Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2021

Πόσο κοστίζει η αθωότητα; Όσο μια σύντομη αναλαμπή συνείδησης.

«Δε θέλω να αποκτήσω
την αθωότητα, αλλά  
την ευχαρίστηση να
τη βλέπω να χάνεται
ξανά και ξανά»
F. Scott Fitzgerald
Αμερικανός συγγραφέας
(1896-1940)
                                               

   Φιλήδονε κύριε,

  Σε κυρίεψαν τα ζωώδη ένστικτα της φύσης σου, όταν οι ορμόνες σου εξερράγησαν στη θέα μιας εύκολης λείας. Οι πονηρές σκέψεις που κατέκλυσαν τον σκοτεινό υποθάλαμο του ιδιόμορφου εγκεφάλου σου, έδωσαν  την εντολή για να επιτεθείς σαν άγριο ζώο στα ανυπεράσπιστα θηράματά σου.
  Όμως, δεν είσαι ζώο. Ανήκεις στο εξελιγμένο ανθρώπινο είδος. Είχες επιλογή. Την ευκαιρία να σκεφτείς, πριν κάνεις κακό σε μια αθώα ψυχή. Πόσο κοστίζει η καταστροφή της αθωότητας; Για σένα, μόνο λίγα λεπτά ικανοποίησης των δαιμόνων του πάθους σου. Όσο ένα λυτρωτικό ξεφάντωμα της επιθετικής ασυδοσίας ενός σαρκικού κατήφορου. Αναρωτιέμαι, πώς μπόρεσες να κρυφτείς από τον εαυτό σου; Πόσες μάσκες έχεις φορέσει στη ζωή σου; Τόσες, όσες και οι δολοφονίες που διέπραξες. Είναι τόσο τυφλό το είδωλο στον καθρέφτη σου; Γιατί δεν είδες το ηδονικό βλέμμα του βασιλιά Σαρδανάπαλου να σε κοιτά;
  Πες μου, πώς μπόρεσες να αγγίξεις κάτι τόσο όμορφο, μόνο για να το καταστρέψεις; Πόσους παραμυθένιους κόσμους γκρέμισες, για να χτίσεις τα βρομερά χαμαιτυπεία που σχεδίαζαν οι υποχθόνιες φαντασιώσεις σου;  Δίχως το ίχνος μιας γενναίας ενοχής που θα μπορούσε, ίσως, να σε αποτρέψει από την επανάληψη των έκφυλων πράξεών σου. Γιατί δεν πάλεψες με τις Ερινύες; Θα σου πω τον λόγο. Γιατί είσαι ένα σαθρό σαρκίο που ζηλεύει την αθωότητα. Φθονείς την ουράνια ευτυχία που φωτίζει ένα ανέμελο παιδικό πρόσωπο, επειδή δε θα την αποκτήσεις ποτέ! Είσαι δυστυχισμένος επειδή το παιδικό χαμόγελο σού θυμίζει το έρεβος της ψυχής σου. Δε θα νιώσεις ποτέ την αγνότητα και η αντίθεση αυτή σου τρώει τα σωθικά. Καταστρέφεις με μίσος τα αγγελικά φτερά των παιδιών για λίγη ευχαρίστηση σε κάθε αναίσχυντη αποπλάνηση. Στήνεις τις λιγδερές παγίδες σου για να φυλακίσεις την παιδική φαντασία στα χαμηλόφωτα δωμάτια των κολασμένων οργίων σου. Τόση ύβρη δεν αντέχει ούτε η Νέμεση. 
  Δεν είσαι άρρωστος. Δεν είσαι εθισμένος στο σεξ, αλλά στον ακραίο σαδισμό. Είσαι ένας ΚΑΚΟΣ άνθρωπος που προκαλεί πόνο για να νιώθει αφέντης. Είσαι ένα τέρας που πρέπει να αποκεφαλιστεί, γιατί το είδος σου δε θα υπάρχει στον νέο μας κόσμο. 
  Θα σου πω πόσο αξίζει η αθωότητα μιας παιδικής ψυχής. Όσο μια φευγαλέα αναλαμπή συνείδησης. Μονάχα μια στιγμή συνειδητοποίησης αρκεί, για να μη γευθείς τον φόβο ενός μικρού παιδιού. Να κρατήσεις τις ανώμαλες ορέξεις σου για τον εαυτό σου. Τόσο κοστίζει για έναν άνθρωπο που διαθέτει συνείδηση. Όμως, για σένα δεν ισχύει η ισοτιμία της ευαισθησίας, γιατί δεν έχεις καρδιά. 
  Ήρθε ο καιρός, λοιπόν, να καταστρέψουμε τον ανήθικο κόσμο σου, για να πεθάνεις μόνος, χωρίς αγάπη. Σε μισούμε, όπως μισείς εσύ τα παιδιά μας. Δεν είναι αυτή η εκδίκησή μας για το κακό που έκανες, αλλά το τίμημα της διαφορετικότητας των κόσμων μας. Είσαι το τίποτα και τα παιδιά μας είναι το μέλλον…

#MeToo για να καθαρίσουμε τον κόσμο από τα ερπετά.

                                                       

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό!