Πήρες την απόφαση να γίνεις διασώστης. Για ποιο λόγo; Το σκέφτηκες καλά; Μπορείς να βοηθήσεις; Ένας συνάνθρωπος είναι πεσμένος στον δρόμο. Μπορείς να αντιδράσεις; Είσαι έτοιμος να εφαρμόσεις όλα όσα έμαθες; Μπορείς να τον αγγίξεις; Από τι είσαι φτιαγμένος τελικά;
Η πρώτη σου φορά ως διασώστης. Ξαφνικά έρχεσαι αντιμέτωπος με την αλήθεια. Ένας άνθρωπος σε χρειάζεται. Βρίσκεται ακριβώς δίπλα σου κι εσύ γονατιστός αρχίζεις να εκτιμάς την κατάστασή του. Ξέρω ότι αναπνέεις με δυσκολία και τα χέρια σου τρέμουν, αλλά συνάμα γνωρίζεις ότι ο χρόνος είναι πολύτιμος και ξεκινάς να εφαρμόζεις αυτά που έμαθες στην εκπαίδευση. Το θύμα σου δεν αναπνέει! Αρχίζεις καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση και οι σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό σου. Δεν πρέπει να σκέφτεσαι! Πρέπει να έχεις καθαρό μυαλό κι όμως είναι η πρώτη σου φορά και δικαιολογείται η ανασφάλεια όταν αναρωτιέσαι :
"Το κάνω σωστά; Γιατί δεν ανταποκρίνεται; Θα ζήσει;" Μετά από 2 λεπτά συνεχούς προσπάθειας, προσεύχεσαι νοερά. "Σε παρακαλώ Θεέ μου, άσε τον να ζήσει. Άσε τον να δει το φως του ήλιου. Δώσε του κι άλλο χρόνο στη ζωή. Δώσε του πνοή από την πνοή μου". Θέλω να του πω: ''Σήκω φίλε'' και αυτός να σηκωθεί. Θέλω να γίνω ο ήρωάς του, ο από μηχανής θεός, ο άγγελος που βρέθηκε τυχαία δίπλα του.
Θα αντέξεις την απώλεια ή θα κατηγορείς τον εαυτό σου; Θα κοιμηθείς το βράδυ ή θα βλέπεις το πρόσωπό του στον ύπνο σου; Μπορείς να βοηθήσεις; Από τι είσαι φτιαγμένος τελικά;
Είναι η μοναδική φορά στη ζωή σου που δε μετράει η προσπάθεια. Μετράει μόνο το αποτέλεσμα. Ανέλαβες την ευθύνη, παρεμβαίνοντας στη μοίρα ενός ανθρώπου και εύχεσαι να μην κλάψει κανείς για αυτόν... ώσπου ακούς τη σειρήνα του ΕΚΑΒ και τον νοσοκόμο να σου κάνει ερωτήσεις. Σαστισμένος απαντάς μηχανικά, δίνοντας μια σύντομη αναφορά. Οι πόρτες του ασθενοφόρου κλείνουν κι εσύ ψιθυρίζεις ''Γεια σου φίλε'' και νιώθεις ένα χέρι να σε χτυπάει στην πλάτη και μια φωνή να σου λέει : ''Μπράβο! Έκανες ότι μπορούσες. Τώρα ότι πει Ο Θεός'', και παλεύεις να το συνειδητοποιήσεις.
Αυτό σημαίνει να είσαι διασώστης. Να παλεύεις καθημερινά με τον εαυτό σου. Αυτή η εσωτερική διαμάχη θα σε κρίνει άξιο και θα σου δώσει τα φτερά που χρειάζεσαι, για να σώσεις έναν άνθρωπο. Για σένα είναι τα φτερά της δύναμης, για εκείνον τα φτερά ενός αγγέλου, που θα του δώσουν την πολύτιμη ανάσα ζωής που προσμένει.
Όταν κάποιος σε χρειάζεται, έχεις την ψυχή να τον αναστήσεις; Εύχεσαι να είσαι Θεός, αλλά είσαι μόνο ένας άνθρωπος που προσπαθεί να μιμηθεί τον Θεό και ίσως με λίγη πίστη, τελικά, να τα καταφέρει.
Αφιερωμένο σε αυτούς που προσπαθούν, αλλά δεν τους είναι ποτέ αρκετό.
Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό!
