Τρίτη 16 Ιουνίου 2020

Πάνω σε ένα φύλλο χλόης με το τραγούδι του εαυτού μου

"Είμαι ο ποιητής του σώματος
κι ο ποιητής της ψυχής. 
Οι απολαύσεις του Παραδείσου 
και οι οδύνες της Κόλασης
με ακολουθούν. 
Τις πρώτες τις ασπάζομαι και
τις πληθαίνω για τον εαυτό μου. 
Τις δεύτερες τις μεταφράζω 
σε μια νέα διάλεκτο."
Walt Whitman 1819-1892


  Όταν δεν μπορείς να βρεις παρηγοριά στη φύση γιατί η ελευθερία της θάλασσας φαντάζει μακρινή, ξαπόστασε πάνω σ' ένα φύλλο χλόης του ονειρικού Walt Whitman. Ο παραδειγματικός ποιητής-άνθρωπος που έγινε μνημείο τέχνης για τον αμερικανικό πολιτισμό, τόσο για τον ελεύθερο στίχο του όσο και για τη ρομαντική χροιά έκφρασης των αισθήσεων του φυσικού κόσμου, μας μαγεύει ακόμη με την αιώνια παρακαταθήκη που άφησε στον χρόνο.
  Η ζωή του ήταν ένας ανθρώπινος παιάνας που ανάβλυζε λυρισμό με ακατάβλητο πάθος και υπέρμετρο δυναμισμό. Τόσο θεατής όσο και αγωνιστής της ζωής, πάλεψε την ασχήμια με το ταλέντο του. Η ποιητική συλλογή "Φύλλα Χλόης" είναι εμπνευσμένη από την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων και από την ιδιαίτερη σχέση του με το πλήθος των φυσικών στοιχείων που μας περιβάλλουν. 
  Το ποίημα, "Το τραγούδι του εαυτού μου", είναι ένα εκτυφλωτικό ξέσπασμα πάθους, έμμετρης φιλοσοφίας και απόλυτης αγάπης για την ολότητα. Ένα επικό ταξίδι στο ανεξερεύνητο σύμπαν του αυτοσκοπού και της ψυχής. Η εναρμόνιση του ατόμου στην κοσμική συμφωνία.
  Συγγραφέας, αρθρογράφος, τυπογράφος, τεχνίτης, στρατιώτης, εθελοντής νοσοκόμος στον πόλεμο και ασυναγώνιστος ποιητής, ο Walt Whitman, σε κάθε ευκαιρία, υμνούσε τον άνθρωπο με τη δική του προσωπική διάλεκτο συναισθημάτων. Η αφιέρωση ενός ποιήματος στον Αβραάμ Λίνκολν αποτέλεσε τον ύμνο στον καπετάνιο του αμερικανικού έθνους και είναι η επιβράβευση στον επαναστατικό ηγέτη που έφερε την αλλαγή με τις αντιρατσιστικές απόψεις του, κάτι το οποίο ονειρευόταν ο Whitman και φαίνεται υπέρλαμπρα στους στίχους του. 
  Αγαπημένε Whitman, αν η νέα γενιά διάβαζε με ζέση τα ποιήματά σου και ακολουθούσε τα χνάρια σου, ο κόσμος θα ήταν αξεπέραστα καλύτερος. Αν όλοι αναζητούσαν τα μυστήρια της ζωής που γράφτηκαν στους στίχους σου, η Γη θα ήταν ένα καλύτερο μέρος. Μένεις για εμάς τους λίγους μια ανεκτίμητη κληρονομιά που σπέρνει ακόμα την αγάπη για το μεγαλείο της δημιουργίας. Ένα καταφύγιο σε δύσκολους καιρούς, όταν η ανθρωπότητα παραπαίει και γκρεμοτσακίζεται, να μας θυμίζεις τις αξίες του ανώτερου ανθρώπου. Το εξευγενισμένο ον που οραματιζόταν ο Whitman μέσα στην αντάρα του αμερικανικού πολέμου, μας καταδεικνύει πως κάθε εποχή μαστίζεται από τη διαχρονική κρίση του ανθρώπινου ξεπεσμού, την οποία μάχεται με την απέραντη γενναιότητα των στίχων του. Τον ευχαριστούμε για την προσφορά και το θάρρος του. 
  Διαβάζοντας Whitman, τολμάμε να κοιτάξουμε τη ζωή μέσα από μια δροσοσταλίδα, πάνω σε ένα καταπράσινο φύλλο χλόης, τραγουδώντας το πανέμορφο τραγούδι του εαυτού μας. Η θέαση του κόσμου από μια εξαιρετική ποιητική ματιά. Διαβάστε λίγη ποίηση για να γνωρίσετε την ομορφιά των συναισθημάτων. 

"Προς εμένα τα συγκλίνοντα αντικείμενα του σύμπαντος αέναα συρρέουν. Όλα είναι γραμμένα για μένα, και πρέπει το νόημα της γραφής να καταλάβω. Ξέρω πως είμαι αθάνατος. Ξέρω πως είμαι μεγαλοπρεπής. Υπάρχω όπως είμαι, αυτό είναι αρκετό. Περιγελώ αυτό που εσείς λέτε αποσύνθεση και ξέρω την έκταση του χρόνου. Αφειδή μού έδωσες αγάπη, γι' αυτό σε σένα δίνω αγάπη! Ω! παράφορη αγάπη."


Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι το ίδιο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου, αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ για την εκτίμηση και για τον σεβασμό!