«Δεμένοι πισθάγκωνα με τα
σχοινιά των ψευδαισθήσεων
στο πιο ευάλωτο κατάρτι της
ζωής. Στον μαγικό εκείνο
χώρο, όπου αποτυπώνεται
η κοινή, ανθρώπινη ανάγκη
για ουρανό».
Μίλτος Σαχτούρης
Ποιητής (1919-2005)
Πέρασα τη ζωή μου, προσδοκώντας ένα σημάδι από τον ουρανό. Μια ένδειξη ότι πλησιάζει η αλλαγή των εφήμερων καιρών. Υπομένω τη φθορά της εποχής μου, για να γίνω μάρτυρας μιας αποκαλυπτικής διαδοχής. Θέλω να ζήσω το μεταίχμιο δύο εποχών, την αναγέννηση των ηθών, την κάθαρση των ασεβών και την πτώση των ρωμαϊκών οργίων του 21ου αιώνα, ώστε να αντικρίσω με συγκίνηση την αυγή της νέας εποχής. Να διακρίνω, από τα βάθη τ’ ουρανού, το χρώμα της αγνότητας που φέρει το ξεκίνημα μιας νεογέννητης μέρας.
Πριν την έλευση της καθαρής εποχής θα πρέπει όλα τα σιχαμερά κι αναίσχυντα ερπετά της ανθρωπότητας να βγουν από τον βούρκο και να καούν στην πυρά της κοινωνικής εξέτασης. Πίσω από τις κλειστές πόρτες των ανώμαλων σαδιστών, υποφέρουν αθώες ψυχές. Μέχρι σήμερα τα θύματα έπνιγαν την κραυγή τους. Ήρθε η στιγμή τα σάπια σαρκία να τα καταβροχθίσουν τα οικόσιτα σκουλήκια τους. Τα βδελυρά ψεύτικα προσωπεία να χαθούν από τον μελλοντικό ορίζοντα, όπου το ουράνιο τόξο της αλήθειας θα εναποθέσει τα υπέροχα χρώματά του. Εκείνοι που σκόρπισαν πόνο, δίχως έλεος κι εκμεταλλεύτηκαν τον αδύναμο, για να ευχαριστήσουν τις αρρωστημένες αισθήσεις τους, πρέπει να πληρώσουν για κάθε κατάπτυστη πράξη. Η εποχή της ανηθικότητας φτάνει στο τέλος της. Το μέλλον ανήκει στους καθαρούς, σε εκείνους που πέρασαν όλες τις δοκιμασίες, ακολουθώντας συνειδητά την ιερότητα της καλοσύνης. Ο Ζαν Πολ Σάτρ, είπε : «Ο άνθρωπος είναι το σύνολο των πράξεών του». Κανείς δε γλιτώνει από τον ζυγό της εναλλαγής των καιρών. Ο χρόνος δεν αντέχει το βάρος της αδικίας και την παράταιρη ασχήμια, γιατί το κοινωνικό ιδεώδες είναι ο καθρέφτης των πράξεών μας.
Όταν ζυγώνω το παράθυρό μου, ακούω τις φωνές εκείνων που μετρούν πληγές. Τα αηδιαστικά ανθρωπόμορφα υποκείμενα που ήταν κάποτε οι βασανιστές τους, δεν ανήκουν στην ιδεολογία της καινούριας εποχής. Χαμογελώ, όταν μαθαίνω ότι καταδιώκονται από τις σκοτεινές τους πράξεις. Η κάθαρση ξεκίνησε. Ο ουρανός φόρεσε τα γιορτινά του κι εγώ ψιθυρίζω μέσα στο δωμάτιο, για να μ’ ακούσει ο άγγελος. «Είμαι έτοιμη! Δώσε μου λιγάκι ουρανό!»
***Το κείμενο είναι αφιερωμένο στα θύματα του #metoo. Οι φωτογραφίες ανήκουν στον φωτογράφο MakisBitos https://m.facebook.com/MakisBitos1tsid=0.8766157862487085&source=result.Τον ευχαριστώ θερμά για την έμπνευση και την άδειά του για την αναδημοσίευσή τους στο ασήμαντο κείμενό μου. Ήταν το οπτικό ερέθισμα, για να θυμηθώ την ανάγκη μου για ουρανό.
Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό!
