«Αν είμ’ αλαφροΐσκιωτος
και μέσα μου η αστροφεγγιά
της γης έχει γελάσει
κράξε, αλαφριά ω πανάρχαιο
αιώνιο πνεύμα, μέσα μου
ακόμα ειν’ η ορμή μου
με τη ζωή αν με μάγεψες
και με καλείς ψηλότερα
εδώ είναι το κορμί μου.
Βοή του πελάγου πλημμυρίζει
τις φλέβες μου
Απάνω τρίζει
σαν μυλολίθαρο ο ήλιος
Γεμάτες χτυπάει τις φτερούγες ο αγέρας
Γαληνεύει ως την άμμο βαθιά μου
και απλώνεται η θάλασσα η πάσα…»
Άγγελος Σικελιανός-«Αλαφροΐσκιωτος»
Ο αγέρας εισχωρεί μέσα μου πιο βαθιά από τους κοσμικούς
ανθρώπους. Είναι το φτερούγισμα στο στήθος και το ρίγος που προκαλεί η ομορφιά της
φύσης που με υψώνει από το έδαφος ο ελαφρύς μου ίσκιος. Ο νόμος της βαρύτητας
δε σταματά το ονειρικό σκαρί μου. Αλαφροΐσκιωτος και νεραϊδοπαρμένος σαν
καραβάκι χάρτινο σε φουσκωμένο κύμα στον πορτοκαλί ήλιο του δειλινού, κάτω από
τα αρχέγονα τα άστρα τις νύχτες αρμενίζω. Τη μαγεία ψάχνω στ’ ανοιχτά σαν το
παιδί χωρίς σκιά που πέταξε για τη χώρα του Ποτέ με τα χρυσά φτερά των αναμνήσεών
του.
Απόκοσμο το κάλεσμα χαϊδεύει την ψυχή μου. Ανάμεσα
σε γη και ουρανό αλαφροΐσκιωτος γυρνώ, σαν ήρωας παραμυθιού περιπλανιέμαι με
νεράιδες κι αερικά, την άδικη πραγματικότητα απαρνιέμαι. Και κάποια μέρα όταν η
αγάπη θα έχει καταστρέψει τη φαγωμένη μου σκιά, θα ρίξω μεσοπέλαγα το απομεινάρι
της σαν πέπλο, για να ενωθώ με του αέρα τα παιδιά στου φεγγαριού τη σκόνη. Το
σπίτι μου… των άστρων η φεγγοβολιά θα μαρτυρά τη φύση μου που αιώνες τώρα
αναζητά και τριγυρνάει μόνη.
Αλαφροΐσκιωτε σήκωσε τ’ άσπρα τα πανιά, η ώρα σου
ζυγώνει…
Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό!
