Μετά το κολύμπι πρέπει να στεγνώνουμε τα αυτιά μας με μια πετσέτα. Αν φυσάει αέρας τότε υπάρχει κίνδυνος για ψύξη και πόνο στο αυτί και θα πρέπει να στεγνώνουμε τα μαλλιά μας με πιστολάκι ή εναλλακτικά να φοράμε σκούφο όχι όμως πάνω από 15 λεπτά.
Η υγρασία στα αυτιά μπορεί να αναπτύξει εξωτερική ωτίτιδα από μικρόβια ή μύκητες. Προσέχουμε όταν χρησιμοποιούμε μπατονέτες. Θα πρέπει να προτιμάτε τη χοντρή μπατονέτα για την αποφυγή τραυματισμού του τυμπανικού υμένα.
Όποιος έχει πρόβλημα με τη μύτη (κόγχες διογκούμενες, διάγραγμα) καλό θα είναι να μην κάνει καταδύσεις γιατί το αυτί αν δεν εξισώσει καλά τότε θα νιώσει πόνο στο ένα με δύο μέτρα. Οι καταδύσεις απαιτούν ελεύθερη αναπνοή και καλή εξίσωση (διαφράγματος μύτης με το αυτί μέσω ευσταχιανής σάλπιγγας που βρίσκεται στο πίσω μέρος της μύτης).
Το ''αυτί του κολυμβητή''
Είναι λοίμωξη που προκαλείται από κοινά βακτήρια όταν το νερό παγιδεύεται στο αυτί.
Συμπτώματα: Φαγούρα, ερυθρότητα, αίσθημα βάρους, πόνος, εκροή υγρού, μειωμένη ακοή, εμβοές, πυρετός και διόγκωση των λεμφαδένων στο λαιμό.
Αντιμετώπιση: Ωτικές σταγόνες, ζεστές κομπρέσες, παυσίπονα και αντιβιωτικά.
Πρόληψη: Καλό σκούπισμα μετά το κολύμπι και γύρισμα του κεφαλιού στο πλάι για να απομακρυνθεί το νερό, μπαμπάκι με βαζελίνη ή ωτοασπίδες κατά τη διάρκεια της κολύμβησης. Αν τελικά το αυτί μας βουλώσει τότε χρησιμοποιούμε λευκό οινόπνευμα ή σταγόνες από το φαρμακείο τα οποία βοηθούν στην εξάτμιση του παγιδευμένου νερού.
Καλό θα είναι να αποφύγουμε να βουτάμε το κεφάλι μας στο νερό μέχρι να περάσουν τα συμπτώματα. Σε καμία περίπτωση δεν ρίχνουμε λάδι γιατί αν η ένοχληση προέρχεται από την κυψελίδα τότε με το λάδι θα φουσκώσει και η ενόχληση θα γίνει εντονότερη.
Αν προσέξουμε τα αυτιά μας τότε το κολύμπι θα γίνει πιο ευχάριστο και δεν θα κινδυνεύουμε από λοιμώξεις.
