Τρίτη 22 Μαΐου 2018

Ανοιχτή επιστολή στον Υπουργό Ναυτιλίας για τις παραλείψεις στο ΠΔ 31/2018

Απεστάλη σήμερα στο Υπουργείο Ναυτιλίας, στη Λιμενική Αστυνομία και στα ΜΜΕ η επιστολή μου προς τον Υπουργό για τη μη προβλεπόμενη από το ΠΔ 31/2018 εφαρμογή χειρισμού Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης σε ανήλικα θύματα πνιγμού.
Παρακαλώ διαβάστε τη και προωθήστε τη κι εσείς. Αφορά την ασφάλεια των παιδιών σας και την προστασία όσων ασχολούνται με τη διάσωση στο νερό.

                                     

Ανοικτή Επιστολή προς τον Υπουργό Ναυτιλίας: Το Π.Δ 31/2018 αφήνει απροστάτευτα τα παιδιά και έκθετο τον ναυαγοσώστη στις συνέπειες του άρθρου 16 για παράλειψη βοήθειας προσώπων σε κίνδυνο.

Αγαπητέ κ. Κουρουμπλή

  Ως Ναυαγοσώστρια και Εκπαιδεύτρια Βασικής Υποστήριξης Ζωής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αναζωογόνησης (ERC), γνωρίζω από πρώτο χέρι πόσο σημαντική είναι η γνώση και η διδασκαλία της καρδιο-πνευμονικής αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ). Μια ανεκτίμητη δεξιότητα που σώζει ζωές και αναδεικνύει τους ανανήπτες σε ήρωες, προσφέροντας στα θύματα πνιγμού και καρδιακής ανακοπής τον πολύτιμο χρόνο για να διατηρηθούν τα ζωτικά τους όργανα εν ζωή, μέχρι να φτάσει στον χώρο του συμβάντος προνοσοκομειακή βοήθεια. Αρκούν 4′ χωρίς οξυγόνωση του εγκεφάλου για να επέλθει ο θάνατος σε έναν άνθρωπο που έχει σταματήσει η καρδιά του από πνιγμό ή παθολογικά αίτια. Η άμεση επέμβαση και η προσφορά ΚΑΡΠΑ από ναυαγοσώστη/ανανήπτη, θα δώσει την ευκαιρία και τη σωτήρια ανάσα σε έναν απνοϊκό να παραμείνει στη ζωή ή και να επανέλθει ο καρδιακός ρυθμός, έπειτα από κοιλιακή μαρμαρυγή. Όσοι έχουν διδαχθεί, διδάξει και εφαρμόσει επιτυχώς αυτή την θαυματουργή δεξιότητα, έχουν νιώσει την ευεργετική παρέμβασή της στην εξέλιξη της ζωής σε κίνδυνο όταν συναντάται καρδιακή ανακοπή. Πολλοί έχουμε γίνει μάρτυρες μικρών καθημερινών «θαυμάτων» κάνοντας χρήση των γνώσεων μας, ευγνωμονώντας για την εκπαίδευση που λάβαμε, ώστε να μπορούμε να δώσουμε ελπίδα στους συνανθρώπους μας.

Τι γίνεται όμως όταν η πολιτεία δεν αναγνωρίζει την καταιγιστική σπουδαιότητα μιας τέτοιας σωτήριας παρέμβασης και με την επίσημη νομοθεσία του κράτους καθιστά μη προβλεπόμενη και ως εκ τούτου μη αναγκαία μια τέτοια σημαντική παροχή;

Το νέο ΠΔ 31/2018 για τη ναυαγοσωστική που φέρει την υπογραφή σας, αφήνει ασαφές και παραλειπόμενο το πεδίο που ορίζει την παροχή ΚΑΡΠΑ σε ανήλικους λουόμενους που γίνονται θύματα πνιγμού. Οι σχολές οφείλουν να διαθέτουν μόνο 1 πρόπλασμα ενηλίκου και 1 βρέφους ανά 15 υποψηφίους (αναλογία ανεπαρκή για ποιοτική διδασκαλία, αφού βάση του ERC, για αυτό τον αριθμό υποψηφίων έπρεπε να προβλέπονται τουλάχιστον 3 προπλάσματα σε κάθε ηλικιακή ομάδα). Δεν αναφέρεται και δεν προβλέπεται μέριμνα εκπαίδευσης και κατ’ επέκταση εφαρμογής ΚΑΡΠΑ σε παιδιά. Αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατόν να σώζει ένας ναυαγοσώστης ένα παιδί από τα κύματα και να μην υπάρχουν επίσημες οδηγίες, νομοθετικά θεωρημένες, που να προβλέπουν την ολοκλήρωση του καθήκοντός του μόλις βγει στη στεριά. Από την άλλη πλευρά, το άρθρο 16 “Παράλειψη βοήθειας σε κινδυνεύοντα πρόσωπα” αναφέρει ότι: “Η Άδεια Ναυαγοσώστη μπορεί να αφαιρείται, με αιτιολογημένη Απόφαση της Λιμενικής Αρχής, σε περίπτωση καταδίκης του κατόχου της άδειας για το αδίκημα της παράλειψης λύτρωσης από οποιονδήποτε κίνδυνο ζωής (άρθρο 307 Ποινικού Κώδικα).” Γιατί αφήνονται ασαφή τόσο σημαντικά ζητήματα; Ο ναυαγοσώστης βρίσκεται στο νερό για να σώζει ζωές, διακινδυνεύοντας συχνά την δική του! Πώς είναι δυνατόν να αφήνεται νομικά απροστάτευτος για κάτι που αφορά άμεσα τα καθήκοντά του; Μην απορήσουμε αν τα «σκοτεινά σημεία» στο ΠΔ φέρουν σύγχυση στους ναυαγοσώστες που θα λειτουργούν με κομμένα φτερά, επιχειρώντας διασώσεις υπό καθεστώς αβεβαιότητας λόγω αξιοσημείωτων νομοθετικών παραλείψεων. Είναι σαν οι ζωές των παιδιών να ναυαγούν ανάμεσα στα κύματα μερικών γραμμών ενός χαρτιού που φέρει επίσημες υπογραφές από αποφάσεις που λαμβάνονται χωρίς να εξετάζονται ενδελεχώς και εξειδικευμένα για σημαντικές παραμέτρους που αφορούν την ασφάλεια της ζωής τους στο νερό.        
                   Κατόπιν τούτων, ερωτώ εσάς και τη Διεύθυνση Λιμενικής Αστυνομίας: 

  1. Αν δεν προβλέπεται, είναι νόμιμο να μην διδαχθεί ο ναυαγοσώστης θάλασσας ΚΑΡΠΑ; 
  2. Αν την εφαρμόσει ενώ δεν προβλέπεται στις υποχρεώσεις του, θα κατηγορηθεί από τους συγγενείς του θύματος για υπερβάλλον ζήλο; 
  3. Αν δεν την εφαρμόσει και το θύμα καταλήξει, θα είναι υπόλογος για το αυτονόητο για παράληψη καθήκοντος (βάση του άρθρου 16); 
  4. Υπάρχει νομική υποχρέωση για αυτή την τεχνική στον νόμο όταν δεν αναφέρεται ρητώς; 
  5. Θα αναθεωρήσετε ρητά αυτή την διάταξη ορίζοντας ύπαρξη προπλασμάτων παιδιού για την διδασκαλία παιδιατρικής ανάνηψης με αναλογία τουλάχιστον 1 προπλάσματος παιδιού :6 υποψηφίους ναυαγοσώστες κατά τις οδηγίες του ERC; 

Παρακαλώ για τις απαντήσεις σας εντός διαστήματος 2 μηνών (βάση του άρθρου 4 του Ν. 2690/ 1999 ΚΔΔ), και επιφυλάσσομαι να προβώ σε νόμιμη ενέργεια κατά παντός υπευθύνου, για την προστασία του αγαθού της ασφάλειας των παιδιών μου και των επαγγελματικών δικαιωμάτων μου ως ναυαγοσώστρια.

Με εκτίμηση

Ελένη Ψαρρά
Πιστοποιημένη Ναυαγοσώστρια
Εκπαιδεύτρια BLS-ERC
PHTLS Provider