Κολυμβητήριο Γλυφάδας-Ναυαγοσωστική κάλυψη ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Όλα τα χρήματα του κόσμου δεν θα αρκούσαν για να με κάνουν να αισθανθώ βασίλισσα του σύμπαντος. Μια λέξη βουτηγμένη στη χαρά ή ακόμη ειπωμένη μέσα από πόνο μπορεί να χαρίσει τη γαλήνη στην εφήμερη διάρκειά μου πάνω στη Γη. Τη στιγμή που ακούς αυτή τη μαγική λέξη βγαλμένη από την ψυχή και τα μάτια του ανθρώπου που ευεργέτησες, νιώθεις ότι σε αγγίζει το μαγικό ραβδί του πιο διάσημου μάγου των παιδικών παραμυθιών. Ένα φωτεινό "ευχαριστώ", σιγανό, με κρυμμένο τον πόνο στη χροιά του, ήταν η αιτία να σκεφτώ πως αξίζει να υπάρχω και να προσφέρω στον κόσμο… που ομολογώ πως έχω αρνηθεί αρκετές φορές με ευκολία.
Η Γιώτα, ένα παιδί με βαριά νοητική στέρηση, δυσκολεύεται να υπακούσει τις εντολές μου και να εφαρμόσει οδηγίες, ώστε να μάθει να κολυμπά. Πολλές φορές χρειάστηκε να επέμβω πέφτοντας στο νερό για να την κρατώ ασφαλή και επιπλέουσα. Δεν την απέκλεισα όμως ποτέ από τα υπόλοιπα παιδιά… Έβαλα τα δυνατά μου και με πολλή επιμονή κατάφερα να τη μάθω να κολυμπά με σωστό τρόπο. Η γιαγιά της που παρακολουθούσε τις ενέργειές μου από τις κερκίδες, με συνάντησε μετά το μάθημα στα αποδυτήρια. Όταν τη χαιρέτησα με κοίταξε στα μάτια, γεμάτη ευγνωμοσύνη και ψέλλισε συγκινημένη ένα απαλό σαν χάδι "ευχαριστώ" που ήταν συνάμα τόσο εκκωφαντικό, που έφτασε μέχρι την καρδιά μου. Τη γλύκανε, την έλιωσε και τη γέμισε ελπίδα.
Βγαίνοντας από το κολυμβητήριο ο ήλιος δεν είχε το σύνηθες χρώμα του. Ήταν εξαιρετικά λευκό σαν να το έβλεπα για πρώτη φορά. Απευθύνθηκα στον ουρανό με ευγνωμοσύνη : "Σε ευχαριστώ που με έκανες ουράνιο τόξο στη συννεφιασμένη ζωή ενός άλλου ανθρώπου". Είναι ό,τι ακριβώς χρειάζομαι για να εξακολουθώ να υπάρχω.
Ευχαριστώ!
Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό!
