Μ αλαματένιοι κόκκοι, διαμάντια της άμμου
στο πρίσμα του άστρου είστε δεμένοι
Πόσο χρυσάφι να δώσω για ένα
άχυρο φιλντισένιας ελπίδας;
Έ ρεβος-στάχτη τ’ ανθρώπινα πάθη
με οδηγούν από θύελλες
να ψάξω το φως
Λ ύχνος της δύσης τα χρόνια της λήθης
στα σανδάλια μου φέρω ψυχή κρεμασμένη
μπροστά του ν ’αφήσω μήπως σωθώ…
Χ άρη στη Φύση Εκείνος θ’ αφήσει
Θεού και Ανθρώπου σε όλη την Κτήση
Ι ερά μυστικά του Κόσμου κρυμμένα
απόψε θ’ ορίσουν θαυμαστές απαρχές
Ο υράνια πύλη από πνεύμα και ύλη
απ’ τα βάθη του Χρόνου είναι σταλμένη
Ρ ήγα προσμένει ετούτη η πλάση
κι εγώ βασιλιάς δίνω όσο χρυσάφι
να κρατώ ένα άχυρο-κοσμικό φυλακτό.
Ελένη Ψαρρά
Εκείνο το άστρο της αναγέννησης για το οποίο οι «Μάγοι» ξεχύθηκαν στο μονοπάτι της αναζήτησης δεν αφορά τον προορισμό, αλλά το νόημα και την κατεύθυνση. Η θεϊκή παρέμβαση μετουσιώνεται στη λάμψη του άστρου, συμβολίζοντας το θαύμα της Γένεσης και τη σπουδαιότητα της κατανόησης της ζωής. Δεν έχει σημασία αν είσαι βασιλιάς ή βοσκός. Η φύση δεν κάνει διακρίσεις. Σε χρειάζεται! Είναι ανάγκη να εκπληρώσεις τον σκοπό.. Κάθε τέτοια εποχή πρέπει ν' αναρωτηθείς: "Γιατί είμαι εδώ;"
Ζηλεύω τους μάγους γι' αυτό το ταξίδι... Ένιωσαν την ελπίδα ν' ανασηκώνει τα φτερά της μικροσκοπικής τους ύπαρξης, καθώς διέσχιζαν την έρημο των θαυμάτων. Ήξεραν πως πέρα απ' τη σοφία και τα πλούτη τους, υπάρχει κάτι πιο σημαντικό. Η υπέρτατη γνώση για την απαρχή της ζωής. Άφησαν πίσω τους την Περσία, αναζητώντας το θαύμα. Όσο ρομαντικό κι αν ακούγεται, πάντοτε θα υπάρχει μια Βηθλεέμ γι' αυτούς που ψάχνουν. Αρκεί μόνο να ξεκινήσουν το ταξίδι…
Καλές Γιορτές!
