Το παιδί του σιωπηλού χειμώνα
Σιωπηρά βήματα πάνω στο χιόνι
ο άνεμος διώχνει τα χνάρια της γης
του ψύχους, της θλίψης το γυάλινο πιόνι
βαδίζει στο ρίγος της κρύας αυγής
Γυμνό κλωναράκι χωρίς αλκυόνη
κρυστάλλινο άλγος το φως της ψυχής
τα χείλη σκεπάζει μια άσπρη σινδόνη
οι κρύες ανάσες πηγές μιας ευχής
Παιδί της σιωπής, του άδειου χειμώνα
λευκή οπτασία ερεβώδους οργής
ψάξε τις νύχτες σε κάθε λειμώνα
τα έρημα ίχνη της θείας στοργής
Του πόνου ο πάγος, καθρέπτης πληγής
Παιδί του χειμώνα, βοή της σιγής…
Ελένη Ψαρρά
Θερμή παράκληση : Όσοι αναδημοσιεύετε τις αναρτήσεις μου, παρακαλώ πολύ, να βάζετε το όνομά μου ή την ονομασία του blog, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο που βίωσα πριν από έναν χρόνο, με την οικειοποίηση των κειμένων μου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις αυτές είχαν καλή κατάληξη, καθώς αντιμετωπίστηκαν με ευπρέπεια και κατανόηση. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά μου να αναδημοσιεύετε τα κείμενά μου, γιατί καταλαβαίνω ότι σας αρέσουν, όμως, κάθε λέξη που γράφω, βγαίνει από την ψυχή μου και ανήκει σε μένα. Δεν εκφραζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο κι αυτό μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Τα γραπτά μου και ο τρόπος έκφρασής μου αποτελούν την πνευματική μου ταυτότητα, γι’ αυτό το μόνο που ζητώ, είναι να αναφέρετε την πηγή όσων αναδημοσιεύετε, ως φόρο τιμής για την προσφορά μου στη γραφή. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, για την εκτίμηση και για τον σεβασμό!
