Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Η σοβαρότητα της ακινητοποίησης ενός τραυματία και η διαχείριση του


                                 

Όταν η σκηνή ενός ατυχήματος μας δείχνει ότι το θύμα έχει υποστεί κάκωση αυχενικής μοίρας ή γενικότερα στην σπονδυλική στήλη τότε η ακινητοποίηση του είναι υψίστης σημασίας και επιβάλλεται για την επείγουσα αντιμετώπισή του. Η ρίξη του νωτιαίου μυελού θα σημαίνει νευρολογικό πρόβλημα που θα καταλήξει σε αναπηρία. Θα πρέπει πρώτα να ακινητοποιηθεί το κεφάλι, βάζοντας αυχενικό κηδεμόνα ο οποίος θα συμπιέζει την αυχενική μοίρα και θα πρέπει να τοποθετηθεί από δύο διασώστες. Ο ένας θα κρατάει το κεφάλι και ο δεύτερος θα αφαρμόσει το αυχενικό κολάρο. Στη συνέχεια θα πρέπει το θύμα να τοποθετηθεί σε ειδική σανίδα-φορείο που θα ακινητοποιηθούν και τα άλλα μέλη του σώματός του για να μεταφερθεί στη συνέχεια στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Η προνοσοκομειακή αντιμετώπιση ενός τέτοιου περιστατικού είναι ό,τι πιο σημαντικό για τη μετέπειτα εικόνα και κατάσταση του θύματος, εφόσον φυσικά πρώτα εξασφαλιστεί η βατότητα του αεραγωγού με στοματοφαρυγγικό αεραγωγό αν το θύμα δε διατηρεί αισθήσεις ή με ρινοφαρυγγικό αν έχει αισθήσεις, αλλά δυσκολεύεται στην αναπνοή του. Επίσης θα πρέπει να δοθεί μεγάλη σημασία αν το θύμα έχει εσωτερικά χτυπήματα για αντιμετώπιση αιμορραγικού σοκ, μετρώντας τους σφυγμούς, τις αναπνοές, την πίεση του και την τριχοειδική επαναφορά, για να χορηγήσουμε στη συνέχεια οξυγόνο μέσω ambu. Στην εκτίμηση του τραυματία ελέγχουμε επίσης και τη νευρολογική του κατάσταση, βλέποντας τις κόρες των ματιών του, για να καταλάβουμε αν υπάρχουν κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Αν υπάρχουν εξωτερικά χτυπήματα και κατάγματα τα αντιμετωπίζουμε με περιδέσεις όπως π.χ το κάταγμα στην πύελο που χρειάζεται περίδεση με σεντόνι. Αν υπάρχει υποψία για πνευμονοθώρακα, τότε εξετάζουμε το θύμα με στηθοσκόπιο και προσπαθούμε να ακούσουμε για "ψιθύρισμα" ή "τρυγμούς". Τέλος, καλό είναι να σκεπάζουμε το θύμα για την αποφυγή υποθερμίας με μια κουβέρτα.
Η πρώτη αντιμετώπιση είναι εξαιρετικά σημαντική και είτε εξειδικευμένα είτε όχι θα πρέπει να γνωρίζει ο διασώστης πως να διαχειριστεί έναν πολυτραυματία.

Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από μερικούς μήνες με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό!