Επειδή η έλλειψη εκπαίδευσης μπορεί να κοστίσει τη ζωή αυτού που θα προσπαθήσει να σώσει τον συνάνθρωπό του, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι δεν μπαίνουμε στο νερό να πλησιάσουμε το θύμα, όταν αυτό είναι ενεργητικό δλδ είναι σε σοκ και σε κατάσταση που δεν μπορεί να συνεννοηθεί. Γι' αυτό πάντα πρέπει να μεριμνούμε και να προσπαθούμε να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας, για να μην υπάρξουν δύο θύματα αντί για ένα. Στην περίπτωση αυτή προμηθευόμαστε σωσίβιο, βάρκα και οτιδήποτε μπορεί να βοηθήσει. Χωρίς να πλησιάσουμε την περίμετρο του θύματος, πετάμε το μέσο διάσωσης που επιλέξαμε και τον ρυμουλκούμε στην ακτή ή στην άκρη της πισίνας φωνάζοντας του συνεχώς ότι θα τον σώσουμε, δημιουργώντας μια σχέση εμπιστοσύνης.
Όταν το θύμα είναι παθητικό τότε το πλησιάζουμε και αν είναι με το κεφάλι στο νερό το γυρίζουμε και περνάμε το χέρι μας γύρω από τον λαιμό και τη μασχάλη και το μεταφέρουμε σε ασφαλές μέρος.
Τώρα, αν όλα πάνε καλά και το θύμα μεταφερθεί με ασφάλεια, θα πρέπει άμεσα να του χορηγήσουμε τις πρώτες βοήθειες ξεκινώντας ΚΑΡΠΑ. Τα περιθώρια είναι εξαιρετικά μικρά διότι αν δεν επανέλθει πριν τα 4 λεπτά, υπάρχει κίνδυνος η έλλειψη οξυγόνου να προκαλέσει βλάβες στον εγκέφαλο και το θύμα μπορεί να παρουσιάσει ενδεχόμενη αναπηρία αν τελικά καταφέρουμε να τον επαναφέρουμε.
Στα 10 λεπτά επέρχεται ο θάνατος.
Στο θαλασσινό νερό έχουμε 6 εώς 8 λεπτά για να περάσει το νερό στο αίμα, ενώ στο γλυκό νερό μόλις 2 με 4 λεπτά.
Γι' αυτό, λοιπόν, κάνουμε ότι μπορούμε με γρηγοράδα και συνέπεια μέχρι να έρθει το ΕΚΑΒ και να διακομιστεί το θύμα στο κοντινότερο νοσοκομείο, χωρίς να βάλουμε τον εαυτό μας σε κίνδυνο.
Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό!
