Ιστορίες αγάπης...

 Η πρώτη μου βιβλιοκριτική από ένα αξιόλογο σάιτ. Να σε αγαπούν επειδή βγάζεις την ψυχή σου στο χαρτί.. είναι συναίσθημα ανεκτίμητης αξίας! Ευχαριστώ Νατάσσα Ευαγγέλου!

 https://nemoalter.wordpress.com/2018/10/03/readathon-2018-no-16/

Διαβούλευση για το Προεδρικό Διάταγμα ναυαγοσωστικής

Αγαπητοί φίλοι, σήμερα έλαβα απάντηση από τη Διεύθυνση Λιμενικής Αστυνομίας για την επιστολή διαμαρτυρίας που είχα στείλει τον Μάιο για το ΠΔ ναυαγοσωστικής, που δεν προβλέπει στις διατάξεις του τη διδασκαλία και κατ' επέκταση εφαρμογή Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης σε ανήλικα θύματα πνιγμού από τους ναυαγοσώστες. Η απάντηση όπως θα διαπιστώσετε είναι άκρως ασαφής και στάλθηκε μόνο για τυπικούς λόγους.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ! Μπείτε στο παρακάτω link και γράψτε ένα σχόλιο, υποστηρίζοντας τη σημαντικότητα αυτής της δεξιότητας που σώζει ζωές! Αγωνιζόμαστε για την ασφάλεια των παιδιών μας και των παιδιών σας! Είναι σημαντικό να ακουστούν πολλές φωνές για να ξυπνήσουν οι υπεύθυνοι. Βοηθήστε μας για να μπορούμε να σώσουμε τα παιδιά σας! Σας ευχαριστώ από καρδιάς.

lifeguardlaw.blogspot.com/2018/09/blog-post.html?m=1

                

                           

Homo Luminous

"Φαντάσου ο σκοπός της ζωής να ήταν η ευτυχία σου 

και μόνο-τότε η ζωή γίνεται κάτι ωμό και αναίσθητο. 

Αγκάλιασε τη σοφία της ανθρωπότητας. 

Υπηρέτησε τη δύναμη που σε έστειλε στον κόσμο."

Λέων Τολστόι

   Βλέπω συχνά ένα όμορφο όνειρο! Ονειρεύομαι πως ταξιδεύω στο μέλλον και συναντώ τους ανθρώπους που αγάπησαν τ' αστέρια... Τους απογόνους των σημερινών ανθρώπων... Εκείνους που φωτίσαν το πνεύμα τους, ακολουθώντας τη ρότα της εξέλιξης και βγήκαν νικητές αναδυόμενοι από τα θεοσκότεινα βάθη των λαθών τους. 

  Είναι τόσο λαμπροί που δεν μπορώ να τους κοιτάξω στα μάτια! Μοιάζουν σαν εξωγήινοι αλλά είναι άνθρωποι... Είναι οι γιοι και οι κόρες μου! Μεταφέρουν το DNA μου, μα εξελίχθηκαν με τόση σοφία κι εκλαμπρότητα που το καθάριο φως τους τυλίγεται σαν εκτυφλωτική αύρα γύρω από την αγγελική υπόστασή τους! Είναι πανέμορφοι! Ζουν αρμονικά και το πνεύμα τους φωτοβολεί σε ολόκληρη την πλάση! Είμαι τόσο περήφανη που είμαι πρόγονή τους... Τους κοιτάζω με καμάρι σαν ταπεινή χαζογιαγιά και συνειδητοποιώ πως τα εγγόνια μου κατέκτησαν τα μυστικά του Σύμπαντος. Είδαν την αίγλη των αστέρων και αρίστευσαν στις εξετάσεις τους. Τους αγκαλιάζω στοργικά και τους αγαπώ με τόση αγάπη που δε φοβάμαι πια τον θάνατο, γιατί ξέρω πως είδα ό,τι πολυτιμότερο υπάρχει στον πλανήτη. 

 Τ' όνειρό μου είναι ένα στιγμιαίο κοίταγμα στο μέλλον που ξεχυλίζει από ένα αίσθημα πληρότητας. Μια νυχτερινή ευχή που αναμένει με λαχταρά να βιώσει μια μεταφυσική πνευματική κυριαρχία. Είναι το τέλος της αναζήτησης! Η καρδιά όλων των θαυμαστών ανακαλύψεων! Μόνο να μπορούσα να ταξιδέψω 1.000 χρόνια μπροστά στον χρόνο, για να θαυμάσω τον Homo Luminous! Το παιδί των αστεριών που νίκησε την ύλη και ασπάστηκε την ομορφιά του πνεύματος και την επάρκεια της καλοσύνης.

  Τ'  όνειρό μου τελειώνει με την ακρόαση μιας γλυκιάς μελωδίας... Αφήνω πίσω μου τα παιδιά της φωτεινής Γης και επιστρέφω στον χρόνο που μου δόθηκε. Πρέπει να δείξω τις εικόνες απ' το μέλλον στους ανθρώπους, ώστε να δουν πόσο λαμπρά μπορούν να γίνουν τα παιδιά τους, για να σωθεί ο κόσμος!

  Δε θα σταματήσω ποτέ να ονειρεύομαι τον Homo Luminous... Θα κοιτάζω πάντοτε μπροστά και δε θα γυρίζω τη ματιά μου πίσω... Έτσι θα  αισθάνομαι ένας περήφανος γονιός κι όχι ένα αποτυχημένο παιδί... Μόνο έτσι θα φτάσω στο Φως!

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Τα ίχνη στο φεγγαρόφωτο και η μοναχική αυγή

"Ένας ονειροπόλος είναι κάποιος που μπορεί να

  βρει τον δρόμο του στο φεγγαρόφωτο και να δει 

  την αυγή πριν από τον υπόλοιπο κόσμο."

  Όσκαρ Γουάιλντ

 Πάντοτε θα υπάρχει ένας δρόμος λουσμένος με φεγγαρόφωτο γι' αυτούς που θα τον αναζητήσουν. Ένας δρόμος διαφυγής από τον κόσμο των ανθρώπων. Ένα απομονωμένο σημείο στον ορίζοντα μακριά από τις μαύρες μέρες που διανύει η ανθρώπινη εξέλιξη.

  Δόξα τω Θεώ μπορώ ακόμη να χαθώ σε ένα φανταστικό δάσος και να βρω τα ίχνη μου στο φως του φεγγαριού! Δόξα τω Θεώ μπορώ ακόμη να γίνω ένα με τη φύση και να θαυμάσω την αυγή από μια μοναχική βουνοκορφή. Έτσι βρίσκω το κουράγιο να επιστρέφω στις πολιτείες και να δίνω μάχη με τις συνήθειες των ανθρώπων. Με τη δύναμη της ενόρασης και με σύμμαχο την ομορφιά που πήρα στις αποσκευές μου, μπορώ να αντικρίσω την ασχήμια τους. Κλείνω τα μάτια μου τα βράδια και βλέπω τα ίχνη μου στο φεγγαρόφωτο. Θα τα ακολουθήσω ξανά σύντομα, όταν θα έχω ανάγκη να απομακρυνθώ από τη δυσοσμία των πόλεων και να ξεκουραστώ από τη βασανιστική συμβίωση.

  Δόξα τω Θεώ υπάρχει ένα μέρος να με δεχτεί γι' αυτό που είμαι...

  Ευτυχώς που ονειροπολώ κι ας πέφτω κάθε τόσο με ορμή από τα σύννεφα...

  Καλό χειμώνα! 

  Καλή επιστροφή στην πραγματικότητα...

"Αν δε στηρίξεις το ένα πόδι σου έξω από τη Γη...

  ποτέ σου δε θα μπορέσεις να σταθείς επάνω της"

  Οδυσσέας Ελύτης

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Με τη λάμψη της θάλασσας

"Να προφέρεις καθαρά τη λέξη θάλασσα

  έτσι που να γυαλίσουν μέσα της όλα τα

  δελφίνια" 

  Οδυσσέας Ελύτης

 Εύχομαι καλό καλοκαίρι σε αυτούς που εκτιμούν την ομορφιά της θάλασσας και αποτραβιούνται από την ασχήμια, αναζητώντας την όαση ενός άλλου κόσμου στον οποίο βασιλεύει η γαλήνη!

  Σας εύχομαι χαρούμενες και ξέγνοιαστες διακοπές με υγεία.

  Καλή ξεκούραση!

Wildfire στα οπίσθια του Ξενοκράτη

                               

   Τραγωδία στο Μάτι

Πολλοί λένε πως δεν είναι ώρα για κριτική και για απόδοση ευθυνών... Πώς να μην μιλήσεις όμως όταν όλα δείχνουν τον ένοχο; Ποιος φταίει για την τραγωδία; Η έλλειψη συντονισμού και το ανύπαρκτο σχέδιο Ξενοκράτης. 

Κάποτε πίστευα πως υπηρετούσα έναν ιερό σκοπό. Η συμμετοχή μου στην εκπαίδευση για την προστασία των πολιτών με διαβεβαίωνε και με γέμιζε με ελπίδα πως θα έπαιρνε σάρκα και οστά με την εφαρμογή όσων είχα διδαχθεί. Ασκήσεις, σχεδιασμοί, μελέτες, εκπαιδεύσεις και μεγάλες προσδοκίες! Κονδύλια που δόθηκαν με σκοπό τον σχεδιασμό του συντονιστικού οργάνου πολιτικής προστασίας με κωδική ονομασία "Ξενοκράτης"! Πόσο περήφανη ένιωθα όταν συμμετείχα σε ασκήσεις ετοιμότητας με το διακριτικό της Π.Π στο στήθος. Τώρα ντρέπομαι που έχω την ικανότητα να γνωρίζω τι έφταιξε... Να ξέρω πως όλα αυτά έγιναν γιατί ο Ξενοκράτης είναι μόνο στα χαρτιά... Δεν εφαρμόστηκε ούτε στο φάσμα της πρόληψης-εκκένωσης οικισμών, ούτε στην αντιμετώπιση της καταστροφής... πόσο μάλλον του συντονισμού δυνάμεων και φορέων. Δεν ελπίζω μετά από αυτά που είδα ούτε στο στάδιο της οργανωμένης αποκατάστασης... 

Με αυτή τη φωτιά αποκαλύφθηκε ότι ο Ξενοκράτης είναι ένα σχέδιο φάντασμα, όπως μια ανώνυμη εταιρεία που υπάρχει μόνο στα χαρτιά... Όσοι ακόμα πιστεύουν πως υπάρχει μέριμνα από την πολιτεία θα σας πω πως η μόνη ελπίδα που ξεπηδά από τη φονική φωτιά είναι το ανθρώπινο φιλότιμο το οποίο γεννιέται από τον ανθρώπινο πόνο. Το ενδιαφέρον του ανθρώπου για τον συνάνθρωπο είναι η μοναδική προστασία μας. Το χέρι του διπλανού που θα βρεθεί δίπλα σου και θα σε βοηθήσει. Μην περιμένετε από την Πολιτεία! Είναι κατεστραμμένη πιο πολύ και από τα σπίτια σας... 

Κουράγιο στους πονεμένους συνανθρώπους μας, θύματα και συγγενείς, άστεγους και τραυματίες. Καλό Παράδεισο στους αδικημένους...

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Το χρέος του δυνατού

Καθοδήγηση… Είναι η πλεύση χωρίς επιστροφή… Ένα τρυφερό άγγιγμα στον ώμο και μια γλυκιά παρότρυνση αρκούν για να σηκώσουν την άγκυρα και να ωθήσουν την προπέλα της καρδιάς για τα λιμάνια της ευχαρίστησης. Κανένας δε γεννιέται καπετάνιος… Κανείς δε γεννιέται με σκοπό να πνίξει στα βαθιά την αξιοπρέπεια των άλλων, αν έχει χαράξει από μικρός τη ρότα του, έχοντας στο πηδάλιο την ευαισθησία για να προσεγγίζει τις καρδιές των συνανθρώπων του.

Βλέπω παιδιά να χλευάζουν συνομηλίκους τους. Βλέπω ενήλικες να φέρονται βάναυσα στους συνανθρώπους τους δίχως ίχνος σεβασμού και ευγένειας. Βλέπω «δυνατούς» να αποφεύγουν «προβληματικούς-αδύναμους» σαν να νοσούν από κάποια μολυσματική ασθένεια… Βλέπω εκείνους που γεννήθηκαν με νοητικά και κινητικά προβλήματα, εκείνους που η μοίρα τους σφραγίστηκε με τη γέννησή τους από το χρώμα του δέρματος τους κι από τη φυλετική τους καταγωγή. Βλέπω την αδικία των ανθρώπων να κατακρεουργεί έναν δίκαιο και μεγαλειώδη κόσμο με την αδυναμία των «δυνατών» να καθοδηγήσουν σωστά τη σκέψη τους.

Ποιος ονομάζεται δυνατός; Σίγουρα όχι αυτός που βασανίζει τον αδύναμο. Δυνατός είναι αυτός που ευλογήθηκε από το μαγικό ραβδί της τύχης. Τυχερός γιατί είναι υγιής, έξυπνος και «φυσιολογικός». Προικισμένος από τη φύση με το χάρισμα της ορθής σκέψης.

Αν νιώθεις πως ανήκεις στην κατηγορία των δυνατών, έχεις μια εξαιρετική αποστολή να υλοποιήσεις. Το χρέος του δυνατού ορίζει να βοηθάς και να σέβεσαι τους αδύναμους, αυτούς που δεν έχει ευνοήσει τόσο πολύ η τύχη, ανακαλύπτοντας μέσα από τις αδυναμίες τους την αρετή που σου δόθηκε από τη μητέρα φύση.

Καθοδήγησε τα παιδιά σου να ακολουθήσουν τα χνάρια της αγάπης, αναγνωρίζοντας στη διαφορετικότητα των αδύναμων το χρέος των δυνατών, χωρίς να αναζητούν επιβεβαίωση της δύναμής τους, πληγώνοντας τις ψυχές των άλλων.

Μάθε τους πως η ανωτερότητά τους δεν αφορά τη σύγκρισή τους με έναν αδύναμο ή άτυχο άνθρωπο, αλλά στηρίζεται στη μεγαλοψυχία τους να αποδέχονται τις αδυναμίες των συνανθρώπων τους. Ο κόσμος δε χρειάζεται νταήδες, αλλά πανέμορφους σούπερ ήρωες άλλοτε να πλαισιώνουν και άλλοτε να κυριαρχούν, συμβαδίζοντας στο πλευρό των αδυνάτων. Ως ένας άλλος Ρομπέν των Δασών, ως μια άλλη μητέρα Τερέζα, σαν ήρωες παιδικού παραμυθιού κι όχι σαν τέρατα που ξεπηδούν από τον βούρκο.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να δείξεις στα παιδιά σου το χρέος τους στην ανθρωπότητα. Δείξε τους την ομορφιά, για να μην υπηρετήσουν την ασχήμια.

Καθοδήγησέ τα στον δρόμο που οδηγεί στα θαύματα!

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Ανοιχτή επιστολή στον Υπουργό Ναυτιλίας για τις παραλείψεις στο ΠΔ 31/2018

Απεστάλη σήμερα στο Υπουργείο Ναυτιλίας, στη Λιμενική Αστυνομία και στα ΜΜΕ η επιστολή μου προς τον Υπουργό για τη μη προβλεπόμενη από το ΠΔ 31/2018 εφαρμογή χειρισμού Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης σε ανήλικα θύματα πνιγμού.

Παρακαλώ διαβάστε τη και προωθήστε τη κι εσείς. Αφορά την ασφάλεια των παιδιών σας και την προστασία όσων ασχολούνται με τη διάσωση στο νερό.

                                     

Ανοικτή Επιστολή προς τον Υπουργό Ναυτιλίας: Το Π.Δ 31/2018 αφήνει απροστάτευτα τα παιδιά και έκθετο τον ναυαγοσώστη στις συνέπειες του άρθρου 16 για παράλειψη βοήθειας προσώπων σε κίνδυνο.

Αγαπητέ κ. Κουρουμπλή

  Ως Ναυαγοσώστρια και Εκπαιδεύτρια Βασικής Υποστήριξης Ζωής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αναζωογόνησης (ERC), γνωρίζω από πρώτο χέρι πόσο σημαντική είναι η γνώση και η διδασκαλία της καρδιο-πνευμονικής αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ). Μια ανεκτίμητη δεξιότητα που σώζει ζωές και αναδεικνύει τους ανανήπτες σε ήρωες, προσφέροντας στα θύματα πνιγμού και καρδιακής ανακοπής τον πολύτιμο χρόνο για να διατηρηθούν τα ζωτικά τους όργανα εν ζωή, μέχρι να φτάσει στον χώρο του συμβάντος προνοσοκομειακή βοήθεια. Αρκούν 4′ χωρίς οξυγόνωση του εγκεφάλου για να επέλθει ο θάνατος σε έναν άνθρωπο που έχει σταματήσει η καρδιά του από πνιγμό ή παθολογικά αίτια. Η άμεση επέμβαση και η προσφορά ΚΑΡΠΑ από ναυαγοσώστη/ανανήπτη, θα δώσει την ευκαιρία και τη σωτήρια ανάσα σε έναν απνοϊκό να παραμείνει στη ζωή ή και να επανέλθει ο καρδιακός ρυθμός, έπειτα από κοιλιακή μαρμαρυγή. Όσοι έχουν διδαχθεί, διδάξει και εφαρμόσει επιτυχώς αυτή την θαυματουργή δεξιότητα, έχουν νιώσει την ευεργετική παρέμβασή της στην εξέλιξη της ζωής σε κίνδυνο όταν συναντάται καρδιακή ανακοπή. Πολλοί έχουμε γίνει μάρτυρες μικρών καθημερινών «θαυμάτων» κάνοντας χρήση των γνώσεων μας, ευγνωμονώντας για την εκπαίδευση που λάβαμε, ώστε να μπορούμε να δώσουμε ελπίδα στους συνανθρώπους μας.

Τι γίνεται όμως όταν η πολιτεία δεν αναγνωρίζει την καταιγιστική σπουδαιότητα μιας τέτοιας σωτήριας παρέμβασης και με την επίσημη νομοθεσία του κράτους καθιστά μη προβλεπόμενη και ως εκ τούτου μη αναγκαία μια τέτοια σημαντική παροχή;

Το νέο ΠΔ 31/2018 για τη ναυαγοσωστική που φέρει την υπογραφή σας, αφήνει ασαφές και παραλειπόμενο το πεδίο που ορίζει την παροχή ΚΑΡΠΑ σε ανήλικους λουόμενους που γίνονται θύματα πνιγμού. Οι σχολές οφείλουν να διαθέτουν μόνο 1 πρόπλασμα ενηλίκου και 1 βρέφους ανά 15 υποψηφίους (αναλογία ανεπαρκή για ποιοτική διδασκαλία, αφού βάση του ERC, για αυτό τον αριθμό υποψηφίων έπρεπε να προβλέπονται τουλάχιστον 3 προπλάσματα σε κάθε ηλικιακή ομάδα). Δεν αναφέρεται και δεν προβλέπεται μέριμνα εκπαίδευσης και κατ’ επέκταση εφαρμογής ΚΑΡΠΑ σε παιδιά. Αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατόν να σώζει ένας ναυαγοσώστης ένα παιδί από τα κύματα και να μην υπάρχουν επίσημες οδηγίες, νομοθετικά θεωρημένες, που να προβλέπουν την ολοκλήρωση του καθήκοντός του μόλις βγει στη στεριά. Από την άλλη πλευρά, το άρθρο 16 “Παράλειψη βοήθειας σε κινδυνεύοντα πρόσωπα” αναφέρει ότι: “Η Άδεια Ναυαγοσώστη μπορεί να αφαιρείται, με αιτιολογημένη Απόφαση της Λιμενικής Αρχής, σε περίπτωση καταδίκης του κατόχου της άδειας για το αδίκημα της παράλειψης λύτρωσης από οποιονδήποτε κίνδυνο ζωής (άρθρο 307 Ποινικού Κώδικα).” Γιατί αφήνονται ασαφή τόσο σημαντικά ζητήματα; Ο ναυαγοσώστης βρίσκεται στο νερό για να σώζει ζωές, διακινδυνεύοντας συχνά την δική του! Πώς είναι δυνατόν να αφήνεται νομικά απροστάτευτος για κάτι που αφορά άμεσα τα καθήκοντά του; Μην απορήσουμε αν τα «σκοτεινά σημεία» στο ΠΔ φέρουν σύγχυση στους ναυαγοσώστες που θα λειτουργούν με κομμένα φτερά, επιχειρώντας διασώσεις υπό καθεστώς αβεβαιότητας λόγω αξιοσημείωτων νομοθετικών παραλείψεων. Είναι σαν οι ζωές των παιδιών να ναυαγούν ανάμεσα στα κύματα μερικών γραμμών ενός χαρτιού που φέρει επίσημες υπογραφές από αποφάσεις που λαμβάνονται χωρίς να εξετάζονται ενδελεχώς και εξειδικευμένα για σημαντικές παραμέτρους που αφορούν την ασφάλεια της ζωής τους στο νερό.        

                   Κατόπιν τούτων, ερωτώ εσάς και τη Διεύθυνση Λιμενικής Αστυνομίας: 

1. Αν δεν προβλέπεται, είναι νόμιμο να μην διδαχθεί ο ναυαγοσώστης θάλασσας ΚΑΡΠΑ; 
2. Αν την εφαρμόσει ενώ δεν προβλέπεται στις υποχρεώσεις του, θα κατηγορηθεί από τους συγγενείς του θύματος για υπερβάλλον ζήλο; 
3. Αν δεν την εφαρμόσει και το θύμα καταλήξει, θα είναι υπόλογος για το αυτονόητο για παράληψη καθήκοντος (βάση του άρθρου 16); 
4. Υπάρχει νομική υποχρέωση για αυτή την τεχνική στον νόμο όταν δεν αναφέρεται ρητώς; 
5. Θα αναθεωρήσετε ρητά αυτή την διάταξη ορίζοντας ύπαρξη προπλασμάτων παιδιού για την διδασκαλία παιδιατρικής ανάνηψης με αναλογία τουλάχιστον 1 προπλάσματος παιδιού :6 υποψηφίους ναυαγοσώστες κατά τις οδηγίες του ERC; 

Παρακαλώ για τις απαντήσεις σας εντός διαστήματος 2 μηνών (βάση του άρθρου 4 του Ν. 2690/ 1999 ΚΔΔ), και επιφυλάσσομαι να προβώ σε νόμιμη ενέργεια κατά παντός υπευθύνου, για την προστασία του αγαθού της ασφάλειας των παιδιών μου και των επαγγελματικών δικαιωμάτων μου ως ναυαγοσώστρια.

Με εκτίμηση

Ελένη Ψαρρά

Πιστοποιημένη Ναυαγοσώστρια

Εκπαιδεύτρια BLS-ERC

PHTLS Provider

                    

http://www.pireaspiraeus.com/%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CF%84%CE%AE-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CF%8C-%CE%BD%CE%B1%CF%85/

https://ansarwnikos.wordpress.com/2018/05/24/%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CF%84%CE%AE-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CF%8C-%CE%BD%CE%B1%CF%85/

https://www.ebdomi.com/eidiseis-nea/13911-swthria-paremvasi-sth-nauagwsistikh-menei-ektos-proedrikou-diatagmatos.html

Όταν σου λένε "δεν μπορείς"

  

"Κανείς δε γεννιέται πολεμιστής.
 Επιλέγεις να γίνεις όταν δε μένεις άπραγος,
 όταν δε συμβιβάζεσαι κι όταν σηκώνεσαι
 όταν σε ρίχνουν στο χώμα"

Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των ανώριμων ανθρώπων να μειώνουν τους συνανθρώπους τους για να αναδείξουν τις δικές τους ιδιότητες. Είναι σύνηθες φαινόμενο να «επιτίθενται» στους άλλους χρησιμοποιώντας τη φράση «δεν μπορείς»… Μια δολοφονική συμπεριφορά που σκοτώνει την ελπίδα, την πίστη και τη δύναμη αυτών που την αποδέχονται. Πολλοί από αυτούς χάνουν την αυτοπεποίθησή τους με αποτέλεσμα να εγκαταλείπουν την προσπάθεια και να βυθίζονται στην πεποίθηση της ψευδούς ανικανότητας. Τα όνειρά τους καταρρέουν και αλλάζουν προσανατολισμό, απομακρύνοντας τις επιθυμίες τους από την επιδίωξη της επιτυχίας. 

Όταν σου λένε «δεν μπορείς» να μην το αποδέχεσαι… Τι ξέρουν εκείνοι από το σθένος που κρύβεις στην ψυχή σου; Ποιοι είναι αυτοί που θα βάλουν όρια και απαγορευτικά στον δρόμο σου, αποτρέποντάς σε από την ευχαρίστηση να δοκιμάσεις το μέτρο των δυνατοτήτων σου; 

Γίνε ο πολεμιστής που δε θα συμβιβάζεται και δε θα επηρεάζεται από τους ρεαλιστές που έμαθαν μόνο να υπολογίζουν χωρίς να ονειρεύονται. Μπορείς να πετύχεις οτιδήποτε στοχαστείς, όταν αγωνίζεσαι σκληρά κι όταν πεισμώνεις, κοιτάζοντας κατάματα τον στόχο σου, κερδίζοντας ακόμη και τον θαυμασμό εκείνων που σε αμφισβήτησαν. 

Σε έναν κόσμο που έχουν συμβεί θαύματα, κάνε κι εσύ το δικό σου.. Δείξε στους ανθρώπους ότι η μίζερη νοοτροπία τους να αξιολογούν απόλυτα και αυστηρά τους άλλους, είναι μια λανθασμένη αντίληψη που σε κρατάει πίσω. Καταστρέφει το μέλλον και την εξέλιξή σου. 

Όταν σου λένε «δεν μπορείς» θα λες «θα προσπαθήσω» και αυτό θα είναι πιο πολύ από το τίποτα και μπορεί να γίνει περισσότερο απ’ όλα! Η κακεντρέχεια των ανθρώπων είναι ασήμαντη μπροστά στο μεγαλείο της ψυχή σου! Καλύτερα να είσαι γενναίος πολεμιστής παρά να μένεις άπραγος χωρίς να δοκιμάσεις πού μπορείς να φτάσεις και να αισθάνεσαι ανίκανος. Αν σε υποτιμήσουν να θυμάσαι πως δεν υπάρχει «δεν μπορώ». Υπάρχει «προσπαθώ και θα πετύχω!!!» 

Το λειτούργημα της διάσωσης αναδεικνύει έναν διασώστη σε πολεμιστή υπερνικώντας την άποψη αυτών που υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι συχνά αποτυγχάνουν. Όσοι είναι μαχητές-διασώστες έχοντας για όπλο τους τη συνεχή εξάσκηση των γνώσεών τους, αποδεικνύουν περίτρανα πως δεν υπάρχει «δεν μπορώ»…

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Συμπεριφορά διασώστη- Αξιοπρέπεια και Αρετή

"Αρκεί μια στιγμή για να γίνεις ήρωας, 

 αλλά χρειάζεται ολόκληρη ζωή για να 

 γίνεις αξιοπρεπής άνθρωπος"

  Μπριουλά Π.

Είναι στη φύση της υπηρεσίας του διασώστη κάποια ευλογημένη στιγμή να γίνει ήρωας, διασώζοντας τα θύματα που κινδυνεύουν, επαναφέροντάς τα στη ζωή με τις τεχνικές διάσωσης και της καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης. 

Έχοντας βιώσει το μεγαλείο της διάσωσης ενός συνανθρώπου του, είναι γεγονός πως ο διασώστης θα υποστεί κάποιες εσωτερικές αλλαγές που άλλοτε καταλήγουν σε σταυροδρόμια εσωτερικής διερεύνησης για τη βελτίωση του χαρακτήρα του κι άλλοτε γίνονται η αφορμή να παρερμηνεύεται η ουσία και το μήνυμα του αγαθού της πράξης από τη ματαιοδοξία του. 

Κάθε άξιος άνθρωπος που θέλει να αποκαλείται διασώστης λόγω της δια βίου εκπαίδευσης και του συνεχούς εμπλουτισμού των γνώσεών του, θα πρέπει εξίσου να φέρει στα σωθικά του την ανάλογη ψυχική δύναμη και την εξαίρετη ποιότητα του χαρακτήρα του που θα πιστοποιείται από την καλοσύνη και την ευγενική συμπεριφορά. Δε νοείται να αγρυπνά για την ασφάλεια των συνανθρώπων του εν ώρα υπηρεσίας, σώζοντας ζωές όταν απαιτηθεί και στην προσωπική του ζωή να φέρεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να απαξιώνει την εικόνα και την αξία της επαγγελματικής του υπόστασης. π.χ Δε συνάδει από τη μία να σώνει ανθρώπους και από την άλλη να συμμετέχει σε διαπληκτισμούς και κοινωνικές αναταραχές, προκαλώντας τραυματισμούς. 

Τα χαρακτηριστικά που πρέπει να συντροφεύουν έναν διασώστη είναι το ήθος, η ευγενική συμπεριφορά, η ταπεινότητα όταν συναντά τη δόξα και τις επευφημίες, εξαιτίας μιας διάσωσης, η ευπρέπεια και τα πολύτιμα εφόδια της ευαισθησίας και της λογικής, υποστηρίζοντας έτσι το μοντέλο ενός ανώτερου ανθρώπου που προσεγγίζει την Αρετή. Από μόνη της η ευάρεστη πράξη της διάσωσης αποτελεί το κίνητρο για την αναζήτηση όλων αυτών.

Μπορεί να γίνεις ήρωας μέσα σε μια στιγμή, όμως με τη σωστή καθοδήγηση και αποκωδικοποιώντας τα μηνύματα που ξεπηδούν από τις αξίες του λειτουργήματος του διασώστη, θα γίνεις ένας αξιοζήλευτος και αξιοπρεπής άνθρωπος. 

Δεν είναι μονάχα ένα επάγγελμα, είναι στάση ζωής…

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Οι ονειροπόλοι και το άλμα στ' αστέρια

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μερικοί ονειροπόλοι από μιαν άλλη διάσταση. Ήρθαν στη Γη για να ζήσουν μαζί με τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι ήταν σκληροί και τους φέρονταν απαίσια. Οι επισκέπτες προσπάθησαν να τους δείξουν τον σωστό δρόμο, φανερώνοντας σε κάθε ευκαιρία την ευγενική τους καρδιά, μα οι άνθρωποι δεν ήθελαν να τη δουν και να τη νιώσουν. Οι ονειροπόλοι έβλεπαν τους ανθρώπους να ισοπεδώνουν τον κόσμο τους και γίνονταν μάρτυρες της ξέφρενης αυτοκαταστροφικής πορείας τους. 

Κάποιοι απ΄αυτούς λυπήθηκαν τόσο πολύ που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τον κόσμο των ανθρώπων, κάνοντας το βίαιο άλμα στο θάνατο. Ένα άλμα από το μπαλκόνι του σπιτιού τους έτσι ώστε να αισθανθούν για τελευταία φορά, απ΄το μεγάλο ύψος, τον αέρα της ελευθερίας, λίγο πριν η σφοδρή πτώση τούς απελευθερώσει ολοκληρωτικά από την αδυσώπητη απογοήτευση που στοίχειωνε την ευαίσθητη συνείδησή τους. Ο κόσμος βάφτηκε κατακόκκινος από τη σιωπηλή και μαρτυρική θυσία τους, αλλά οι άνθρωποι εξακολουθούσαν να μη βλέπουν το αίμα που κυλούσε στα αυλάκια των πλακόστρωτων πεζοδρομίων. 

«Είναι άρρωστοι και τρελοί», έλεγαν κουνώντας πέρα δώθε τ’ αδειανό κεφάλι τους. «Είναι αδύναμοι και προβληματικοί» και ψέλλιζαν ένα άδικο «Κρίμα», ξεχνώντας μονομιάς τον βουβό πόνο που ξεφώνιζαν τα δυαλυμένα κορμιά των νεκρών ονειροπόλων. «Η ζωή συνεχίζεται και οι δυνατοί επιβιώνουν», ακουγόταν στις συζητήσεις των ανθρώπων με χροιά ψεύτικου συναισθήματος και μ’ αλαζονικό φιλοσοφικό ύφος. «Λυπηρό, αλλά δεν είναι δικό μας πρόβλημα», κατέληγαν. 

Οι υπόλοιποι ονειροπόλοι που παρακολουθούσαν τους δικούς τους να πέφτουν από τα μπαλκόνια του θανάτου, σκέφτηκαν να εκπαιδεύσουν την υπερβολική ευαισθησία τους, ώστε να μη χαραμιστούν στην κενότητα της θανατερής αβύσσου. Δε θα σκλήραιναν την καρδιά τους να γίνουν σαν τους άψυχους και ανέκφραστους ανθρώπους, (έτσι κι αλλιώς αυτό ήταν αδύνατο), μα θα διασφάλιζαν την ακεραιότητά τους, μαθαίνοντας να διαχωρίζουν την ομορφιά από την ασχήμια που υπήρχε γύρω τους. 

Αποφάσισαν να κάνουν το άλμα στ΄αστέρια! Ήξεραν πως είναι διαφορετικοί για κάποιο ιδιαίτερο λόγο και βάλθηκαν να βρουν το κρυφό νόημα της ύπαρξής τους. «Γιατί να έρθουμε στη Γη να ζήσουμε μαζί με τους παράλογους ανθρώπους;» αναρωτιόντουσαν... 

Σύντομα κατάλαβαν πως ο κόσμος δεν ανήκε στους ανθρώπους, αλλά στην ομορφιά που τους πλαισίωνε. Πείσμωσαν και ήθελαν να πάνε ενάντια στην ασέβεια των ανεγκέφαλων ανθρώπων, θαυμάζοντας τα μυστήρια των ουρανών που ανέτειλαν και έδυαν κάθε μέρα μαζί με τις ζωές τους. Για κάθε έγκλημα των ανθρώπων, εκείνοι παρατηρούσαν έναν αστερισμό στο φόντο της λευκόχρυσης Πανσελήνου. Υμνούσαν τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος αφήνοντας την απεραντοσύνη να διαπεράσει τα κύτταρά τους, ξέροντας πια πως δημιουργήθηκαν για να αισθανθούν το ρίγος στη θέαση αυτών των ιερών στιγμών. Αγκάλιαζαν τα μεγαλοφυή θαύματα, ζώντας στον απόηχο της γαλήνης τους. Τα μάτια τους γέμιζαν με ομορφιά για να μπορούν να αποστρέφονται όταν αντίκριζαν την τερατώδη μορφή του ζωώδους ανθρώπινου ενστίκτου. 

Έγιναν οι γενναίοι ήρωες με την ευγενική καρδιά που βρήκαν το δίκαιο να κοιμάται κάτω από το άδικο των γήινων όντων. Κατάλαβαν πως είναι μοναχικές αιθέριες υπάρξεις που περιφέρονται μέσα στην ασχήμια για να ζωγραφίσουν, να γράψουν και να αποτυπώσουν στην ψυχή τους το «θαυμαστό!» Σαν άγνωστοι μυστικοί πράκτορες που περνούν απαρατήρητοι μα είναι τόσο σημαντικοί! Είναι οι ταξιδιώτες που δημιουργήθηκαν από το Σύμπαν ως το εξαίρετο είδος που θα αποκωδικοποιήσει το εξωγήινο μήνυμά του. 

Αν είσαι κι εσύ ένας επισκέπτης ονειροπόλος από μιαν άλλη διάσταση, μην σκεφτείς να κάνεις το άλμα του θανάτου. Κάνε το γενναίο άλμα για τ΄αστέρια! Γι’ αυτό είσαι εδώ! Είσαι η ελπίδα των υποανάπτυκτων ανθρώπων κι έχεις τον κόσμο των θαυμάτων για να ζήσεις. Αυτή η γνώση είναι η μεγαλύτερη δύναμη για να νικήσεις την κοινωνική παραφροσύνη. Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να "δεις"... 

Για όλα εκείνα τα νέα παιδιά που έπεσαν από τα μπαλκόνια του θανάτου γιατί κανείς δεν έγινε ο μέντοράς τους, να τα διδάξει πως η σπουδαιότερη αποστολή τους είναι να κάνουν το Άλμα στ’ αστέρια! 

Υπόσχομαι

να ονειρεύομαι για εσάς σε κάθε πρωινή ηλιαχτίδα 

και να προσεύχομαι σε κάθε νυχτερινή θέαση... 

Ραντεβού στ’ αστέρια! 

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Εύχομαι ο κόσμος σου να είναι γεμάτος καλοσύνη

Σε κάθε βήμα, σε κάθε επιθυμία, σε κάθε άγγιγμα, σε κάθε ματιά, σε κάθε λέξη, σε κάθε γενναία απόφαση, σε κάθε γέλιο, σε κάθε δάκρυ. 

Εύχομαι ο κόσμος σου να είναι γεμάτος καλοσύνη!

Χωρίς φόβο, χωρίς ασχήμια, χωρίς βάσανο, χωρίς κακία, χωρίς πόνο, χωρίς μίσος, χωρίς φθόνο, χωρίς άβυσσο, χωρίς θάνατο, δίχως σταύρωση. 

Εύχομαι ο κόσμος σου να είναι γεμάτος καλοσύνη!

Με αγάπη, με φροντίδα, με ευγενική καρδιά, με μια ζεστή μητρική αγκαλιά, με φλογερά φιλιά, με ατελείωτα φτερουγίσματα στα στήθη, με ανθισμένους κήπους, με γαλάζιους ορίζοντες, με εγκάρδια χαμόγελα, με καλή διάθεση, με ένα καλοσυνάτο φιλικό χέρι, με μια γλυκιά ανάμνηση, με ευνοϊκό αεράκι, με γαλήνιες θάλασσες, με παιδική ευαισθησία, με ρομαντικά φεγγάρια, με τη μαγεία μιας μελωδίας, με φανταστικά τοπία, με όμορφα όνειρα, με νυχτερινές αστρικές πτήσεις, με το φθρόισμα των φύλλων, με διάφανες δροσοσταλίδες, με πορτοκαλιές ηλιαχτίδες.

Εύχομαι ολόψυχα ο κόσμος σου να είναι γεμάτος καλοσύνη!

Με νόημα, σε κατεύθυνση, με σκοπό, με ήθος, με πάθος, με δικαιοσύνη, με αυτογνωσία, με ελπίδα, με πίστη, με δυνατή ψυχή, με αθάνατο πνεύμα, με το φως της σοφίας, με ευγνωμοσύνη.

Εύχομαι να αναπνέεις σε έναν κόσμο γεμάτο καλοσύνη.

Αυτή είναι η ευχή μου για τον κόσμο σου...

Καλό Πάσχα!

Ο νησιώτης (Φεύγοντας μακριά)

Με παραδέρνουνε στις όχθες τ' άγρια κύματα

και με μαλώνουν οι νοτιάδες στην ακρογιαλιά

Με παραδίδουν στις ακτές γλύκα σκιρτήματα

σαν πέφτει στο βαθύ, του δειλίνου η σιγαλιά

Εν' αλμυρό φιλί αυλάκωσε τα χείλη μου

μια ανάσα παθιασμένη θεριεύει το Βοριά

Ο θόλος των αστέρων έγινε η πύλη μου

για να περάσω ναυαγός απ' τη στενοποριά

Το νησί μου αχτιδίζει σε πρίσματα ιριδίζοντα

σαν βοτσαλάκι χρυσαφί στου απείρου τη ματιά

Θα δέσω στο αγνάντι του έναστρου ορίζοντα,

στης οικουμένης την ανείπωτη εσχατιά...

Ε.Ψ

Η τίγρη

"Έχω μια τίγρη μέσα μου άγρια λιμασμένη

  π' όλο με περιμένει κι όλο την καρτερώ...

  Όρη, λαγκάδια και γκρεμνά 

  με σπρώχνει να περάσω

  για να την αγκαλιάσω στον 

  πιο τρελό χορό"

  Χαΐνης Δ. Αποστολάκης

  Τραγουδοποιός

Καμιά φορά, ανακαλώ από το παρελθόν τη νεανική εικόνα του εαυτού μου…. 

Διατηρώ ακόμη την ικανότητα να κοιτάζω πίσω στον χρόνο και να αισθάνομαι την έξαψη των 15 και 20 χρόνων, μέσα από μια φευγαλέα σαπουνόφουσκα ανάμνησης. Θυμάμαι τη φρεσκάδα και το ανυπόμονο φτερούγισμα στο στήθος και την έντονη πεποίθηση πως η ελπίδα θα φωλιάζει πάντοτε στα σωθικά μου. Ήμουν ατρόμητη! Ήξερα πως ό,τι και να συνέβαινε στη ζωή μου, μπορούσα να το αντιμετωπίσω και ριχνόμουν με όρεξη να κατακτήσω τ’ απόρθητα κάστρα που φυλάκιζαν τα όνειρά μου. Κυριευόμουν από μια διαρκή πείνα και καθώς ανάσαινα με ασυγκράτητη αισιοδοξία τον αέρα των νιάτων μου, εκείνος με δρόσιζε γενναιόδωρα κι ευλογημένα. 

Θα πει κανείς: «Έτσι είναι τα νιάτα». Εγώ θα πω πως κάθε γενιά νέων ανθρώπων είναι διαφορετική από την προηγούμενη. Η ίδια ανησυχία να κατατρώει την καρδιά μα αλλιώτικες αξιώσεις και μεταλλαγμένες ηθικές αξίες που προσαρμόζονται στα σημεία των καιρών.

Θυμάμαι πως είχα μέσα μου μια τίγρη που βασανιζόταν από απόκοτα οράματα και με τραβούσε να πηδήξω από λαγκάδια και γκρεμούς για να ταΐσω την αχόρταγη ανάγκη της για ζωή. Αυτό το ξέφρενο ξέσπασμα δύναμης και αστείρευτης αντοχής χρειαζόταν επειγόντως έναν προσδιορισμό και μια κατεύθυνση για να κατευνάσει την ιλιγγιώδη λαιμαργία μου. Κατάφερα να βρω τον δρόμο μου μέσα στις αρένες του αθλητισμού κι ανατράφηκα από τους τρυφερούς, φανταστικούς κόσμους των λογοτεχνικών βιβλίων έχοντας για τροφή τις διδαχές και τις ευαισθησίες που κρύβονται στις ιστορίες, μεγαλώνοντας όμως υπό τον αυστηρό ζυγό της αυτοπειθαρχίας που γαλουχεί τον αθλητή. Σε κάθε βήμα γνώριζα τον εαυτό μου και κάθε τόσο τραβούσα τα λουριά της αχαλίνωτης ανησυχίας του χαρακτήρα μου.

Μια μέρα κοίταξα κατάματα τον κόσμο και αποφάσισα να τιθασέψω την τίγρη μου προσφέροντας τη δύναμή της στους ανθρώπους. Τ’ αγρίμι που γρύλιζε σπαρακτικά και ζητούσε να κατασπαράξει τον κόσμο, ημέρεψε με την αγάπη και την ευγενική έκφραση του σεβασμού στον συνάνθρωπο.

Σήμερα κάθομαι δίπλα από τη σιωπηλή μου τίγρη και παρατηρούμε μαζί τα πεινασμένα αγρίμια της νέας εποχής και είναι αρκετές εκείνες οι φορές που μας τρομάζουνε… Ακούμε να αναπτύσσουν σκοτεινές θεωρίες που ενισχύουν τη φιλοσοφία του Χάους. «Μας παραδώσατε έναν χαοτικό κόσμο και ανάλογα θα συμπεριφερόμαστε» μου λένε…

Προσπαθώ να τους πείσω να στρέψουν την τίγρη τους σε ηλιοφώτιστα μονοπάτια, μακριά από τ’ απύθμενο σκοτάδι. Μπορώ να τους δείξω και να τους διδάξω τις δυνατότητες που έχει η τίγρη μα δεν μπορώ να πάρω την απόφαση γι’ αυτούς… Είναι επιλογή τους! Πρέπει να μάθουν να ταΐζουν το αγρίμι τους με το συναίσθημα, για να ημερέψουν τα φριχτά ένστικτα που θα ξεπηδούν συνεχώς μέσα τους, καθώς βαδίζουν σε μια κοινωνία που πλησιάζει επικίνδυνα στην κοίτη της κινούμενης άμμου του σκότους. Το σαρκοβόρο αρπακτικό που στοιχειώνει και καιροφυλακτεί καρτερικά το νεανικό πνεύμα τους, πρέπει να πειστεί πως κάπου εκεί κοντά βρίσκεται εκείνος ο μικρός φεγγίτης που οδηγεί στο φως και στην ελπίδα, αρκεί μόνο να αποφασίσουν να τον ακολουθήσουν!

Τάισε τη λιμασμένη τίγρη με αγάπη κι ανακάλυψε τη δύναμη! Μόνο έτσι θα μεταμορφωθεί τ’ αγρίμι σε άξιο άνθρωπο και θα σωθεί ο κόσμος!

The power of love will save the world!

Αρκεί μόνο ν' αναρωτηθείς γιατί;

Για τους μαθητές μου..

"Ο άνθρωπος αναγεννήθηκε όταν

  για πρώτη φορά, μπροστά σε έναν 

  νεκρό, αναρωτήθηκε: «γιατί;»"

  Αντρέ Μαρλώ

  Γάλλος συγγραφέας-πολιτικός

Τα περισσότερα αμερικανικά βιβλία προνοσοκομειακής φροντίδας (π.χ Phtls), αναφέρουν πως ο όρος «ατύχημα» που επικρατεί κατά συνήθεια στην Ευρώπη, δεν υφίσταται και δεν είναι αποδεκτός από τους επαγγελματίες υγείας και τους διασώστες της Αμερικής.

Συγκεκριμένα ο σύλλογος διασωστών της Αμερικής (ΝΑΕΜΤ), γνωστοποιεί πως δεν συμφωνεί με την απόδοση της έννοιας της «κακιάς στιγμής» που χρησιμοποιείται από τον υπόλοιπο κόσμο για συναισθηματικούς λόγους. Δεν μπορούν να δεχτούν ως εξήγηση ότι κάποιο αόρατο χέρι αποφασίζει ποιος θα πεθάνει και ποιος θα τραυματιστεί ορίζοντας με μεταφυσική συνέπεια τη μοίρα των ανθρώπων.. Ευθύνη για την κατάληξη ενός περιστατικού, λένε, έχει πάντοτε ο εμπλεκόμενος ανθρώπινος παράγοντας εκτός από τις περιπτώσεις των γεωλογικών φαινομένων. Γι’ αυτό το λόγο για να περιγράψουν ένα τραυματικό ή θανατηφόρο περιστατικό χρησιμοποιούν τον όρο «συμβάν». Για την αιτιολογία και την αποτίμηση ενός συμβάντος, επικεντρώνονται στην έλλειψη προσοχής, ενημέρωσης και παιδείας των θυμάτων, ιδιαίτερα στα τροχαία και στα περιστατικά που λαμβάνουν χώρα στο νερό. Επειδή λοιπόν υποστηρίζουν πως για όλα ευθύνεται ο άνθρωπος, έχουν ριχτεί στην εκστρατεία της ενημέρωσης των πολιτών με σεμινάρια και καμπάνιες διάδοσης των κανόνων ασφαλείας. 

Η αλήθεια είναι πως όταν βρεθείς μπροστά σε ένα θύμα για πρώτη φορά, αυτή θα είναι η αρχή για την ολική μεταμόρφωση του χαρακτήρα σου. Η εικόνα ενός τραυματισμένου ή νεκρού ανθρώπου σε προτρέπει ν' αναρωτηθείς τι θα μπορούσε να είχε γίνει για να αποφευχθεί η τραγική κατάληξη του περιστατικού που κλήθηκες να αντιμετωπίσεις. Είναι πραγματικά σαν να αναγεννιέσαι και να αναστυλώνεσαι ζητώντας από τον εαυτό σου να γίνει πιο υπεύθυνος ώστε να βρεθεί ο τρόπος να μην χάνονται άδικα οι άνθρωποι. Δεν μεταμορφώνεσαι μόνο από τη θετική κατάληξη ενός συμβάντος όταν αντικρίζεις το μεγαλείο της ζωής στα μάτια του θύματος που επανέρχεται και διασώζεται. Ισάξιο αντίκτυπο εσωτερικής αναζήτησης βιώνεις όταν το θύμα δεν «τα καταφέρνει» καθώς η συνείδησή σου σε οδηγεί ν’ αναρωτηθείς «γιατί;» Γιατί να συμβεί; Τι κρύβεται πίσω από την τραγική κατάληξη αυτού του ανθρώπου; Τι δεν πήγε καλά; Τότε αρχίζεις να μεταμορφώνεσαι σε έναν συνειδητοποιημένο διασώστη που θα προχωρήσει στα επόμενα συμβάντα με κρίση και υπευθυνότητα, προσπαθώντας να σώσει τα θύματά του όχι μόνο όταν αυτά κινδυνεύουν αλλά κι όταν αγωνίζεται για την προληπτική αντιμετώπισή τους, συμμετέχοντας σε σχετικές δραστηριότητες εκπαίδευσης των πολιτών. Κι όλα αυτά θα ξεκινήσουν μόνο όταν θ’ αναρωτηθείς «γιατί;» Αυτό το τόσο σημαντικό ερωτηματικό μόριο μετατρέπεται σε κινητήριο μοχλό σκέψης και προβληματισμού.

Ας μην ξεχνάμε πως δεν πρόκειται για ατυχείς στιγμές που επιφυλάσσει η κακή μας μοίρα. Είναι καταστάσεις που προέρχονται από έλλειψη ειδικής γνώσης και προληπτικής αντιμετώπισης.

Στα χέρια της Κίρκης

«Η πρόσβαση στη γνώση μπορεί να είναι θέμα τύχης. 

  Η ικανότητα στη γνώση μπορεί να είναι θέμα δεξιότητας. 

  Η θέληση όμως για γνώση είναι πάντοτε θέμα επιλογής»

  Brian Herbert - Αμερικανός Συγγραφέας

Δεν είναι τυχαίο που ο Όμηρος διδάσκεται στα σημαντικότερα Πανεπιστήμια του κόσμου και χαίρει το σεβασμό αμέτρητων ιστορικών. Σπουδαίοι πανεπιστημιακοί των ΗΠΑ υποκλίνονται στη σημασιολογία και τον συμβολισμό της ομηρικής μυθολογίας. Τα αλληγορικά νοήματα που κρύβονται περίτεχνα στα επικά μέτρα των ομηρικών στίχων, έχουν διδακτικό ύφος και λόγω της διαχρονικότητάς τους, αποτελούν μια ιδανική επιλογή για ηθική διδασκαλία από καθηγητές σε ολόκληρο τον πλανήτη. Είναι παγκοσμίως γνωστό, ότι η περιπλάνηση του Οδυσσέα μέχρι να φτάσει στην Ιθάκη, συμβολίζει τον αγώνα και τον μόχθο της ζωής του ανθρώπου.
Τα ομηρικά έπη δεν είναι ευφάνταστες παραδοσιακές ιστορίες. Εμπεριέχουν μεν το φανταστικό στοιχείο, αλλά το χρησιμοποιεί ο ποιητής για να εξυπηρετήσει τον σκοπό του. Σκοπός του είναι να προσελκύσει τον ακροατή του με μια ευχάριστη ιστορία, ώστε να περάσει στο υποσυνείδητο τα μηνύματα που τον απασχολούν. 

Ένα κομμάτι της Οδύσσειας που πάντοτε ξεχώριζα είναι η περιπέτεια του Οδυσσέα στο νησί της Κίρκης. Θαλασσοδαρμένοι και διψασμένοι για πιοτό και έρωτα οι ταξιδιώτες φτάνουν στο νησί της Κίρκης. Ο Οδυσσέας στέλνει τους συντρόφους του να εξερευνήσουν το νησί ενώ εκείνος μένει πίσω να προσέχει το καράβι. Οι ναυτικοί μόλις αντικρίζουν τα ανάκτορα της Κίρκης και τα πλουσιοπάροχα εδέσματα που τους προσφέρει η μάγισσα, ξεχνούν τον Οδυσσέα και το ταξίδι και ρίχνονται αχόρταγα στο φαγητό και στο γλυκό πιοτό των κοριτσιών της. Η Κίρκη τους παγιδεύει και αγγίζοντάς τους με το ραβδί της, τους μεταμορφώνει σε χοίρους. Ο Οδυσσέας που είναι μοναχός του στο πλοίο, ανησυχεί και αποφασίζει να πάει να τους βρει. Πλησιάζοντας στο μέγαρο της μάγισσας, βλέπει τους ναυτικούς του να κυλιούνται στη λάσπη και ρίχνεται μπροστά στην Κίρκη, απαιτώντας να τους μεταμορφώσει ξανά σε ανθρώπους. Εκείνη που αποτυγχάνει να τον μαγέψει, τον ερωτεύεται, δίνοντάς του μέχρι και συμβουλές για το ταξίδι της επιστροφής. 
Τι κρύβει όμως αυτή η ιστορία; Αρκετοί ιστορικοί πιστεύουν πως η μεταμόρφωση των συντρόφων σε χοίρους συμβολίζει την εικόνα του απαίδευτου κι αμόρφωτου ανθρώπου που δε διαθέτει αυτοσυγκράτηση, γνώση και πολιτισμένη συμπεριφορά, βγάζοντας στη φόρα τα ζωώδη ένστικτά του, δίχως να χρησιμοποιεί τη σκέψη. Από την άλλη ο Οδυσσέας που γλιτώνει από αυτή την κατάντια, παρουσιάζεται από τον ποιητή ως ο πολυμήχανος Βασιλιάς που έχει μάθει να σκέπτεται, συλλέγοντας στον δρόμο του τη γνώση. Μην ξεχνάμε πως είναι ο εκλεκτός της θεάς Αθηνάς που συμβολίζει τη Σοφία. Ξεκάθαρα ο Όμηρος τον διαχωρίζει από το κοπάδι των χοίρων για τη γνώση του, τη σκέψη του και την αυτοσυγκράτησή του, βάζοντας την Κίρκη να τον ερωτευτεί για τα χαρίσματά του. Τον διαλέγει επειδή τον θεωρεί ισάξιό της. 
Τι είναι λοιπόν αυτό που θα σε ξεχωρίζει από το κοπάδι; Το φωνάζει ο Όμηρος από την αρχαιότητα. Η μόρφωση κι η γνώση οδηγεί στη σύνεση και στην ορθή σκέψη, συνεπώς και στην εξέλιξη του ανθρώπου. Αν θέλεις να διαφέρεις από τους χοίρους και συνεχώς να εξελίσσεσαι στο ταξίδι της δικής σου Ιθάκης, θα πρέπει να μη σταματάς ποτέ σου να μαθαίνεις. Μπορεί να βρίσκεσαι μέσα στο ίδιο καράβι με ανθρώπους που θα μεταμορφωθούν σε χοίρους, όμως η αξία σου θα φανεί όταν θα έρθεις αντιμέτωπος με το ραβδί της Κίρκης. Η σκέψη και η σωστή κρίση σου θα σε κρατάνε πάντοτε με τη μορφή του ανθρώπου και θα σε απομακρύνουν από τη μοίρα που έχουνε οι χοίροι. 
Σαν τον περίφημο Οδυσσέα που άστραφτε στη θάλασσα η λαμπερή μορφή του σαν έπλεε περήφανος μακριά από τα λάγνα χέρια της πλανεύτρας Κίρκης.

Καλό ταξίδι!

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Η σκοτεινή πλευρά του ανθρώπινου πνεύματος

"Οι μορφωμένοι άνθρωποι είναι εκείνοι
       που δημιουργούν τον κόσμο...
 Οι φωτισμένοι άνθρωποι όμως είναι
      εκείνοι που θα τον αλλάξουν!"

Κάποιοι επαγγελματίες στον χώρο της συγγραφής, μού λένε πως τα γραπτά μου και οι ιστορίες μου δε θα επιβιώσουν στο εμπόριο. "Όμορφη γραφή μα η θεματολογία σου δεν πουλάει". Αν θέλεις να γίνεις γνωστός στο πλήθος, θα πρέπει να ακολουθήσεις τα συναξάρια του επίκερου ανθρωποκεντρικού κατεστημένου. Να παράγεις φόβο και ωμή ασχήμια. Να ενσαρκώνεις με τις λέξεις πάνω στο χαρτί αισχρά αισθήματα και κτηνώδεις συμπεριφορές, για να πουλάς στο σκλαβοπάζαρο κι έτσι να βγαίνει ζεστό κι ολόφρεσκο το χρήμα.

Έχουν δίκιο! Όπου κι αν γύρισα το ταλαιπωρημένο βλέμμα μου, είδα ν' αναπαράγεται η κόλαση σ' όλο το μεγαλείο της, με τόση ευκολία... Βλέπω στο δέκτη μου κάθε τόσο να αναπαρίστανται εγκλήματα και ν' ανθίζουν στο υποσυνείδητο οι απεχθείς αυτές πράξεις από τους σεναριογράφους, με δικαιολογία την ευημερία της τέχνης και της παραγωγικότητας. Ποτίζουνε τα μάτια μου από φθηνιάρικη κι εφήμερη "ποιότητα". Βλέπω παντού το αίμα να κυλάει σαν το ποτάμι για να ξεδιψούν αυτοί που είναι εξαρτημένοι από τη βία.

Γιατί να θέλουμε να ζούμε με τον φόβο και να μην ευχαριστιόμαστε με τη γαλήνη;

Γιατί να μην υμνούμε μόνο την ομορφιά και την ευγενική πλευρά της ανθρώπινης φύσης; Πώς έμαθε ο κόσμος να ενθουσιάζεται τόσο πολύ με την ασχήμια ώστε να καθιερωθεί στην αγορά γραφής και θεάματος η φρίκη και η παραβατικότητα, πλαισιωμένη από ανήθικα σενάρια και να προβάλλεται με τέτοια φυσικότητα μόνο η σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου; Είναι ένα ακόμη σημάδι παρακμής αυτό το είδος γούστου;

Δεν μπορώ να ζήσω σε αυτό το σκοτάδι και άλλο τόσο δεν μπορώ να γράψω για τα ζωώδη ένστικτα του ανθρώπου γιατί έτσι θα παραταχθώ κι εγώ στην σκοτεινή πλευρά του ανθρώπινου πνεύματος. Από το πληκτρολόγιό μου θα βγαίνουν μονάχα χρωματιστά κι ολάνθιστα λουλούδια! Η εμπορικότητά σας δεν με απασχολεί. Η ψυχή μου και η αγνή γραφή μου δεν είναι για πούλημα! Θα χρειαστεί να βρείτε άλλο εργαλείο για να συμβάλλει με τη ματαιοδοξία του σε αυτό το υποχθόνιο έγκλημα. Θα γίνω ένας μοναχός τζεντάι και θα μάχομαι με το φωτόσπαθό μου την σκοτεινή πλεύρα του ανθρώπινου πνεύματος μέχρι να καταφέρω να τη φωτίσω.

Καλές πωλήσεις στο σκοτάδι! Τα λουλούδια μου θα καλλιεργιούνται πάντοτε κάτω από το ηλιακό φως για να τα μυρίσετε όταν θα έχετε ξεφύγει από τον φόβο. Όταν θα είστε έτοιμοι ν' αφήσετε τη σκοτεινή πλευρά...

Καλή τύχη!

Master Yoda rules!!!

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Ανοιχτό παράθυρο

''Με το λύχνο του άστρου στους ουρανούς εβγήκα

 στο αγιάζι των λειμώνων, στη μόνη ακτή του κόσμου'' 

 Οδυσσέας Ελύτης-Άξιον Εστί

Περπατώ στον απόηχο των άστρων και περιστοιχίζομαι από το φως τους. Κοιτάζω από το ανοιχτό μου παράθυρο και σκέπτομαι... Αφήνω ένα δάκρυ να φύγει με χαρά σαν συνειδητοποιώ πως τώρα πια ξέρω... Ξέρω πως είμαι κι εγώ ένα θαύμα μέσα στα τρανά και μεγαλειώδη θαύματα. Παρατηρώ τους ανθρώπους και νιώθω πως τους αγαπώ όλους, ακόμη κι αν δεν τους αντέχω... Τους ακούω να μιλούν για τα κατoρθώματά τους και κρυφογελώ. Κάποτε θύμωνα μαζί τους, μα τώρα ένα αμυδρό χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μου. Να τους πω, άραγε, πως για όλα αυτά που ανησυχούν κι αυτά που με μανία αγωνίζονται να αποκτήσουν, θα σκεπαστούν εν ριπή οφθαλμού από το ευλογημένο γήινο χώμα και θα σπάσουν σε μυριάδες θρύψαλα σαν τα συντρίψουν τα ακατάπαυστα κλάσματα του χρόνου;

Δε θα με ακούσουν... Ήμουν κι εγώ κάποτε σαν κι αυτούς. Ίσως γι' αυτό τους αγαπώ. Δεν έχουν μάθει ακόμη να σκέπτονται και ν' αναλογίζονται την εφήμερη και καταιγιστική μοίρα τους. Δε γνωρίζουν το λόγο που ανασαίνουν κάτω από τον γαλάζιο ουρανό. Λούζονται από το ηλιακό φως, μα το αφήνουν να χαθεί ακατέργαστο στο βύθισμα των ζωηρών κυμάτων, χωρίς να μαζέψουν έστω μια μικρούλα ηλιαχτίδα για να ομορφύνουν την αχαροσύνη της καρδιάς τους.

Τα βλέπω όλα απ' το ανοιχτό μου παράθυρο... Χάνομαι στο κυανό ηλιοβασίλεμα κι αλωνίζω στο φεγγαρόχρωμα πάνω απ΄ την απαστράπτουσα θάλασσα. Είμαι το παιδί που στέκεται τις νύχτες μπροστά απ' τ' ανοιχτό παράθυρο και περιμένει ένα γλυκό φιλί για καληνύχτα. Τώρα πια ξέρω! Αυτός ο ουρανός εκεί ψηλά είναι το νησί μου κι εκεί θα ζήσω μέχρι να με καλέσουν κοντά τους τ' ανδρειωμένα χέρια του Ωρίωνα...

Μια αγκαλιά κι ένα φιλί απ' τη μητέρα φύση με βάζουνε κάθε νυχτιά για ύπνο και με σκεπάζει η πλάση χωρίς να πνίγομαι από περίσσιες έγνοιες. 

Καληνύχτα! Ευχαριστώ!

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Η υπερδύναμή σου

Ο Ινδός φιλόσοφος Τζίντου Κρισναμούρτι κάποτε είπε πως δεν είναι δείγμα υγιούς προσωπικότητας να είσαι ικανοποιημένος μέσα σε μια βαθιά άρρωστη κοινωνία. Αυτό σημαίνει πως αν δεν προσαρμόζεσαι με τον μοντέρνο κώδικα ηθικής που επικρατεί γύρω σου, θα είσαι αναπάντεχα διαφορετικός και ταγμένος να παλεύεις με εκείνους που δε θα σε καταλαβαίνουν. Με αυτούς που δε θα συναισθάνονται την ευαισθησία σου και την ικανότητά σου να συλλέγεις ερεθίσματα και να ανταποδίδεις συναισθήματα σε μια κοινωνία που η παράλογη φιλοδοξία βαπτίζεται ως χάρισμα και επιβραβεύεται σαν το σπουδαιότερο προσόν, για να σε τοποθετήσει στα υψηλότερα κλιμάκια στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Αν δεν μπορείς να ακολουθήσεις αυτό το χιλιοπερπατημένο μονοπάτι, γιατί είσαι γεννημένος από τη φύση σου να ζεις με ευαίσθητη καρδιά, θα πρέπει να βρεις μια άξια μοίρα για να μπορείς να αναμετρηθείς με το καθιερωμένο πλέον εγωκεντρικό δόγμα.

Αν η ευαισθησία σου συντροφεύεται από καθάριο φλογισμένο πάθος τότε αυτή είναι η κυρίαρχη δύναμή σου. Μια τέτοια δύναμη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και να επέμβει στο πεπρωμένο των ανθρώπων. Αν τολμήσεις να ζήσεις με ευαισθησία και σε κάθε βήμα που κάνεις, αισθάνεσαι την ανάγκη να ακούσεις τις καρδιές των συνανθρώπων σου, απλώνοντας το χέρι σ’ αυτούς που το χρειάζονται, τότε θα γίνεις ένας υπεράνθρωπος που με σωσίβιο την αγάπη σου θα γίνεις χρήσιμος στον κόσμο. Αυτή η δύναμη σε ξεσηκώνει κάθε φορά να διασώσεις έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε κίνδυνο, χωρίς δεύτερη σκέψη. Η ευαισθησία γίνεται το ισόβιο πάθος σου που σε αφυπνίζει για ν’ αγωνιστείς να αλλάξει η αυτοκαταστρεπτική ροή της ανθρωπότητας. Χωρίς αυτή τη δύναμη δε θα γινόσουν διασώστης...

Γι’ αυτό ποτέ μην αισθανθείς άσχημα αν διαφέρεις και μην απογοητευτείς με τη μορφή που έχει ο κόσμος γύρω σου. Είσαι προικισμένος με μια μοναδική ιδιότητα και δοσμένος σε μια σημαντική αποστολή. Να νιώθεις το ανθρώπινο συναίσθημα, για να μπορείς να αντισταθμίζεις τη σκληρότητα με την ευαισθησία σου και να υπάρχει ελπίδα να διασώνονται οι άνθρωποι.

Κάθε φορά που θα απλώνεις το γενναίο χέρι σου να σώσεις τον συνάνθρωπο, αναλογίσου τι είναι αυτό που σε κάνει χρήσιμο και δυνατό... Είναι η παθιασμένη ευαισθησία σου που με μια λέξη τη φωνάζουμε Ψυχή!

Είναι η υπερδύναμή σου!

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Μια σφαίρα για τους Βαλεντίνους σας

Αγαπώ τη γραφή. Όταν γράφεις, γράφεις τις σκέψεις σου και βγάζεις την ψυχή σου στο χαρτί. Ανεβάζεις τους ανθρώπους στους επτά ουρανούς ή τους σκοτώνεις με τις σφαίρες από το μελάνι σου.

Σήμερα, γράψτε όμορφα μηνύματα στους αγαπημένους σας. Δείξτε την αγάπη σας και τον ερωτισμό σας με ρομαντικές ευχές και κατακόκκινες καρδιές.

Σκοτώστε τους με την αγάπη σας! Κάθε λέξη και μια σφαίρα αληθινής αγάπης στην καρδιά!

Χαρούμενη μέρα Αγίου Βαλεντίνου! Εnjoy!

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Αυτοεκτίμηση

Για να γνωρίσεις τον εαυτό σου πρέπει ν' ακούσεις τους ψιθύρους της απομόνωσης. Να φύγεις μακριά, να γίνεις ασκητής για να γυρίσεις πίσω στους ανθρώπους κάποιο δειλινό και να μην κινδυνεύει η ψυχή σου. Όταν θα έχεις μάθει από τι υλικό είσαι φτιαγμένος και θα έχεις ανακαλύψει όλα τα μυστικά που κρύβονται μεσ' στη σιωπή, θα ξέρεις πως αυτή η σύντομη εσωτερική ενασχόληση θα σε βοηθήσει να σταθείς στο ύψος όλων των περιστάσεων που ορίζονται απ' τους ανθρώπους.

Αυτοέλεγχος σημαίνει αξιοπρέπεια και σαν θα ξέρεις πια να συγκρατείσαι, θα έχεις και αυτοεκτίμηση. Είναι η ικανότητα να ξεχωρίζεις τ' άξια απ' τα χαμένα και να τοποθετείς τον εαυτό σου μέσα σε πλαίσια δεινής ακεραιότητας, χωρίς να φοβάσαι πως θα παρασυρθείς από των συναναστροφών την καθημερινή ανοησία. Η αυτοεκτίμηση είναι μια δύναμη που αποκτά ο ισχυρός χαρακτήρας κι ο αγαπημένος Καβάφης έρχεται να το θυμίσει κάθε φορά που αναρωτιέμαι αν παραστράτησε το βήμα μου από αυτούς τους στίχους...

Όσο μπορείς... μέσα στον όχλο να συγκρατηθείς... για να μη γίνεις φορτικός και με την ύπαρξή σου ξένος, γιατί δεν θα υπάρχει μέρος πια για να σταθείς... Για σένα που μπορείς...

Selfrespect

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Η αστερόσκονη της παιδικής ψυχής μου

Βαρέθηκα τις πομπώδεις εξεγέρσεις και τις θυελλώδεις επαναστάσεις που υπόσχονται ανεξαρτησία και φθηνή αξιοπρέπεια. Νιώθω την ανάγκη ν' αναπνέυσω τον αέρα της αληθινής ελευθερίας. Θέλω ν' αντικρίζω τ' ασημένια φεγγάρια της παιδικής μου αθωότητας. Τα μάτια μου να γεμίζουν με όνειρα και να φουντώνω από νεανικό ενθουσιασμό, ώστε να βρίσκω αιτίες κι αφορμές να γράφω και να ζω. Χρειάζομαι το φρέσκο αεράκι που αναδύεται απ' τη νυχτερινή αύρα να ξεσηκώνει το παιδικό φεγγάρι μου στον ουρανό για να μην σταματήσω ποτέ να αισθάνομαι... 

Αν λέτε πως μοιάζω με παιδί τότε σας λέω πως δεν είμαι... Αν όμως ο κόσμος των μεγάλων κατακλύζεται από την ασχήμια, εγώ θα προτιμήσω αυτόν που βρίθει από ομορφιά! Αν επιμένετε πως σας θυμίζω ένα παιδί και πίσω από τους ώμους μου κρυφά γελάτε... τότε σας λέω χωρίς καμιά περιστροφή πως είμαι ένα παιδί λουσμένο από την αστερόσκονη της παιδικής ψυχής μου... Βλέπω ακόμα παιδικά φεγγάρια, για να ξεγελώ τη φρικαλέα και ζοφερή πραγματικότητα.

Θα είμαι πάντα το παιδί που δίχως φόβο και ντροπή κοιτάζει το φεγγάρι, αναζητώντας τον Παράδεισο. 

A Paradise seeker...

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό! 

Aνάσες της καρδιάς

"Γέμισε το χαρτί σου με τις ανάσες

  της καρδιάς σου."

William Wordsworth

Βρετανός ρομαντικός ποιητής

Όταν γράφω είναι σαν να ανασαίνω στο χαρτί... Είναι ένα ολοκληρωτικό δόσιμο της καρδιάς! Γράφω ό,τι αισθάνομαι και ό,τι αξίζει να ειπωθεί με την ελπίδα να βρω αποδέκτες τους ανθρώπους που νιώθουν και σκέπτονται το ίδιο σαν κι εμένα...

Είναι συγκινητικό να βλέπεις τα γραπτά σου να τυπώνονται και να διανέμονται δημόσια από ανθρώπους που εμπιστεύονται τους χτύπους της καρδιάς σου και συναισθάνονται τις βαθιές ανάσες της γραφής σου.

Σας ευχαριστώ για την εκτίμηση και τ' οξυγόνο που δίνετε στο λόγο μου για ν' ανασαίνει ελεύθερα.

Σ Α Σ    Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω     Α Π Ο     Τ Α     Β Α Θ Η   Τ Η Σ    Κ Α Ρ Δ Ι Α Σ     Μ Ο Υ

Φωτος: Αναδημοσιεύσεις του blog στην πειραική εφημερίδα "Ο Δημότης" και στο διασωστικό περιοδικό "Ο Αθλοσώστης".