1o Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Αθλητικής Ναυαγοσωστικής

Ένα μικρό δείγμα από τους αγώνες...     
                                                                    

Η μοναξιά του κολυμβητή...

Το νερό μερικούς τους χαλαρώνει και άλλους τους απομονώνει. Η ομορφιά της μάχης με το νερό, ο αγώνας να ξεπεράσεις τον ίδιο σου τον εαυτό, μέσα στο γαλάζιο της πισίνας ή το βαθύ μπλε της θάλασσας που σε περιβάλλει και η ανάγκη για οξυγόνο σε μια ανάσα ζωής τη στιγμή της ανάδυσης, θυμίζει το θαύμα της γέννησης.

Πόσες σκέψεις έχω κάνει μέσα στο νερό, με πόσα συναισθήματα έχω παλέψει και πόσα έχω πνίξει στη διαδρομή μιας 50αρας πισίνας και στον απέραντο ορίζοντα μιας παραλίας. Μια πάλη της δύναμης του σώματος με αντίπαλο την αντίσταση του υγρού στοιχείου. Πόση πειθαρχία, πόση απομόνωση και πόση αγάπη! Θυσίες, χαρές, λύπες και πόνος από την εξάντληση. Πάντα όμως επιστροφή στο ίδιο σημείο. Η μοναξιά του κολυμβητή κρύβει ατελείωτες ώρες αυτοσυγκέντρωσης και σκέψης. Το νερό δεν είναι για όλους. Μόνο για αυτούς που είναι ταγμένοι να το υπηρετήσουν, να παλέψουν μαζί του και να μην το εγκαταλείψουν ποτέ. Είναι για τους μαχητές. Αυτούς που βυθίζονται και πορεύονται μαζί του για να βρουν τη γαλήνη μέσα από τη μοναξιά. Τη μοναξιά του κολυμβητή...

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Κριτής Αθλητικής Ναυαγοσωστικής!

Είναι εξαιρετική τιμή για εμένα να λαμβάνω τη βεβαίωση Κριτή Αθλητικής Ναυαγοσωστικής για να παραστώ ως Κριτής του αθλήματος στους 1ους Πανελληνίους αγώνες, σε ένα άθλημα που συνδυάζει δύο από τα υψηλότερα ιδανικά τα οποία πρεσβεύω στη ζωή μου. Τον Αθλητισμό και τη Διάσωση έχοντας ως στόχο την Προστασία της Δημόσιας Υγείας. Υπόσχομαι να δρω υπερ της δίκαιης διεξαγωγής των αγώνων και του "Ευ Αγωνίζεσθαι". Ευχαριστώ θερμά τον Δρ. Στάθη Αβραμίδη, διευθυντή της ΑθΝα για την εμπιστοσύνη που δείχνει στο πρόσωπο μου. Καλώ όλους τους φίλους που αγαπούν τον αθλητισμό, το νερό και τον άνθρωπο να στηρίξουν το ιστορικό αυτό γεγονός, που κάποιοι αγωνίστηκαν να εδραιώσουν. Σας ευχαριστώ. 13 Δεκεμβρίου στο κολυμβητήριο του Γέρακα.

Μεγαλείο Ψυχής!

Εχθές στο κολυμβητήριο της Γλυφάδας. Τετραπληγικός κολυμβητής. Πόσο δυνατός πρέπει να είσαι ώστε ό,τι και να σου συμβεί να λες εγώ θα συνεχίσω! Μακάρι να είχα τη μισή από τη δύναμη της ψυχής σου! Είναι παγκόσμιος πρωταθλητής Παρα-Ολυμπιακών αγώνων! Σε ευχαριστούμε! Ήταν τιμή μου που ήμουν υγειονομικός σου έστω και για λίγο... :)

Η δύναμη της προσφοράς, η ανώτερη ψυχή και ο δρόμος προς την αρετή.

Σε έναν κόσμο που έχει χαθεί η αξία των υλικών αγαθών, που οι πλούσιοι γίνονται φτωχοί μέσα σε μία νύχτα και οι όροι αντιστρέφονται στον βωμό της νέας τάξης πραγμάτων, οι "άρχοντες" του κόσμου ταράζουν τα νερά και μια νέα εικόνα καθιερώνεται με τη μορφή και την ονομασία ''κρίση". Ένας τροχός που γυρίζει κάθε φορά που "εκείνοι" θέλουν και αρχίζει ο αγώνας της επιβίωσης για άλλη μια φορά. Ένας πόλεμος συναισθημάτων, αξιών και ιδανικών ενάντια στην απαξίωση του ανθρώπινου είδους. Σ' αυτόν τον κόσμο λοιπόν υπάρχουν μερικοί ονειροπόλοι που προσπαθούν να διατηρήσουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου, αγωνίζονται να βρουν συνοδοιπόρους, απλώνοντας το χέρι, με την ελπίδα ότι αυτό θα φέρει και άλλους υποστηρικτές στο δύσκολο έργο που έχουν αναλάβει.

Αν σκοπός της ανθρώπινης ψυχής είναι να φτάσει σε ένα ανώτερο επίπεδο και να κατανοήσει τον λόγο που ήρθε στη ζωή με σάρκα και οστά, θα πρέπει να μάθει τον τρόπο να εξελίσσεται μέσα από την αξία της προσφοράς, τη δύναμη της καλοσύνης και κατ' επέκταση της αγάπης. Μπορούμε να απλώσουμε το χέρι μας να βοηθήσουμε, να διασώσουμε και να δώσουμε χαρά ανιδιοτελώς με μοναδικό κέρδος την ικανοποίηση και την εκπαίδευση της ψυχής μας. Κάνοντας καλό, παίρνουμε καλό και αυτός ο δρόμος οδηγεί στην αρετή και την ανώτερη ψυχή. Μια ανεκτίμητη κληρονομιά και μια διδασκαλία που θα εμπνεύσει αυτούς που έχουν χάσει τον "δρόμο". Βοηθώ τον εαυτό μου, βοηθώντας άλλους για να βοηθηθούμε όλοι, ώστε να έχουμε ένα διαυγές μέλλον, μια νέα αυγή για την εξέλιξή μας.

Έχω εκπαιδευτεί για να σώνω ζωές. Έμαθα σε παιδάκια με αυτισμό να κολυμπάνε και δε θα ξεχάσω ποτέ το χαμόγελο και τη χαρά τους. Έχω παραστεί ως διασώστης σε πυρκαγιές και ατυχήματα, έχω κάνει εφημερίες σε νοσοκομεία, έχω εκπαιδεύσει υποψήφιους ανανήπτες, έχω επαναφέρει στη ζωή νεκρό, έχω καλύψει υγειονομικά παιδικές εκδρομές και αθλητικά γεγονότα. Έχω δει τον πόνο, την απόγνωση, τη χαρά, την παιδική αθωότητα, αλλά και τη δύναμη που δίνει η προσφορά και η αλληλεγγύη. Δε θα ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνω. Μου αρέσει να βοηθάω με οποιοδήποτε τρόπο μπορώ. Μπορώ να σώσω κάποιον από το θάνατο και μπορώ να βοηθήσω μια γιαγιά να διασχίσει τον δρόμο. Μπορώ να δώσω λίγο από το αίμα μου σε κάποιους που το έχουν ανάγκη και μπορώ να φωτίσω ένα παιδικό προσωπάκι ή να δώσω ελπίδα σε αυτούς που νιώθουν χαμένοι.

Πολλοί μου λένε: "Δεν μπορείς να σώσεις τον κόσμο".... Κι όμως μπορώ! Δίνοντας την ψυχή μου καθημερινά σε όλους. Σε θύματα, στους μαθητές μου και σε όποιον βρεθεί στον δρόμο μου...στον δρόμο που έχω επιλέξει, τον δρόμο της αρετής.

Ευχαριστώ όσους με δίδαξαν, με ενέπνευσαν, με στήριξαν, με βοήθησαν και πίστεψαν σε μένα.

Η ζωή είναι ωραία όταν βαδίζεις σωστά....!!!

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Εκπαίδευση στην 355 ΜΤΜ Canadair στην 112 Π.Μ Ελευσίνα

Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία τους σμηναγούς της 112 Π.Μ και για την εκπαίδευση στα Canadair μας, τα οποία δεν είναι μόνο για να σβήνουν φωτιές αλλά και για να χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά ελαφριά τραυματισμένων πολιτών.

Η μεγαλύτερη αδικία αυτού του κόσμου

Σήμερα πήγα σε ένα παιδικό πάρτυ. Ο γιος μου ήταν καλεσμένος σε γενέθλια που έγιναν σε έναν παιδότοπο. Το παιδικό ''ξεσάλωμα'' σε όλο του το μεγαλείο. Παιχνίδι, φαγητό, χορός, τούρτα, κεράκια, φόρος τιμής στον εορτάζοντα με τραγουδάκια και φωτογράφιση. Φωτεινά προσωπάκια και χαρούμενες φωνούλες αντηχούσαν στον χώρο, μαρτυρώντας την ευτυχία τους. Ο Μίκυ και η Μίνι έπαιζαν μαζί τους και από τη λάμψη των ματιών τους καταλάβαινες ότι η φαντασία τους τα ταξίδευε σε τόπους παραμυθένιους. 

 Σε μια γωνιά της αίθουσας υπήρχε μια τηλεόραση που έδειχνε ειδήσεις, χωρίς ήχο. Βουβά και σιωπηλά οι τίτλοι έπεφταν σαν κεραυνός στην ψυχή μαζί με τις φωτογραφίες των πνιγμένων παιδιών στα ναυάγια του Αιγαίου. Μικρά παιδάκια νεκρά στην αγκαλιά των γονιών τους και άλλα λίγο πιο τυχερά τυλιγμένα στις χρυσαφένιες κουβέρτες υποθερμίας να μοιάζουν σαν αγγελάκια που αναδύθηκαν μέσα από την μανιασμένη θάλασσα του θρυλικού μας Αιγαίου.

 Η αντίθεση και η αδικία της ζωής στην πιο σκληρή μορφή... Την ώρα που κάποια παιδιά γιορτάζουν και παίζουν άλλα πνίγονται στα παγωμένα νερά. Το νερό που είναι χαρά και παιχνίδι για τα περισσότερα παιδιά να γίνεται βασανιστήριο, ασφυξία, αγωνία και θάνατος. Άλλο ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Άλλη μια γροθιά στο στομάχι του πολιτισμένου και ανώτερου κόσμου μας.   Την ώρα που εμείς οι διασώστες προσπαθούμε με καμπάνιες και συνεχή ενημέρωση και εκπαίδευση να σώσουμε από πνιγμό τους συνανθρώπους μας που πνίγονται όταν ψυχαγωγούνται, νιώθουμε αβοήθητοι και άχρηστοι όταν πρόσφυγες πνίγονται στην προσπάθεια τους να επιβιώσουν. Όταν κολυμπούν για να σωθούν, για να έχουν μια ευκαιρία να ζήσουν. Σώνουμε παιδιά από πνιγμό σε ώρες παιχνιδιού και αναψυχής. Καλύπτουμε υγειονομικά, αθλητικά γεγονότα του υγρού στίβου που γίνονται για την ψυχαγωγία μας. Τι κάνουμε όμως με εκείνους που κολυμπούν για τη ζωή τους; Τα πνιγμένα παιδάκια στα άγρια νερά του Αιγαίου; Πώς να αισθανθεί ένας διασώστης; Πολεμάμε τον πνιγμό κάθε καλοκαίρι, αλλά αυτός βρίσκεται κάθε μέρα μπροστά μας, να μας θυμίζει ότι η εκπαίδευση και οι τεχνικές διάσωσης είναι άχρηστες μπροστά στο μέγεθος ενός τέτοιου φαινομένου. 

 Τελικά η επιβίωση είναι αποκλειστικά θέμα τύχης. Σε ποια χώρα θα γεννηθείς και τι παιχνίδια εξουσίας παίζονται στη χώρα που γεννήθηκες. Κάτι που αποδεχόμαστε όλοι μας. Δεν μπορούμε να σώσουμε τον κόσμο, ας απλώσουμε τουλάχιστον το χέρι μας για να τυλίξουμε με τα χρυσά ''φτερά'' ένα παιδάκι, για να μη χαθεί η ελπίδα και η αθωότητα από αυτόν τον κόσμο που μεγαλώνουν τα δικά μας ''τυχερά'' παιδιά. Όσοι γεννηθήκαμε με το όνειρο ότι μπορούμε να σώσουμε τον κόσμο, θα ζούμε με την ψευδαίσθηση πως προσπαθούμε, αλλά στην πραγματικότητα θα είμαστε πάντοτε θεατές στον θάνατο αθώων παιδιών. Η ανθρώπινη ζωή δεν έχει αξία για κάποιους, οι οποίοι γελούν στο παρασκήνιο και αποφασίζουν ως θεοί και δαίμονες, όταν εμείς παλεύουμε να διασώσουμε τον συνάνθρωπο και την  αξιοπρέπεια μας σε μια μάχη που διαδραματίζεται εδώ και αιώνες. Τη μάχη της επιβίωσης, τη μεγαλύτερη αδικία όλων των εποχών.

 Τα κεράκια έσβησαν και τα παιδάκια κοιμήθηκαν...

 Καλή τύχη κόσμε....

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Εκπαιδεύοντας τον Δήμαρχο Αθηναίων και το επιτελείο του στην εκδήλωση "Συναθηνά"

Επίδειξη Ά Βοηθειών στους συμπολίτες μας και στο Δήμαρχο Αθηναίων στα πλαίσια της εκδήλωσης του Συναθηνά. Μας ευχαρίστησε και μας είπε: "Μπράβο παιδιά! Αχρείαστοι να είστε!" Σας ευχαριστουμέ Κύριε Καμίνη για τη φιλοξενία. Ευχαριστούμε και τον κόσμο για το ενδιαφέρον και την εκτίμηση στο έργο μας.

Δασική Πυρκαγιά Υμηττού 17.07.2015

´Ημασταν εκεί για την υγειονομική κάλυψη των Πυροσβεστών και όχι μόνο...

                         

Εκπαίδευση ανανηπτών από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Αναζωογόνησης

Με χαρά υποδεχθήκαμε 26 καινούριους ανανήπτες τους οποίους εκπαιδεύσαμε στη βασική υποστήριξη ζωής με πιστοποίηση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Αναζωογόνησης. 

Η Ομάδα των ανανηπτών μεγαλώνει και νιώθουμε υπερήφανοι που δημιουργούμε ανθρώπους οι οποίοι θα είναι σε θέση να σώσουν ανθρώπινες ζωές σε περιπτώσεις καρδιακής ανακοπής.

Tελετή Αφής Φλόγας Special Olympics 2015

Mια συγκινητική τελετή στην Πνύκα. Ως επίσημος υγειονομικός των Special δεν μπορούσα να μην ευχηθώ στα αγαπημένα μου παιδιά...Καλή επιτυχία στους αθλητές μας!

                                                              

Άσκηση Φυσικών Καταστροφών της Πολιτικής Προστασίας

Ήταν τιμή μου που συμμετείχα στην άσκηση φυσικών καταστροφών της Πολιτικής Προστασίας ως επικεφαλής ομάδας Α'Βοηθειών (Medic). Ευχαριστώ όλους τους συναδέλφους μου για την άψογη συνεργασία.

Σεμινάρια Ά Βοηθειών. Εκπαιδεύοντας τους πολίτες!

Η Βάση Ετοιμότητας Αττικής της σε συνεργασία με τον Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α διοργανώνει σεμινάρια Ά Βοηθειών και αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων στα Πολιτιστικά Κέντρα του Δήμου Αθηνών. Τα δύο πρώτα σεμινάρια έγιναν στις 9 και 16 Μαρτίου στους χώρους του Δήμου Αθηνών στα Πετράλωνα και την Ευελπίδων αντίστοιχα. Το ενδιαφέρον από τους πολίτες ηταν μεγάλο και για αυτό τον λόγο προγραμματίστηκαν άλλα τρία παρόμοια σεμινάρια. Οι ημερομηνίες καθώς και ο τόπος διεξαγωγής είναι οι εξής:

31 Μαρτίου στις 17.00 Πολιτιστικό Κέντρο Γκράβας, Ταυγέτου 60 Κάτω Πατήσια. Τηλ. 210/5284865

01 Απριλίου στις 17.00 Πολιτιστικό Κέντρο Κυψέλης, Καλογερά 18 Κυψέλη. Τηλ. 210/8821428

24 Απριλίου στις 17.00 Πολιτιστικό Κέντρο Εξαρχείων, Τσαμαδού 9 εΕξάρχεια. Τηλ. 210/3830471

Η σοβαρότητα της ακινητοποίησης ενός τραυματία και η διαχείριση του

                                 

Όταν η σκηνή ενός ατυχήματος μας δείχνει ότι το θύμα έχει υποστεί κάκωση αυχενικής μοίρας ή γενικότερα στην σπονδυλική στήλη τότε η ακινητοποίηση του είναι υψίστης σημασίας και επιβάλλεται για την επείγουσα αντιμετώπισή του. Η ρίξη του νωτιαίου μυελού θα σημαίνει νευρολογικό πρόβλημα που θα καταλήξει σε αναπηρία. Θα πρέπει πρώτα να ακινητοποιηθεί το κεφάλι, βάζοντας αυχενικό κηδεμόνα ο οποίος θα συμπιέζει την αυχενική μοίρα και θα πρέπει να τοποθετηθεί από δύο διασώστες. Ο ένας θα κρατάει το κεφάλι και ο δεύτερος θα αφαρμόσει το αυχενικό κολάρο. Στη συνέχεια θα πρέπει το θύμα να τοποθετηθεί σε ειδική σανίδα-φορείο που θα ακινητοποιηθούν και τα άλλα μέλη του σώματός του για να μεταφερθεί στη συνέχεια στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Η προνοσοκομειακή αντιμετώπιση ενός τέτοιου περιστατικού είναι ό,τι πιο σημαντικό για τη μετέπειτα εικόνα και κατάσταση του θύματος, εφόσον φυσικά πρώτα εξασφαλιστεί η βατότητα του αεραγωγού με στοματοφαρυγγικό αεραγωγό αν το θύμα δε διατηρεί αισθήσεις ή με ρινοφαρυγγικό αν έχει αισθήσεις, αλλά δυσκολεύεται στην αναπνοή του. Επίσης θα πρέπει να δοθεί μεγάλη σημασία αν το θύμα έχει εσωτερικά χτυπήματα για αντιμετώπιση αιμορραγικού σοκ, μετρώντας τους σφυγμούς, τις αναπνοές, την πίεση του και την τριχοειδική επαναφορά, για να χορηγήσουμε στη συνέχεια οξυγόνο μέσω ambu. Στην εκτίμηση του τραυματία ελέγχουμε επίσης και τη νευρολογική του κατάσταση, βλέποντας τις κόρες των ματιών του, για να καταλάβουμε αν υπάρχουν κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Αν υπάρχουν εξωτερικά χτυπήματα και κατάγματα τα αντιμετωπίζουμε με περιδέσεις όπως π.χ το κάταγμα στην πύελο που χρειάζεται περίδεση με σεντόνι. Αν υπάρχει υποψία για πνευμονοθώρακα, τότε εξετάζουμε το θύμα με στηθοσκόπιο και προσπαθούμε να ακούσουμε για "ψιθύρισμα" ή "τρυγμούς". Τέλος, καλό είναι να σκεπάζουμε το θύμα για την αποφυγή υποθερμίας με μια κουβέρτα.

Η πρώτη αντιμετώπιση είναι εξαιρετικά σημαντική και είτε εξειδικευμένα είτε όχι θα πρέπει να γνωρίζει ο διασώστης πως να διαχειριστεί έναν πολυτραυματία.

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Norman Atlantic. Η τραγωδία των εορτών

Σε τέτοιου είδους ναυτικά ατυχήματα καλύτερα λένε μερικοί πως πρέπει να μη σχολιάζουμε και να μη δίνουμε συμβουλές για να δείχνουμε σεβασμό στους συνανθρώπους μας, θύματα και διασώστες.

Όμως η σιωπή είναι πολύ βολική για όλους μας, τουλάχιστον για αυτούς που φοβούνται την αλήθεια. Σε τι χρησιμεύει λοιπόν να μη συμμετέχουμε και να αποφεύγουμε να λέμε τη γνώμη μας; Μπορεί να βοηθήσουμε, λέγοντας κάποιες χρήσιμες συμβουλές όσοι γνωρίζουμε από διάσωση και από πλοία.

Ας δούμε μερικά πράγματα που δε θα διορθώσουν τίποτα από αυτά που έγιναν, αλλά μπορεί να ενημερώσουν όσους θέλουν να ξέρουν πως να προστατευτούν από κακές εξελίξεις όταν ταξιδεύουν με πλοίο.

1.  Αξιόπλοο πλοίο. Ακούγονται πολλά ότι το πλοίο δεν ήταν 100% αξιόπλοο και πως ήταν υπερφορτωμένο. Το ατύχημα είναι ατύχημα και μπορεί να συμβεί και στο πιο υπερσύγχρονο διαστημόπλοιο....Αν ήταν υπερφορτωμένο ή όχι θα μας ένοιαζε αν το ατύχημα ήταν άλλου είδους και δεν ήταν πυρκαγιά.
2.   Επιβάτες στο γκαράζ του πλοίου να κοιμούνται στα οχήματα τους.
3.   Κακοκαιρία
4.   Κακή εκτίμηση και καθυστέρηση από το πλήρωμα και τον πλοίαρχο.
5.  Σωστικές ελλείψεις και ανύπαρκτη εκπαίδευση του πληρώματος για τέτοιου είδους περιστατικά.

Αυτό που συνέβη στο Norman Atlantic ήταν μια συγκυρία τριών κακών της μοίρας : Κακοκαιρία-Φωτιά-Βραδυνή Ώρα. Καμιά φορά όταν το κακό θέλει να χτυπήσει την πόρτα μας, έρχεται οργανωμένο και μας δείχνει το χειρότερο πρόσωπό του. 8 μποφόρ στην Αδριατική, το πλοίο να φλέγεται και οι επιβάτες (γιατί όχι και το πλήρωμα) να κοιμούνται στο σαλόνι, στα οχήματα και στις καμπίνες.

Όταν ο επιβάτης δεν ακολουθεί τους κανόνες ασφαλείας δε θα έχει καμιά ελπίδα να σωθεί σε κατάσταση κρίσης. Δεν μπορούμε να τα αφήνουμε όλα στην τύχη και στο Θεό. Ο Θεός μάς έδωσε μυαλό για να το χρησιμοποιούμε και να προβλέπουμε το κακό. Οι κανόνες λοιπόν υπάρχουν για έναν και μόνο λόγο. Για την προστασία μας. Όταν το πλήρωμα σάς λέει να μη μένετε στα οχήματά σας εν ώρα πλεύσης μην αντιδράτε. Αν το πλοίο πάρει φωτιά ή βουλιάξει από προσάραξη ή σύγκρουση δε θα έχετε καμία ελπίδα να σωθείτε. Δε θα προλάβετε να πάρετε ούτε το σωσίβιο. Επίσης δεν πέφτουμε στη θάλασσα με τον πρώτο κίνδυνο, χωρίς να εκτιμήσουμε την κατάσταση. Θα πρέπει να είναι η τελευταία μας επιλογή. Είναι πολύ δύσκολο να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου και να βοηθήσεις σε μια τέτοια κρίση, αλλά είναι το μόνο που μπορεί να σε σώσει. Ψυχραιμία σημαίνει σκέφτομαι όσο μπορώ πιο καθαρά και προσπαθώ να δράσω παίρνοντας τη σωστή απόφαση.

Επειδή όμως δεν μπορείς να εμπιστευτείς τη ζωή σου στο πλήρωμα το οποίο στην περίπτωση του Norman Atlantic ήταν τελείως ανειδίκευτο εώς ανύπαρκτο, πάντοτε όταν ταξιδεύεις να βάζεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου μερικούς κανόνες προσωπικής ασφαλείας.

ΜΗΝ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΠΟΤΕ ΜΕ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΜΕ ΠΛΟΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ.

ΜΗΝ ΚΟΙΜΑΣΑΙ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΟΥ.

ΒΑΖΕ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΝΑ ΠΛΑΝΟ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΥΠΟΨΙΑΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ. ΜΗΝ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΣΑΝ ΠΡΟΒΑΤΟ ΑΛΛΑ ΣΑΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΠΙΒΑΤΗΣ.

Μην περιμένεις το πλήρωμα να σου πει αν πρέπει να παραμείνεις στο γκαράζ. Βρίσκεσαι με 8 μποφόρ στη θάλασσα, πώς γίνεται να μην ανησυχείς;

'Ηταν δεμένα καλά τα οχήματα;

Υπήρχαν επαρκή σωστικά για όλους τους επιβάτες;

Ήταν το πλήρωμα εκπαιδευμένο;

Οι αρχές έκαναν ό,τι μπορούσαν;

Ο πλοίαρχος εκτίμησε σωστά την κατάσταση ή καθυστέρησε;

Αυτά δε θα τα μάθουν ποτέ όσοι έπεσαν στη θάλασσα και όσοι κοιμήθηκαν στα οχήματα τους στο Norman Atlantic.

Ατυχήματα και ευθύνες για τα ατυχήματα θα συμβαίνουν παντού και πάντοτε.

Θα υπάρξουν φορές που θα πρέπει να διαχειριστείς μόνος σου μια κρίση, έχοντας όμως από πριν μεριμνήσει για την πιο ασφαλή κατεύθυνση.

Η ζωή σου είναι σημαντική. Μάθε να σκέφτεσαι πώς να την προφυλάξεις. ΄Οταν ταξιδεύεις μην εφησυχάζεις ποτέ. Όσες ευθύνες και να αποδοθούν και όσες κυρώσεις και να επιβληθούν στους υπεύθυνους, οι ζωές δε θα γυρίσουν πίσω.....

Συλλυπητήρια σε όσους έχασαν τους ανθρώπους τους και υποφέρουν, όταν άλλοι γιορτάζουν αυτές τις μέρες....

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ!

Σας εύχομαι προσωπική και οικογενειακή ευτυχία! Μακάρι να είμαστε όλοι καλά για να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας σε περιπτώσεις ανάγκης και κρίσης. Ελπίζω το 2015 να είναι φτωχότερο σε ατυχήματα και σε θανάτους.