Όταν λοιπόν ο κεραυνός πέσει στην επιφάνεια της θάλασσας λόγω του ότι το νερό είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού η τάση διαχέεται επίπεδα δημιουργώντας μια σχετικά μικρή διαφορά τάσης αλλά το ρεύμα περνάει από το σώμα του κολυμβητή/δύτη και έχει σχεδόν το ίδιο αποτέλεσμα όπως στην ξηρά και σε ακτίνα μέχρι και 100m από το σημείο που έπεσε ο κεραυνός. Όμως με την επαφή του κεραυνού στην επιφάνεια της θάλασσας συμβαίνει επίσης και το εξής. Λόγω της τρομακτικά μεγάλης θερμοκρασίας (30.000 ºC) εξατμίζεται μεγάλη ποσότητα νερού δημιουργώντας έκρηξη η οποία μπορεί να συγκριθεί με δυναμίτη, το πιεστικό κύμα μεταφέρεται πολλά μέτρα μακριά και τα επακόλουθα είναι στην καλύτερη περίπτωση σπάσιμο τύμπανων και στην χειρότερη και αν βρεθούμε πολύ κοντά ρήξη πνευμόνων, εμβολή αέρος, απώλεια αισθήσεων. Το 20% των θυμάτων απο κεραυνό καταλήγουν ενώ το 70% των επιζώντων παρουσιάζει μακροχρόνια προβλήματα.
Ακόμα κι αν βγούμε απο τη θάλασσα θα πρέπει να μείνουμε μακριά από δέντρα. Αν είστε μέσα σε σκάφος καθίστε στο κέντρο του σκάφους μακριά απο μεταλλικά αντικείμενα.
Ξέρω οτι σε πολλούς αρέσει να κολυμπούν κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας. Το έχω κάνει κι εγώ όταν ήμουν μικρή χωρίς να γνωρίζω τότε τους κινδύνους που έκρυβε η άγρια ομορφιά της φύσης, όμως θα μπορούσε να μου είχε κοστίσει τη ζωή.
'Οπως και να έχει η απόφαση είναι δική σας....όμως οι πιθανότητες εναντίον σας....
Καλό τροπικό καλοκαίρι!
