Τετάρτη 22 Απριλίου 2020

Η σοδειά. Το τραγούδι του εκπαιδευτή


Για τους συνάδελφους εκπαιδευτές
Βασικής Υποστήριξης Ζωής




   Υπάρχει ένα πανέμορφο τραγούδι που λέγεται «Η σοδειά» (The harvest). Οι ρομαντικοί στίχοι του αναφέρονται στο ιερό λειτούργημα του εκπαιδευτή και στο καθήκον του για την ανθρωπότητα. Μπορεί να το φανταστεί κανείς ως μια ωδή για όλους εκείνους που φέρουν τον τίτλο του δασκάλου ή του εκπαιδευτή. Είναι πραγματικά μαγική η αίσθηση, όταν μερικές μελωδικές λέξεις μιλούν απευθείας στην καρδιά σου, πλαισιώνοντας με καλλιτεχνική χάρη και λυρισμό, το μεγαλείο των συναισθημάτων για εκείνα που είσαι ταγμένος να προσφέρεις.
Οι στίχοι τραγουδούν : «Γίνε ο θεριστής 100 χωραφιών
                                     πρόσφερε φως στην επερχόμενη μέρα
                                           γίνε έμπνευση για ένα παιδί
                                                      πότισε το χωράφι
                                                    παραδώσου στη Γη»
  Όσοι διδάσκουμε τους αλγόριθμους των ενοτήτων της θαυματουργής Βασικής Υποστήριξης Ζωής, μπορούμε να νιώσουμε ως το κόκκαλο τη συγκίνηση που μας προκαλούν αυτοί οι στίχοι. Το χωράφι μας είναι γεμάτο από φρέσκα στάχυα, τα οποία αν θεριστούν σωστά, η πολύτιμη γνώση της καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης, της απινίδωσης και της μεθόδου Heimlich (χειρισμού πνιγμονής), μπορούν να σώσουν ανθρώπινες ζωές μέσω της εφαρμογής τους από τους χιλιάδες μαθητές μας.
«Προσφέρουμε φως στην επερχόμενη μέρα», με κάθε διδασκαλία που μπορεί να δώσει πνοή σε έναν απνοϊκό συνάνθρωπο, όταν οι μαθητές μας εκτελέσουν κατά γράμμα την πρακτική δεξιότητα στην οποία τους εκπαιδεύουμε αυστηρά, με πολλαπλά σενάρια καρδιακής ανακοπής.
«Εμπνέουμε ένα παιδί», που γίνεται μάρτυρας μιας διασωστικής πράξης και «ποτίζουμε το χωράφι» της ζωής με τη φιλοσοφία του αλτρουισμού και της αγάπης για τον άνθρωπο.
  Κάθε φορά που μας καλεί ένας πιστοποιημένος μαθητής, γεμάτος ενθουσιασμό, για να μας περιγράψει τη συμμετοχή του σε ένα συμβάν αναζωογόνησης ενός απνοϊκού θύματος, καταλαβαίνουμε τη σημαντικότητα του εκπαιδευτικού ρόλου που κατέχουμε αλλά και της διδασκαλίας της Βασικής Υποστήριξης Ζωής.
«Είμαστε οι θεριστές» στα στάχυα μιας ιερής συγκομιδής. Ζυμώνουμε τους καρπούς μας με τη γνώση της ανθρώπινης αξίας. Διδάσκουμε την πρώτη ανταπόκριση με δύναμη ψυχής, ώστε κανένας μαθητής μας να μην εγκαταλείψει την ανάνηψη. Δείχνουμε την οδό που περνά το ζωογόνο οξυγόνο. Από τα πνευμόνια ενός ζωντανού, στα στήθη ενός νεκρού με το φιλί της ζωής και όχι με το φιλί του Ιούδα, για να έχει ο συνάνθρωπος μια ευκαιρία να αναστηθεί από τους μαθητές μας.
«Παραδινόμαστε στη Γη» σαν το λίπασμα που καλλιεργεί άπειρους γόνιμους καρπούς δισωστικής συμπεριφοράς και σωτήριας παρέμβασης. Η σοδειά μας μεγαλώνει κάθε φορά που πιστοποιούνται με επαρκείς γνώσεις οι τάξεις των ανανηπτών μας.
Το τραγούδι μας έχει το ρυθμό μιας καρδιάς που επανεκκινήθηκε και χτυπά από ευγνωμοσύνη γιατί είμαστε η αιτία που ένας ανανήπτης διδάχτηκε σωστά πώς να πολεμά τον θάνατο.
Για όλους εμάς που στεγνώνουμε τα λαρύγγια μας πάνω από ένα πρόπλασμα μαζί με τους δεκάδες τρομοκρατημένους μαθητές μας, φωνάζοντας «Απνοϊκός Ανέστη!!!», εύχομαι οι σοδειές μας να φωτίζουν με το αναστάσιμο φως την επερχόμενη μέρα όσων επιστρέφουν ζωντανοί από την άβυσσο. "Arrive Alive!"

Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά φίλοι εκπαιδευτές!

"Join the harvest of 100 fields
   hearty and tame
  All going back to one single grain
  Offer light to the coming day
  Inspire a child
  Water the field
  Surrender to the earth
    Arrive Alive!"


Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι το ίδιο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου, αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ για την εκτίμηση και για τον σεβασμό!