Όταν συμβιώνεις με ανθρώπους που η μοναδική τους έγνοια είναι να παίρνουν, να οικειοποιούνται και να εκμεταλλεύονται στο έπακρο τα υλικά αγαθά και τα ανθρώπινα αισθήματα, θα είσαι αναπόφευκτα για εκείνους ένα μαύρο ανυπότακτο πρόβατο, μια αριστοφανική τραγελαφική φιγούρα..
Πολλές φορές θα γελούν μαζί σου και θα χλευάζουν τη συναισθηματική σου διαφορετικότητα σαν να είσαι ένα απόκοσμο μυστηριώδες φαινόμενο που ξεπρόβαλε ξαφνικά μπροστά στα μάτια τους. "Too good to be true" θα σκέπτονται... Πολύ καλός για να είναι αληθινός... Ίσως μια παρανοϊκή προσωπικότητα με χαρακτηριστικά ακραίας ανιδιοτέλειας που δεν ταιριάζει στο προφίλ της μοντέρνας κοινωνίας. Δε σε απασχολεί η κατάφωρη επιδίωξη του πλούτου και δεν προσδοκείς κανενός είδους αλισβερίσι με απώτερο σκοπό τα εφήμερα ανταλλάγματα και τις απατηλές ικανοποιήσεις.
Σε μια κοινωνία που μοιάζει σαν ένα απέραντο σφαγείο σάρκας και συναισθημάτων, πώς μπορεί να επιβιώσει ένας παθιασμένος ρομαντικός που ενδέχεται να μην αφομοιωθεί ποτέ για να συμβαδίσει με τους σκληροτράχηλους αριβίστες και τους αχόρταγους λύκους που διψώντας για αίμα, ξεχύνονται στο κυνήγι της δόξας του παράλογου καταναλωτισμού και της ευφάνταστης αλαζονείας;
Όταν η ηθική του δομή θα συναντά την πλήρη ασυμφωνία και θα συγκρούεται σφοδρά με τα κοσμικά στάνταρς και τις αδηφάγες κοινωνικές απαιτήσεις, θα ορθώνεται θεόρατο ένα απροσπέλαστο εμπόδιο, ένα ανυπέρβλητο ιδανικό ενός συντριπτικού χάσματος ανάμεσα σε αυτόν και στους υπόλοιπους... Αυτός που δεν μπορεί να μετουσιωθεί στην ανθρώπινη κατάντια επειδή βασανίζεται από την αδυσώπητη συνείδησή του, θα χαρακτηρίζεται ως τρελός κι αφύσικος από αυτούς που τους κατάπιε η γη και παραδόθηκαν αμαχητί στα επίγεια και παραστρατημένα πάθη τους. Θα είναι μια ασήμαντη εναλλακτική παρουσία που θα μάχεται σώμα με σώμα, ψυχή με ψυχή σε κάθε ευκαιρία με τις εκούσιες υλιστικές συνήθειες των πολλών.
Μια δύσκολη και θλιβερή μάχη μα τόσο εκστατική και όμορφη...
Η αποδέσμευση από την απληστία "πλούτου και εγωισμού" και η χάρη της δοτικότητας σε χρίζει με μαγικές ιδιότητες και μέσω αυτών προσεγγίζεις τις μεταφυσικές διαστάσεις. Είναι ένας διακτινισμός στα άστρα! Μπορείς να κοιτάξεις κατάματα ένα αστέρι κι αυτό να σου ανταποδώσει τη λάμψη του στοχεύοντας κατευθείαν την καρδιά σου. Όπως εκείνο έδωσε ανεπιστρεπτί τα ζωογόνα συστατικά από τη φωτεινή υπόστασή του, έτσι κι εσύ είσαι υποχρεωμένος ,υπό αυτή την άτυπη δέσμευση, να δώσεις κάθε ίντσα του παθιασμένου εαυτού σου, φωτοβολώντας το φως που κληρονόμησες, για το καλό της ανθρωπότητας, για τη συνέχιση της ιστορίας της δημιουργίας... Το μήνυμα είναι απλοϊκό και άκρως φιλοσοφημένο μα χωλαίνει όταν γίνεται δυσνόητο από τον εγωκεντρικό ανθρώπινο νου.
Πάντοτε θα υφίστανται δύο αντιφατικοί μα συνάμα παράλληλοι δρόμοι που ίσως να υπάγονται κι αυτοί στην ευρύτερη έννοια του "καλού και του κακού". Το χέρι που δίνει και το χέρι που παίρνει είναι μια αντίθεση που πασχίζει να αποδεχτεί ο δοτικός άνθρωπος καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του. Ίσως η ευλογία που συντροφεύει το χάρισμα του χεριού της δοτικότητας να προέρχεται από την παραδοχή του αρπακτικού χεριού που το κατατροπώνει.. Την ώρα που ένας άνθρωπος δίνει τα πάντα ως ένας παρεξηγημένος σούπερ ήρωας, εκείνος που κατασπαράζει ανελέητα και φωλιάζει κουρνιασμένος στη σκιά του, θα βγει στην επιφάνεια αναδεικνύοντας το μεγαλείο αυτής της προσφοράς.
Οι δοτικοί αποζητούν την ευχαρίστηση στην αρμονία και την αλληλεγγύη, όμως δεν τη βρίσκουν όταν αντικρίζουν τους ανόμοιούς τους. Αντικατοπτρίζεται μόνο στα φυλλοκάρδια τους όταν κοιτάζουν τ' άστρα. Αυτή είναι η οδός που ρίχτηκε στο διάβα τους και το αστέρι που κοιτάζουν θα ακτινοβολεί κατάφωτο πάνω στα πρόσωπά τους, επειδή κυριαρχεί στον κόσμο αυτή η αντικρουόμενη αντίθεση.
Δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο.. Είναι μια αλληλένδετη συμφωνία φυσικής ανομοιότητας για την κοινή πορεία όλων μας προς τ' άστρα..
Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό!
