Διαβάζοντας με "όρεξη" το υπέροχο κεφάλαιο που περιλαμβάνει τα Αιματογενή Παθογόνα και πρόσω ολοταχώς για το πτυχίο PHTLS...
Ηπατίτιδα:
Οι κλινικές εκδηλώσεις της ιογενούς ηπατίτιδας είναι άλγος στο δεξιό υποχόνδριο, κακουχία, ανορεξία, ναυτία, εμετός, ενώ διαταράσσεται και η ηπατική λειτουργία. Προκαλείται ίκτερος δηλαδή κίτρινη χροιά του δέρματος και των βλεννογόνων, εξαιτίας των αυξημένων επιπέδων κυκλόφορούσας χολερυθρίνης. Αν και τα περισσότερα άτομα με ηπατίτιδα αναρρώνουν χωρίς σοβαρά προβλήματα, ένα μικρό ποσοστό ασθενών παρουσιάζει οξεία κεραυνοβόλο ηπατική ανεπάρκεια και μπορεί να καταλήξει. Ένα σημαντικό ποσοστό ατόμων που αναρρώνουν από οξεία ηπατίτιδα μεταπίπτει σε μια κατάσταση χρόνιας φορείας, οπότε μπορούν και αυτοί να μεταδώσουν τον ιο αιματογενώς.
'Οπως και η λοίμωξη από HBV (ηπατίτιδα Β), έτσι και αυτή από HCV (ηπατίτιδα C) κυμαίνεται από ήπια και ασυμπτωματική έως θανατηφόρα εξαιτίας ηπατικής ανεπάρκειας. Η περίοδος επώασης της ηπατίτιδας C είναι κάπως μικρότερη από εκείνη της ηπατίτιδας Β και διαρκεί συνήθως 6-9 εβδομάδες. Η μετάπτωση σε χρονιότητα είναι πολύ συχνότερη στην ηπατίτιδα C από ότι στην ηπατίτιδα Β και περίπου το 80% έως 85% των ατόμων που προσβάλλονται από HCV θα παρουσιάσουν εμμένουσα διαταραχή της ηπατικής λειτουργίας και αυξημένη προδιάθεση για ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα. Η ηπατίτιδα C μεταδίδεται αιματογενώς, ενω η ηπατίτιδα Β μπορεί να μεταδοθεί αιματογενώς και μέσω σεξουαλικής επαφής. Τα δυο τρίτα των χρηστών ενδοφλεβίων ναρκωτικών έχουν μολυνθεί από τον HCV. Πριν καθιερωθεί ο έλεγχος ρουτίνας των μονάδων αίματος για την παρουσία HBV και HCV, μετάγγιση αίματος για την παρουσία αποτελόυσε την κύρια οδό μετάδοσης της ηπατίτιδας.
Ιός Ανθρώπινης Ανοσοεπάρκειας (HIV):
Έχουν ταυτοποιηθεί δύο ορότυποι του ιού της ανθρώπινης ανοσοεπάρκειας (HIV). Ο HIV-1 ευθύνεται για το σύνολο σχεδόν των περιστατικών AIDS στις ΗΠΑ και την υποσαχάρια Αφρική, ενώ ο HIV-2 απαντάται σχεδόν αποκλειστικά στη Δυτική Αφρική. Αν και τα πρώτα θύματα του AIDS ήταν ομοφυλόφιλοι άντρες, χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών ή αιμορροφιλικοί, ο HIV απαντάται πλέον σε πολλούς πληθυσμούς εφήβων και ετεροφυλικών ατόμων, με ταχύτερους ρυθμούς μετάδοσης στις μειονότικες κοινότητες. Η δοκιμασία προσυμπτωματικού ελέγχου (screening test) για τον HIV είναι πολύ ευαίσθητη και συχνά προκύπτουν ψευδώς θετικά αποτελέσματα. Όλες οι θετικές δοκιμασίες προσυμπτωματικού ελέγχου θα πρέπει να επαληθεύονται με μία ειδική τεχνική (ηλεκτροφορητική αποτύπωση).
Η μετάπτωση από την HIV-οροθετικότητα στο AIDS σηματοδοτείται από την εμφάνιση μίας ευκαιριακής λοίμωξης ή καρκίνου. Την τελευταία δεκαετία έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στην αντιμετώπιση της HIV λοίμωξης, κυρίως ως προς την ανακάλυψη νέων φαρμάκων που καταπολεμούν τις επιπτώσεις του ιού. Αυτό το επίτευγμα έχει δώσει τη δυνατότητα σε πολλά άτομα με HIV λοίμωξη να ζήσουν μία αρκετά φυσιολογική ζωή, επειδή η εξέλιξη της νόσου επιβραδύνεται σημαντικά.
Οι επαγγελματίες υγείας συνήθως ανησυχούν περισσότερο για τη μετάδοση του HIV, εξαιτίας της απαρέγκλιτα μοιραίας πρόγνωσης του. Ωστόσο, κινδυνεύουν περισσότερο να μολυνθούν με HBV ή HCV.
