ο Jay LaPlante που ψάρευε παρέα με την 14χρονη κόρη του αντίκρυσε το παράξενο πλάσμα στα δίχτυα του το πρωί του Σαββάτου, στο Σκαρμπόροου του Μέιν, στις βορειοανατολικές ακτές των ΗΠΑ. Αυτός ο αστακός δεν έμοιζε με όλους τους χιλιάδες άλλους που είχε δει στη ζωή του. Το πλάσμα αυτό της θάλασσας είχε ένα έντονο μπλε χρώμα, αντί για το γνωστό και πιο συνηθισμένο κοκκινοπορτοκαλί που έχουν οι αστακοί. 

Για την ακρίβεια, όπως αναφέρει ο Indipentend ήταν η 14χρονη Meghan που είδε τον βάρους περίπου ενός κιλού αστακό, ανάμεσα στην ψαριά του πατέρα της. 

Τελικά ο μπλε αστακός δεν κατέληξε στο πιάτο κάποιου καλοφαγά, αλλά έγινε δωρεά στο κρατικό ενυδρείο του Μέιν, όπου ήδη βρισκονται ακόμα τρεις σπάνιοι μπλε αστακοί, μαζί με έναν κόκκινο. 

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, με μπλε κέλυφος γεννιέται ένας κάθε δύο εκατομμύρια αστακούς. 

πηγή : protothema.gr

Λουκάς Μπισταράκης-Ο Θρύλος της Ναυαγοσωστικής

Το 1950, ο Λουκάς Μπισταράκης μαθαίνει κολύμπι στην στέρνα του χωριού όπου έπιναν νερό τα πρόβατα. Τα χρόνια που ακολούθησαν ο Μπισταράκης αποτέλεσε την «ατμομηχανή» για την εκκίνηση της ναυαγοσωστικής στην Ελλάδα. Το έργο του προώθησε την ναυαγοσωστική μέσα από την δημιουργία νομοθεσίας, παρελάσεων, διαφήμισης, διδασκαλίας, ίδρυσης σχολών και σωματείων, οργάνωση συνεδρίων και δράσεων που σκόπευαν στην καλλιέργεια της ναυαγοσωστικής σε επαγγελματικό, ανθρωπιστικό και αθλητικό επίπεδο. Ήταν ο πρώτος πιστοποιημένος εκπαιδευτής ασφαλείας νερού απο τον Αμερικανικό Ερυθρό Σταυρό το 1965. Η πολυετής και πολύπλευρη συμβολή του τον ανέδειξε σε ''πατέρα της ναυαγοσωστικής''. Ξεκίνησε να διδάσκει στο τμήμα επιστήμης Φυσικής αγωγής και Αθλητισμού (ΤΕΕΦΑ) του πανεπιστημίου Αθηνών ναυαγοσωστική υπό τη μορφή σεμιναρίων τα οποία συνεχίστηκαν για 20 χρόνια. Το 1966 εκδίδει το πρώτο λεπτό βιβλιαράκι με τίτλο ''Η απλή μέθοδος της ναυαγοσωστικής''. Το 1976 γίνεται διευθυντής του ΙΚΝ που είναι και η μοναδική σχολή ναυαγοσωστικής στην ιστορία της Ελληνικής ναυαγοσωστικής της οποίας η ίδρυση αναφέρεται μέσα σε ΦΕΚ. Την ίδια χρονιά γίνεται πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυαγοσωστών. Το 1977 είναι από ελληνικής πλευράς ο ενορχηστρωτής στους πρώτους αγώνες αγωνιστικής ναυαγοσωστικής που έγιναν στο κολυμβητήριο του Ναυτικού Ομίλου Βουλιαγμένης. Το 1981 επισκέπτεται το Λευκό Οίκο για να βραβεύσει τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρήγκαν για τις 77 διασώσεις που έκανε ως νεαρός ναυαγοσώστης στο Λόουελ Μπίτς. Ο Πρόεδρος τον συγχαίρει με χειραψία λέγοντας του : ''Σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αληθινός άντρας!'' Στη συνέχεια του στέλνει ευχαριστήρια επιστολή στην οποία τον ενημερώνει ό,τι το βραβείο θα τοποθετηθεί στον χώρο μουσειακών εκθεμάτων του Λευκού Οίκου. Την ίδια χρονιά ο Λουκάς Μπισταράκης επισκέπτεται το Τένεσυ των ΗΠΑ για να πραγματοποιήσει εκπαίδευση ναυαγοσωστών. Για το έργο του, του απονέμεται το τιμητικό δίπλωμα του ''επίτιμου κατοίκου της πόλης''.

Το 1982 διοργανώνει το πρώτο διεθνές συνέδριο που τίθεται υπό την αιγίδα της Παν.Ένωσης ναυαγοσωστών και σχολής αυτοδυτών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Το συνέδριο βοήθησε οικονομικά η Υπουργός πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη το οποίο παρακολούθησαν 120 σύνεδροι ενώ τα αποτελέσματα του ανακοινώθηκαν σε 2.500 οργανισμούς σε όλες τις Ηπείρους.

Το 2012 έγινε η προβολή του βραβευμένου Αγγλικού ντοκιμαντέρ «Ode to (Lifesaving) Joy» με θέμα την ζωή του, στο Διεθνές Συνέδριο/Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ιστορίας Υγρού Στίβου που διοργανώθηκε από το International Swimming Hall of Fame (Florida, ΗΠΑ).  

Είναι σημαντικό οι νεότεροι να σέβονται τους παλαιότερους οι οποίοι αγωνίστηκαν για να αναδείξουν το θεσμό και τη χώρα μας.

Τον ευχαριστούμε για ό,τι έκανε και για την κληρονομιά που θα αφήσει πίσω του.

πηγές: Who is Who Greek Lifeguarding του Στάθη Αβραμίδη και www.sportlifesaving.blogspot.gr

Στεροειδή σκευάσματα. Το ψεύτικο ''φούσκωμα'' που γίνεται εθισμός....

Είμαι αρκετά χρόνια στο χώρο του αθλητισμού και έχω δει αρκετά περιστατικά για να μπορώ να εκφράσω άφοβα τη γνώμη μου.

Έχω γίνει μάρτυρας της καταστροφής νέων παιδιών από τα στεροειδή σκευάσματα και άλλα συμπληρώματα όπως πρωτεΐνες, κρεατίνες και λιποδιαλύτες τα οποία τα χορηγούν γυμναστήρια και καταστήματα ειδών γυμναστικής κάτω από την ανοχή αθλητικών συλλόγων. Δεν είναι μόνο ο πρωταθλητισμός που απαιτεί υψηλές επιδόσεις και οι αθλητές αναγκάζονται να ''χαπακωθούν'' για να αποδώσουν ή να για να έχουν ένα όμορφο σώμα. Πολλά νέα παιδιά τα οποία είναι εντελώς αρχάρια στον αθλητισμό και η μόνη τους επαφή με το χώρο είναι το γυμναστήριο της γειτονιάς, ενδιαφέρονται μόνο για την εμφάνιση και το ''χτίσιμο'' του σώματος και έτσι χωρίς ιατρική παρακολούθηση αλλά με μοναδική καθοδήγηση ανίδεους καταστηματάρχες, αρχίζουν τη χρήση παρασκευασμάτων τα οποία πάντοτε οδηγούν στην καταστροφή. Θέλουν με λίγη μόνο προσπάθεια να μοιάζουν με τον μυθικό Ηρακλή. Τα σκευάσματα αυτά δυστυχώς προκαλούν εθισμό όχι μόνο λόγω σωματικής-χημικής εξάρτησης αλλά και λόγω ''ναρκισιστικού συνδρόμου''. Όταν είσαι ωραίος, θέλεις να παραμείνεις ή να βελτιωθείς περισσότερο κι έτσι ανεβάζεις την καταραμένη δόση.

Δύο bodybuilders έχασαν τη ζωή τους από καρδιακή ανακοπή αυτό το καλοκαίρι. Ο ένας στην Έυβοια την ώρα που έπαιζε ρακέτες στην παραλία, ο Γιώργος Τσομάκας 32 ετών, και ένας 29χρονος πατέρας μικρού παιδιού στη Σύρο, ο οποίος ενώ είχε συμπτώματα κατά τη διάρκεια της νύχτας δεν πήγε στο νοσοκομείο και έπαθε ανακοπή το επόμενο πρωί.

Ποιο είναι το κυριότερο κακό που προκαλούν αυτά τα σκευάσματα; Εκτός από την αύξηση μυικής μάζας που είναι και η κύρια επιθυμία κάθε αθλητή, οι ουσίες αυτές είναι φτιαγμένες έτσι ώστε να επιταχύνουν την καύση λίπους που οδηγεί στην γράμμωση των μυών.

Για να καεί όμως το λίπος πρέπει να επιταχυνθεί ο μεταβολισμός με την άνοδο των καρδιακών παλμών. Όταν τρέχουμε δηλαδή μισή ώρα και οι παλμοί μας φτάσουν τους 160-170 τότε ο μεταβολισμός καίει περισσότερο λίπος ανάλογα βέβαια και την ηλικία. Ένα τέτοιο χάπι λοιπόν ανεβάζει τεχνητά τους παλμούς χωρίς γυμναστική, εύκολα και ακούραστα με συνέπεια να ανεβαίνει και η αρτηριακή πίεση (π.χ σαν να πίνεις 10 καφέδες).

Έτσι με την αλόγιστη χρήση πολλών ετών κάποια στιγμή παθαίνεις καρδιακή ανεπάρκεια.

Ας μην αναφέρουμε τη ζημιά στο συκώτι, στο αναπαραγωγικό σύστημα, τον εθισμό και τις ψυχικές επιδράσεις τους.

Ο μεγαλύτερος ποδηλάτης στον κόσμο ο Λάνς Άμστρονγκ παραδέχτηκε ότι έκανε χρήση τέτοιων ουσιών και επέστρεψε τα μετάλλιά του μετά από ποινή που του επέβαλλε η USADA (Αμερικανική Υπηρεσία Αντι-Ντόπινγκ). Δεν είναι μυστικό ότι σχεδόν όλοι οι αθλητές στον πρωταθλητισμό υψηλού επιπέδου οδηγούνται στην χρήση στεροειδών. Πρωτεΐνη, κρεατίνη, λιποδιαλύτες, αναβολικά, στεροειδή, διουρητικά και κορτικοειδή είναι τα σκευάσματα που βοηθούν στην εμφάνιση και στην απόδοση ενός αθλητή.

Δικοί μας κορυφαίοι αθλητές όπως οι Κεντέρης και Θάνου βρέθηκαν ντοπαρισμένοι και έχασαν την εκτίμηση του κόσμου μέσα σε μια νύχτα το 2004. Πριν δύο χρόνια ένας έμπορος ειδών γυμναστικής με πλησίασε όταν πήγα στο κατάστημα του για να αγοράσω ένα ποδήλατο και μου προσέφερε δωρεάν λιπομέτρηση, καταλήγοντας στο να μου συστήσει χάπια λιποδιάλυσης και κρεατίνη για γρήγορη γράμμωση, τονίζοντας ότι είναι ''φυτικά'' προιόντα και δεν πειράζουν την καρδιά.

Όμως η ιστορία που με συγκλόνισε είναι η περιπέτεια του Γιάννη από τη Γενική Ταχυδρομική. Συνηθίζω να κάνω αγορές από το ίντερνετ, επιλέγοντας αποστολή μέσω κούριερ. Τα πακέτα μου έρχονται τις περισσότερες φορές μέσω της Γενικής Ταχυδρομικής και συνήθως την παράδοση έκανε ένα 30χρονο παλικάρι ο Γιάννης. Ο Γιάννης ήταν ο ορισμός του ''φουσκωτού''. Άψογη γράμμωση με συνδυασμό μυικού όγκου σε όλους τους μυς του σώματος. Ώμοι, πλάτη, δικέφαλοι, τρικέφαλοι, τετρακέφαλοι και γάμπες σε απόλυτη αρμονία. Όταν τον ρώτησα πώς κατάφερε να πετύχει τη γράμμωση, μου απάντησε ψευδώς ότι ακολουθεί ειδική διατροφή και κάνει χρόνια γυμναστική. Φυσικά δεν τον πίστεψα... Ξαφνικά ο Γιάννης σταμάτησε να μου φέρνει πακέτα και η παράδοση γινόταν από άλλους κούριερ. Από ενδιαφέρον μήπως και τον απέλυσαν ρώτησα έναν συνάδελφό του, ο οποίος ήταν σοκαρισμένος όταν του έκανα την ερώτηση.

Ο Γιάννης λοιπόν έπαθε έμφραγμα την ώρα που σήκωσε ένα πακέτο και ήταν για 6 μήνες στην εντατική στο Τζάνειο νοσοκομείο με καρδιακή ανεπάρκεια. Όταν πήρε εξιτήριο οι γιατροί του είπαν ότι η καρδιά του είναι πολύ ταλαιπωρημένη και θυμίζει καρδιά 80χρονου.

Η αλόγιστη χρήση σκευασμάτων του κατέστρεψε την καρδιά. Δεν είχε χρόνο να γυμναστεί λόγω δουλειάς και για να καλύψει το χαμένο έδαφος έπαιρνε ''βάζα'' από χάπια κάθε μέρα.

Μετά από 6 μήνες παρέλαβα πακέτο από τον Γιάννη και το σοκ ήταν μεγάλο. Φανερά αδυνατισμένος και καταβεβλημένος πήρε το ασανσέρ για να ανέβει έναν όροφο (12 σκαλιά), ενώ στο παρελθόν ερχόταν από τις σκάλες. Ο γιατρός του είχε συστήσει να μην κουράζει την καρδιά του καθόλου. Πώς ένας νέος άνθρωπος καταλήγει ''παππούς'' και πώς ζει με τον φόβο του θανάτου κάθε μέρα; Πώς καταστρέφεσαι από έλλειψη πληροφόρησης και παρασύρεσαι από την αυταρέσκειά σου.....

Η πλήρης διαστρέβλωση της αγνής έννοιας του αθλητισμού και η εκμετάλλευσή του από πολυεθνικές. Αθλητής δε σημαίνει υπεράνθρωπος, αλλά υγιής άνθρωπος... Η ψευτιά του ''φουσκώματος'' έτσι και ξεφουσκώσει θα σε βρει σαν χαλασμένη σαμπρέλα ποδηλάτου που κανείς δεν τη θέλει και την ποδοπατά ειρωνικά επειδή ξεφούσκωσε απότομα και ξαφνικά.

Για όσους αγαπούν να γυμνάζονται με κόπο και όχι τρόπο.....η ομορφιά του αθλητισμού βρίσκεται στη συμμετοχή και όχι στον ανταγωνισμό και τη δόξα.

Κουράγιο στον Γιάννη και σε όσα παιδιά παρασύρθηκαν από τη φιλάρεσκη πλευρά της προσωπικότητάς τους.

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Little Annie. "Η Αννούλα του χιονιά'' και η ιστορία της.

Πόσοι έχουν εκπαιδευτεί στις Α'Βοήθειες και στην ΚΑΡΠΑ, επάνω στην κούκλα CPR Annie. Λίγοι, όμως, γνωρίζουν την ιστορία της μικρής ''Αννούλας του χιονιά'' και τον λόγο για τον οποίο πήρε το όνομά της η κούκλα εκπαίδευσης. Μια συγκινητική ιστορία ένος άτυχου κοριτσιού και μιας νεαρής κοπέλας μου έμελλε να αφήσει το όνομά της σε μια κούκλα εκπαίδευσης και να μείνει αθάνατη, βοηθώντας τους συνανθρώπους της, για περισσότερο από έναν αιώνα.

Η αληθινή ιστορία λοιπόν έχει ως εξής:

Στη Σουηδία,  παλαιότερα, ζούσε ένας γιατρός με την οικογένειά του. Είχε μια 16άχρονη κόρη. Μια μέρα η κοπέλα έκανε πατινάζ  στη λιμνούλα που ήταν πίσω από το σπίτι τους. Ο πάγος έσπασε και το κορίτσι βρέθηκε στο νερό. Όταν ο πατέρας της αντιλήφθηκε ότι έλειπε, ήταν ήδη πολύ αργά για την μικρή Annie,  που πνίγηκε  στο παγωμένο νερό. Το ασθενοφόρο έφτασε στο σπίτι και έδωσε τις πρώτες βοήθειες, χωρίς να κάνουν καρδιακή αναζωογόνηση. Ούτε ο πατέρας της που ήταν γιατρός γνώριζε αυτή την πρωτοποριακή, για την εποχή, τεχνική. Όταν έφτασαν στο νοσοκομείο, η επικεφαλής αρχίατρος ρώτησε αν είχαν κάνει καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση και πήρε αρνητική απάντηση από τους διασώστες. Οταν ανέφερε στους διασώστες ότι έπρεπε να χρησιμοποιήσουν τις γνώσεις που είχαν διδαχθεί στο τελευταίο σεμινάριο, αυτοί απάντησαν πως δεν είχαν κάνει πρακτική εξάσκηση ποτέ και χρειαζόταν ένα σώμα για να εξασκηθούν. Το κοριτσάκι είχε μεγάλες πιθανότητες να επανέλθει, αφού πνίγηκε σε παγωμένο νερό που καθυστερεί τον θάνατο των ζωτικών οργάνων. Η αρχίατρος μίλησε με τον πατέρα και συνάδελφό της, ο οποίος προσέφερε το σώμα της άτυχης μικρής για πρακτική εξάσκηση. Ηταν η πρώτη φορά που είχε χρησιμοποιηθεί ένας νεκρός για πρακτική. Από τότε, πολλές ζωές έχουν σωθεί, καθώς οι διασώστες κάνουν πρακτική στην κούκλα-πρόπλασμα, με σενάρια προσομοίωσης, που φέρει το όνομα της μικρής Annie.

Παράλληλα, σύμφωνα με την ιστορία, περίπου το 1880, το σώμα μιας νεαρής γυναίκας ξεβράστηκε στις όχθες του Σηκουάνα, λίγο έξω από το κέντρο του Παρισιού. Το σώμα δεν έδειχνε σημάδια βίας και επικράτησαν οι υποθέσεις των ιατροδικαστών για αυτοκτονία. 

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες  των παθολογοανατόμων της εποχής, ήταν τόση η ομορφιά του νεαρού κοριτσιού που φτιάξανε ένα εκμαγείο, μια μάσκα αντίγραφο του προσώπου της, καθώς το σώμα της έμεινε στα αζήτητα και δεν το έψαξε ποτέ κανείς, όπως κανείς δεν έμαθε ποτέ και την ταυτότητά της. Μια άλλη εκδοχή μάς λέει, ότι καθώς το σώμα έμενε στα αζήτητα, το νεκροτομείο αποφάσισε, σε συνεργασία με την αστυνομία να φτιάξουν μια μάσκα και να την εκθέσουν σε ένα παράθυρο απ' όπου θα περνούσαν οι Παριζίανοι, μήπως κάποιος την αναγνωρίσει. Καθώς όμως η αναγνώριση από τη μάσκα δε βοηθούσε και πολύ, αποφάσισαν να ψύξουν το σώμα της και να το εκθέσουν σε ένα ειδικό ψυχρό κλίβανο με κρυστάλλινο κάλυμμα, μαζί με άλλους δεκατέσσερις νεκρούς που έμεναν στα αζήτητα του νεκροτομείου. 

Ηταν το 1881 και ήταν η πρώτη φορά που έγινε κάτι τέτοιο στο Παρίσι! Τελικά, το κορίτσι πέρασε στη λήθη και θάφτηκε χαρακτηριζόμενη ως άστεγη και άπορη. Μεγάλες αντιθέσεις προκλήθηκαν τότε, καθώς υπήρχε μια μερίδα ανθρώπων που ισχυρίζονταν ότι το κορίτσι αυτό πέρα από τη φυσική ομορφιά της, είχε μια γαλήνη στο πρόσωπό της. Τα μαλλιά της ήτανε περιποιημένα, τα ρούχα της το ίδιο και τα χαρακτηριστικά της δεν έπειθαν ότι ήταν άστεγη. Από τότε το εκμαγείο με τη γαλήνια μορφή της χρησιμοποιήθηκε από ζωγράφους, γλύπτες σε έργα τέχνης και ενέπνευσε συγγραφείς, ποιητές και διανοούμενους της εποχής. Λέγεται, ότι στα επόμενα χρόνια έγινε σύμβολο της μόδας και της ομορφιάς και εξαπλώθηκε και σε άλλες χώρες. 

Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, ο Δρ. Peter Safar, πρωτοπόρος στον τομέα της ιατρικής έκτακτης ανάγκης, ανέπτυξε τη μέθοδο ανάνηψης «στόμα με στόμα» σε συνδυασμό με τη συμπίεση στο στήθος. Το 1958 παρουσίασε ένα άρθρο σχετικά με αυτή την τεχνική στο περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης. Πίστευε, ότι η μέθοδός του θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και από όσους βρίσκονται εκτός του ιατρικού τομέα για να σωθούν ζωές, υπό την προϋπόθεση να δοθεί επαρκής εκπαίδευση στις τεχνικές του. Για πιο αποτελεσματική διδασκαλία αυτής της διαδικασίας, οραματίστηκε μια κούκλα για εξάσκηση σε αρχάριους στην καρδιοπνευμονική ανάνηψη και έτσι πλησίασε τον Asmund Laerdal για τη δημιουργία ενός ρεαλιστικού μοντέλου. Ο Laerdal δέχτηκε την πρόκληση και κατασκεύασε την κούκλα, δίνοντας τη μορφή της όμορφης νεαρής γυναίκας του Παρισιού και το όνομα του κοριτσιού από τη Σουηδία που έγινε μετά τον θάνατό της, το πρόπλασμα για την πρακτική εξάσκηση των διασωστών. Η σύγχρονη κούκλα ολοκληρώθηκε το 1960 και πωλείται με την ονομασία "Resusci Anne". Στη Βόρεια Αμερική είχε ήδη βαφτιστεί "CPR Annie".

Το εκμαγείο της κοπέλας που βρέθηκε στο Παρίσι.

Καλό Δεκαπενταύγουστο!

Καλό Δεκαπενταύγουστο σε όλους! Προσοχή στο δρόμο, στη θάλασσα, στα κολύμπια, στα θαλάσσια σπόρ και στα μικρά παιδάκια σας.....Σας εύχομαι όμορφα ηλιοβασιλέματα και ρομαντικά φεγγάρια!!!Καλά να περνάτε και η Παναγιά μαζί σας!

Όταν τα παιχνίδια εξελίσσονται σε τραγωδίες...

Όπου δεν τηρείται ο κώδικας θαλάσσιας κυκλοφορίας θα έχουμε τα ίδια κάθε καλοκαίρι….Μην αφήνετε μικρά παιδάκια να κάνουν θαλάσσια σπόρ. Εγώ την πρώτη φορά που δοκίμασα θαλάσσιο σκι ήμουν 15 χρονών και ήταν εξαιρετικά δύσκολο να κρατηθώ καθ’ όλη τη διάρκεια της κούρσας. Θέλει εκπαίδευση και δύναμη. Είναι ότι πιο τραγικό να χάνεται ένα παιδάκι την ώρα του παιχνιδιού…..Τι να πει κανείς στους γονείς έκτος απο κουράγιο….

πηγή : protothema.gr

''Σοκαρισμένοι είναι οι γονείς του άτυχου παιδιού που έχασε τη ζωή του κάνοντας “μπανάνα” στην παραλία Καλό Λιβάδι της Μυκόνου. 

Η οικογένεια άφησε για λίγες ημέρες την Αθήνα προκειμένου να περάσει τις διακοπές μαζί με συγγενείς και φίλους στο σπίτι που διατηρούν εδώ και χρόνια στο Καλό Λιβάδι.

Η μοίρα όμως έμελλε να παίξει το δικό της παιχνίδι και να μετατρέψει τις ανέμελες παιδικές στιγμές του αγοριού σε ανείπωτη τραγωδία.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, το τραγικό συμβάν έγινε μπροστά στα μάτια των γονιών του 10χρονου αγοριού. 

Ο πατέρας του άτυχου παιδιού ειδοποίησε αμέσως το Λιμενικό, άντρες του οποίου έσπευσαν στο σημείο και ανέσυραν νεκρό το παιδί από τη θάλασσα. 

Οι γονείς του άτυχου 10χρονου, που ήταν και το μοναδικό παιδί της οικογένειας, μεταφέρθηκαν στο σπίτι τους από συγγενικά τους πρόσωπα καθώς δεν ήταν σε θέση – λόγω του σοκ – να μεταβούν στο νοσοκομείο. Στο Κέντρο Υγείας του νησιού βρίσκεται ο θείος του παιδιού και φίλοι της οικογένειας.

Στο μεταξύ, συγκεχυμένες  είναι οι πληροφορίες για τις ακριβείς συνθήκες κάτω από τις οποίες βρήκε τραγικό θάνατο ο 10χρονος

Το συμβάν έχει συγκλονίσει το νησί των ανέμων ενώ μέχρι στιγμής δεν έχουν γίνει γνωστές λεπτομέρειες για το πως έγινε το δυστύχημα.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, όλα ξεκίνησαν λίγο μετά τις πέντε το απόγευμα της Δευτέρας στην παραλία Καλό Λιβάδι.

Το παιδάκι, βρισκόταν με τους γονείς του στην πλαζ και ζήτησε να κάνει θαλάσσια σπορ.

Οι πληροφορίες λένε πως ενώ βρισκόταν στη φουσκωτή «μπανάνα» έπεσε στο νερό με άλλους να υποστηρίζουν ότι το τραυμάτισε θανάσιμα το ταχύπλοο στην προσπάθεια του χειριστή του να εντοπίσει το παιδί και άλλους να αναφέρουν ότι το παιδί χτύπησε άλλο σκάφος. Στο σημείο βρισκόταν και ναυαγοσώστης όμως παρά τις προσπάθειες δεν κατάφερε να το σώσει.

Για το συμβάν συνελήφθησαν ο υπεύθυνος για τα θαλάσσια σπορ στη συγκεκριμένη παραλία καθώς και ο χειριστής του ταχυπλόου. 

Η σορός του παιδιού μεταφέρθηκε με σκάφος στο Κέντρο Υγείας του νησιού ενώ τις έρευνες έχει αναλάβει το Λιμενικό.''

Ένεση αδρεναλίνης....ένα μεγάλο δίλημμα

Ο νόμος ορίζει να υπάρχει υποχρεωτικά μια ένεση αδρεναλίνης στο φαρμακείο του ναυαγοσώστη σε περίπτωση που κάποιος λουόμενος παρουσιάσει αλλεργικό σοκ ή έρθει αντιμέτωπος με θύμα που έχει υποστεί καρδιακή ανακοπή.
Όμως την ίδια στιγμή ο νόμος απαγορεύει ο ναυαγοσώστης να κάνει ο ίδιος την ένεση στο θύμα αλλά θα πρέπει να ψάξει να βρεί γιατρό στο χώρο για να εκτελέσει την ένεση ο γιατρός.
Αν η τύχη χαμογελάσει στο θύμα και υπάρχει γιατρός τότε όλα θα πάνε καλά. Τι γίνεται όμως όταν δεν υπάρχει κανείς να κάνει την ένεση; Το δίλημμα έχει ως εξής: Στις ελληνικές ταινίες του '50 ακουγόταν συχνά η ατάκα: ''Γαμπρός ή μακαρίτης;''. Έτσι ακριβώς συμβαίνει και σε αυτήν την περίπτωση με το ερώτημα να διαμορφώνεται για το ναυαγοσώστη ως: ''Ήρωας ή παράνομος;''
Η χρήση και η εκτέλεση ενέσιμου φαρμάκου σε ασθενή απο άτομο το οποίο δεν έχει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ιατρού θεωρείται αντιποίηση ιατρικού επαγγέλματος και διώκεται νομικά αν ο ασθενής έχει κακή κατάληξη. Τι θα κάνει όμως κάποιος ο οποίος βασανίζεται εκείνη την ώρα απο τη συνείδηση του; Θα αφήσεις κάποιον αβοήθητο ή θα προσπαθήσεις να τον σώσεις; Ο νόμος λεεί να μην γίνει ένεση και να διακομίστει άμεσα στο ιατρικό κέντρο.
Σε περίπτωση ανακοπής μπορείς να προσπαθήσεις με ΚΑΡΠΑ μέχρι να βρεθεί γιατρός ή να έρθει το ΕΚΑΒ. Αν όμως ένα μικρό παιδάκι παρουσιάσει αλλεργικό σοκ από τσίμπημα μέλισσας και μέσα σε 10 λεπτά επιδεινωθεί και χρειαστεί άμεσα ένεση αδρεναλίνης, τι θα κάνεις ;
Αν το ξέρουν οι γονείς και έχουν μαζί τους την ένεση/στυλό τότε η ευθύνη βαραίνει τους ίδιους και γίνεται η ένεση. Αν το παιδάκι παρουσιάσει για πρώτη φορά αναφυλακτικό σοκ και έχεις εσύ μαζί σου την ένεση; Είναι μια κρίσιμη στιγμή γεμάτη αγωνία γιατί τα λεπτά μετρούν εις βάρος του ασθενή.
Τι θα έκανα εγώ......Θα ρωτούσα τους γονείς αν ο μικρός παίρνει φάρμακα ή αν είναι απολύτως υγιής. Στη συνέχεια θα συζητούσα μαζί τους αν επιθυμούν να γίνει η ένεση και αν συμφωνούσαν θα κάναμε την ένεση με κοινή ευθύνη παρουσία μαρτύρων.
Το φάρμακο της ένεσης/στυλό διαρκεί περίπου 20 λεπτά τα οποία βοηθούν το θύμα να διακομιστεί στο νοσοκομείο. Εκεί πρέπει να ενημερώνεται ο γιατρός στον οποίο δίνουμε την άδεια ένεση για να είναι γνώστης για το τι προηγήθηκε. Σε ασθενής που πέρνουν φαρμακευτική αγωγή για καρδιακά νοσήματα τα πράγματα είναι πιο επικίνδυνα. Μπορεί να προκληθούν παρενέργειες και μια τέτοια ένεση να αποβεί μοιραία και να μπλέξουμε άσχημα, αντιμετωπίζοντας τις κυρώσεις του νόμου.
Όπως και να έχει όμως το δίλημμα παραμένει όταν το πλησιέστερο ιατρικό κέντρο απέχει αρκετά και ο ασθενής είναι ήδη σε άσχημη κατάσταση....
Παρακάτω δίνω κάποιες πληροφορίες για την ένεση/στυλό η οποία δίνει λίγο χρόνο στο θύμα για να διακομιστεί στο νοσοκομείο σε περίπτωση αλλεργικού σοκ.
Το βίντεο δείχνει ακριβώς την χρήση και τον τρόπο εκτέλεσης.
Όταν ένας άνθρωπος παρουσιάσει τροφική αλλεργία ή αλλεργία απο τσίμπημα υμενόπτερου δλδ μέλισσας ή σφήγγας, δίνουμε αμέσως ένα χάπι κορτιζόνης για να καθυστερήσουμε τα συμπτώματα. Αν όμως η επιδείνωση είναι ραγδαία και προχωρά σε αναφυλακτικό σοκ τότε πρέπει να γίνεται ένεση αδρεναλίνης γιατί ο ασθενής κινδυνεύει να καταλήξει εντός σύντομου χρονικού διαστήματος. Αν δεν υπάρχει γιατρός να κάνει ενδομυϊκή ένεση, τότε θα πρέπει να γίνεται μια ένεση/στυλό (EpiPen-Anapen) η οποία θα σταματήσει τη ραγδαία αναφυλαξία για λίγα λεπτά. Η ένεση αυτή γίνεται στο εξωτερικό μέρος του μηρού.
Αν δεν υπάρχει ένεση δέστε ένα κομμάτι ύφασμα ή ένα λάστιχο πάνω από το τσίμπημα ώστε να περιοριστεί όσο το δυνατόν η απορρόφηση του δηλητηρίου του εντόμου.
Θα πρέπει να χαλαρώνετε το λάστιχο για λίγο κάθε 5 λεπτά και να το ξαναδένετε ώστε να μην εμποδίζεται τελείως η κυκλοφορία. Τοποθετούμε τον ασθενή έτσι ώστε το μέρος του τσιμπήματος να είναι χαμηλότερα από την καρδιά. Τα συμπτώματα που πρέπει να μας ανησυχούν είναι το οίδημα στο λάρυγγα, ένα βράχνιασμα και εν συνεχεία μια καυτή μάζα στο βάθος του λάρυγγα.

Αποστείρωση εξοπλισμού

Όταν ένα από τα είδη του εξοπλισμού μας χρησιμοποιηθεί σε ένα θύμα θα πρέπει να αποστειρώνεται προσεκτικά ανάλογα με τις προδιαγραφές του. Π.χ. Υπάρχουν ασκοί ambu σιλικόνης οι οποίοι είναι κλιβανιζόμενοι εώς 134°C και άλλοι που είναι μόνο για υγρή αποστείρωση με χημικά υγρά.
Ελέγχουμε λοιπόν τα ιατρικά μας είδη και πράττουμε αναλόγως.
Λίγα λόγια για την αποστείρωση που είναι άκρως σημαντική:

Απολύμανση: Είναι η εξάλειψη μερικών ή όλων των μικροοργανισμών με εξαίρεση τους μικροβιακούς σπόρους.

Αποστείρωση: Είναι η πλήρης εξάλειψη όλων των μορφών της μικροβιακής ζωής και των βακτηριακών σπόρων.

Ταξινόμηση εξοπλισμού:

• Κρίσιμος εξοπλισμός
• Ημικρίσιμος εξοπλισμός
• Μη κρίσιμος εξοπλισμός

Κρίσιμα είναι τα αντικείμενα που εισέρχονται σε στείρο ιστό ή στην αγγειακή κοίτη και πρέπει να αποστειρώνονται με ατμό. Π.χ χειρουργικά εργαλεία κτλ

Ημικρίσιμα αντικείμενα είναι αυτά που έρχονται σε επαφή με βλενογόνους ή με άθικτο δέρμα. Π.χ υλικά αναπνευστικής θεραπείας

Μη κρίσιμα αντικείμενα είναι αυτά που έρχονται σε επαφή με ακέραιο δέρμα. Π.χ θερμόμετρα.

Μέθοδοι αποστείρωσης

Ξηρή αποστείρωση

Κλίβανοι με ζεστό αέρα σε υψηλές θερμοκρασίες 160-170ºC.

Υγρή θερμότητα

Κλίβανοι με ατμό υπό πίεση 121-134°C

Αποστείρωση με χημικά αέρια
Κλίβανοι με αιθυλενοξείδιο υπεροξείδιο του υδρογόνου.

Αποστείρωση με χημικά υγρά.

'Ενα απλό αντισηπτικό είναι μικροβιοκτόνο όταν προορίζεται για χρήση σε δέρμα ή ιστό και δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την απολύμανση αντικειμένων.
Δεν θα πρέπει ποτέ να αμελούμε την αποστείρωση του εξοπλισμού μας ιδιαίτερα στις μάσκες τσέπης, τους ασκούς ambu και τις λαβίδες/ψαλίδια μας.
Πλένουμε καλά τα αντικείμενα με αντισηπτικά υγρά και μετά αναλόγως τις οδηγίες/αντοχές τους τα αποστειρώνουμε με ατμό ή με βρασμό.
Όταν τα αποθηκεύουμε φροντίζουμε να τα βάζουμε σε καθαρές αποστειρωμένες σακούλες για περισσότερη ασφάλεια.

Όταν κάποιος σε χρειάζεται....

  Πήρες την απόφαση να γίνεις διασώστης. Για ποιο λόγo; Το σκέφτηκες καλά; Μπορείς να βοηθήσεις; Ένας συνάνθρωπος είναι πεσμένος στον δρόμο. Μπορείς να αντιδράσεις; Είσαι έτοιμος να εφαρμόσεις όλα όσα έμαθες; Μπορείς να τον αγγίξεις; Από τι είσαι φτιαγμένος τελικά;

  Η πρώτη σου φορά ως διασώστης. Ξαφνικά έρχεσαι αντιμέτωπος με την αλήθεια. Ένας άνθρωπος σε χρειάζεται. Βρίσκεται ακριβώς δίπλα σου κι εσύ γονατιστός αρχίζεις να εκτιμάς την κατάστασή του. Ξέρω ότι αναπνέεις με δυσκολία και τα χέρια σου τρέμουν, αλλά συνάμα γνωρίζεις ότι ο χρόνος είναι πολύτιμος και ξεκινάς να εφαρμόζεις αυτά που έμαθες στην εκπαίδευση. Το θύμα σου δεν αναπνέει! Αρχίζεις καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση και οι σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό σου. Δεν πρέπει να σκέφτεσαι! Πρέπει να έχεις καθαρό μυαλό κι όμως είναι η πρώτη σου φορά και δικαιολογείται η ανασφάλεια όταν αναρωτιέσαι :

"Το κάνω σωστά; Γιατί δεν ανταποκρίνεται; Θα ζήσει;" Μετά από 2 λεπτά συνεχούς προσπάθειας, προσεύχεσαι νοερά. "Σε παρακαλώ Θεέ μου, άσε τον να ζήσει. Άσε τον να δει το φως του ήλιου. Δώσε του κι άλλο χρόνο στη ζωή. Δώσε του πνοή από την πνοή μου". Θέλω να του πω: ''Σήκω φίλε'' και αυτός να σηκωθεί. Θέλω να γίνω ο ήρωάς του, ο από μηχανής θεός, ο άγγελος που βρέθηκε τυχαία δίπλα του.

Θα αντέξεις την απώλεια ή θα κατηγορείς τον εαυτό σου; Θα κοιμηθείς το βράδυ ή θα βλέπεις το πρόσωπό του στον ύπνο σου; Μπορείς να βοηθήσεις; Από τι είσαι φτιαγμένος τελικά;

  Είναι η μοναδική φορά στη ζωή σου που δε μετράει η προσπάθεια. Μετράει μόνο το αποτέλεσμα. Ανέλαβες την ευθύνη, παρεμβαίνοντας στη μοίρα ενός ανθρώπου και εύχεσαι να μην κλάψει κανείς για αυτόν... ώσπου ακούς τη σειρήνα του ΕΚΑΒ και τον νοσοκόμο να σου κάνει ερωτήσεις. Σαστισμένος απαντάς μηχανικά, δίνοντας μια σύντομη αναφορά. Οι πόρτες του ασθενοφόρου κλείνουν κι εσύ ψιθυρίζεις ''Γεια σου φίλε'' και νιώθεις ένα χέρι να σε χτυπάει στην πλάτη και μια φωνή να σου λέει : ''Μπράβο! Έκανες ότι μπορούσες. Τώρα ότι πει Ο Θεός'', και παλεύεις να το συνειδητοποιήσεις.

  Αυτό σημαίνει να είσαι διασώστης. Να παλεύεις καθημερινά με τον εαυτό σου. Αυτή η εσωτερική διαμάχη θα σε κρίνει άξιο και θα σου δώσει τα φτερά που χρειάζεσαι, για να σώσεις έναν άνθρωπο. Για σένα είναι τα φτερά της δύναμης, για εκείνον τα φτερά ενός αγγέλου, που θα του δώσουν την πολύτιμη ανάσα ζωής που προσμένει.

  Όταν κάποιος σε χρειάζεται, έχεις την ψυχή να τον αναστήσεις; Εύχεσαι να είσαι Θεός, αλλά είσαι μόνο ένας άνθρωπος που προσπαθεί να μιμηθεί τον Θεό και ίσως με λίγη πίστη, τελικά, να τα καταφέρει.

Αφιερωμένο σε αυτούς που προσπαθούν, αλλά δεν τους είναι ποτέ αρκετό.

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Τσουνάμι....Η οργή της θάλασσας...

Ζούμε σε μια χώρα σεισμογενή. Έχουμε πληγεί πολλές φορές απο σεισμούς και έχουμε βιώσει το φριχτό αίσθημα του ''κουνήματος'' κάτω απο τα πόδια μας που ξεκινά απροειδοποίητα και μας βρίσκει είτε στο διαμέρισμα μας ή στην εργασία μας είτε σε φιλικά σπίτια. Αν το σπίτι μας είναι γερό τότε ένας μέτριος εώς δυνατός σεισμός δεν θα μας φοβίσει αν και μπορεί να προκαλέσει υλικές ζημιές. Όσοι όμως ζούμε σε παραθαλάσσιες περιοχές πάντοτε φοβόμαστε μήπως ο σεισμός αν είναι υποθαλάσσιος δημιουργήσει παλιρροιακό κύμα ή θαλάσσιο σεισμικό κύμα το λεγόμενο ιαπωνικό τσουνάμι (κύμα του λιμανιού).
Πριν χτυπήσει ένα ισχυρό τσουνάμι η στάθμη της θάλασσας χαμηλώνει και το νερό τραβιέται απο την ακτή. Όταν κάτι τέτοιο γίνει αντιληπτό τότε πρέπει όλοι να αρχίσουν να τρέχουν προς το εσωτερικό της ξηράς, μακριά απο την ακτή καταφεύγοντας κατά προτίμηση σε λόφους και υψηλά σημεία άνω των 15 μέτρων. Ο διαθέσιμος χρόνος από τη στιγμή που το νερό αποτραβιέται από την ακτή είναι γύρω στα 5 λεπτά για να γίνει διαφυγή του κόσμου απο το σημείο. Το τσουνάμι δεν είναι ένα μόνο κύμα αλλά μια σειρά κυμάτων με περιοδικότητα άνω της 1ας ώρας. Έχει μεγάλο μήκος κύματος και τεράστια ποσά ενέργειας. Ενώ μια σειρά θαλάσσιων κυμάτων που προκαλούνται από τον άνεμο έχει μήκος κύματος 100-150 μέτρα, τα τσουνάμι έχουν μήκος κύματος που φτάνουν τα 100-200 χιλιόμετρα, με ταχύτητα 700-800 χλμ/ώρα στα βαθιά. Όταν φτάσουν στην ακτή η ταχύτητα μειώνεται στα 40 χλμ/ώρα και το ύψος τους κυμαίνεται από 5-15 μέτρα. Μόλις με 2 μέτρα ύψος ένα τσουνάμι μπορεί να προκαλέσει θύματα και ζημιές.
Αν λοιπόν ποτέ δείτε τη θάλασσα να τραβιέται προς τα πίσω με ορμή όταν κάθεστε στην παραλία μην περιμένετε να δείτε την επιστροφή του κύματος γιατί θα είναι αργά.
Στην Ελλάδα δεν έχουμε βιώσει μεγάλα τσουνάμι τη σύχγρονη εποχή με εξαίρεση το τσουνάμι του Ναυπλίου το 1956. Σε περίπτωση μεγάλου υποθαλάσσιου σεισμού είναι πολύ πιθανή η εμφάνιση τσουνάμι ιδίως σε νησιά. Η γνώση μπορεί να γίνει πρόληψη ακόμα και σε τέτοιου είδους ακραία φαινόμενα.

Στις 9 Ιούλιου 1956,στις 3:11, ένας ισχυρός σεισμός της τάξεως 7,5R χτυπά την Αμοργό. Ο καταστροφικός σεισµός στο κεντρικό Αιγαίο έπληξε την Αµοργό, τη Σαντορίνη, την Ανάφη, την Αστυπάλαια, την Ίο, την Πάρο, τη Νάξο, την Κάλυµνο, τη Λέρο, την Πάτµο και τους Λειψούς.

Οι αναρτήσεις μου στην εφημερίδα ''Ο Δημότης''

Για άλλη μια φορά η εφημερίδα ο ''Ο Δημότης'' μου έκανε την τιμή να με φιλοξενήσει στο περιεχόμενο της...Ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη....

Κεραυνός στη θάλασσα...

Το κλίμα στην Ελλάδα έχει αλλάξει ριζικά τα τελευταία χρόνια. Ξαφνικά στα μέσα μιας καλοκαιρινής μέρας ο ουρανός μαυρίζει, τα σύννεφα σκεπάζουν τον ήλιο και μια μπόρα ξεκινά...Στη χειρότερη των περιπτώσεων αρχίζουν να πέφτουν κεραυνοί. Αν η μπόρα σας βρεί στην παραλία την ώρα που κολυμπάτε κάλο θα είναι να ξέρετε μερικά πράγματα για να αποφασίσετε αν θα συνεχίσετε να κολυμπάτε ή αν θα βγείτε αμέσως από τη θάλασσα.

Όταν λοιπόν ο κεραυνός πέσει στην επιφάνεια της θάλασσας λόγω του ότι το νερό είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού η τάση διαχέεται επίπεδα δημιουργώντας μια σχετικά μικρή διαφορά τάσης αλλά το ρεύμα περνάει από το σώμα του κολυμβητή/δύτη και έχει σχεδόν το ίδιο αποτέλεσμα όπως στην ξηρά και σε ακτίνα μέχρι και 100m από το σημείο που έπεσε ο κεραυνός. Όμως με την επαφή του κεραυνού στην επιφάνεια της θάλασσας συμβαίνει επίσης και το εξής. Λόγω της τρομακτικά μεγάλης θερμοκρασίας (30.000 ºC) εξατμίζεται μεγάλη ποσότητα νερού δημιουργώντας έκρηξη η οποία μπορεί να συγκριθεί με δυναμίτη, το πιεστικό κύμα μεταφέρεται πολλά μέτρα μακριά και τα επακόλουθα είναι στην καλύτερη περίπτωση σπάσιμο τύμπανων και στην χειρότερη και αν βρεθούμε πολύ κοντά ρήξη πνευμόνων, εμβολή αέρος, απώλεια αισθήσεων. Το 20% των θυμάτων απο κεραυνό καταλήγουν ενώ το 70% των επιζώντων παρουσιάζει μακροχρόνια προβλήματα.

Ακόμα κι αν βγούμε απο τη θάλασσα θα πρέπει να μείνουμε μακριά από δέντρα. Αν είστε μέσα σε σκάφος καθίστε στο κέντρο του σκάφους μακριά απο μεταλλικά αντικείμενα.

Ξέρω οτι σε πολλούς αρέσει να κολυμπούν κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας. Το έχω κάνει κι εγώ όταν ήμουν μικρή χωρίς να γνωρίζω τότε τους κινδύνους που έκρυβε η άγρια ομορφιά της φύσης, όμως θα μπορούσε να μου είχε κοστίσει τη ζωή.

'Οπως και να έχει η απόφαση είναι δική σας....όμως οι πιθανότητες εναντίον σας....

Καλό τροπικό καλοκαίρι!

Ακόμα ένας νεκρός από πνιγμό......

Δεν θα κουραστούμε να το λέμε....ΜΗΝ κολυμπάτε στα βαθιά....ΜΗΝ απομακρύνεστε απο την ακτή. Η θάλασσα δεν είναι παιχνίδι όσο και να σας αρέσει να παίζετε μαζί της.....
Συλληπητήρια....

''Ο καθηγητής του πανεπιστημίου Πατρών, έβγαλε τα ρούχα του και βούτηξε στη θάλασσα. Λίγα λεπτά αργότερα, στην παραλία εκτυλίσσονταν σπαρακτικές στιγμές...

Ο 70χρονος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών, έχασε τη ζωή του ενώ κολυμπούσε. Ο ηλικιωμένος απολάμβανε το μπάνιο του όταν κάτω απο αδιευκρίνιστες συνθήκες παρασύρθηκε από τα κύματα.

Όλα έγιναν το μεσημέρι της Παρασκευής (01-08-2014). Σύμφωνα με πληροφορίες του ilialive.gr ο 70χρονος εντοπίστηκε από τον ναυαγοσώστη ξενοδοχειακής μονάδας να επιπλέει αναίσθητος σε μεγάλη απόσταση απο την ακτή. Κινήθηκε προς το μέρος του με jetski και κατάφερε να τον βγάλει στην ακτή.

Εκεί διαπιστώθηκε πως δεν είχε καρδιακό παλμό. Μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο Πύργου όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του, ενώ η ιατροδικαστική εξέταση θα φανερώσει αν πρόκειται για πνιγμό ή θάνατο από παθολογικά αίτια.

Ο 70χρονος βρισκόταν στην παραλία μαζί με τη σύζυγό και το γιο του, που αντιλήφθηκαν και αυτοί πως είχε απομακρυνθεί πολύ απο την ακτή ενώ κολυμπούσε και κάλεσαν σε βοήθεια. Λίγα λεπτά αργότερα, στο σημείο εκτυλίχθηκαν σπαρακτικές σκηνές με την οικογένεια του ηλικιωμένου να θρηνεί για το χαμό του δικού τους ανθρώπου.''

Πηγή:ilialive.gr